Okuldaki Gizemli Cinayet

Mesaj

Her şeyin benim yüzümden olduğunu düşünmeye başladım. Meğerse o akşam ölen benim bacağı kırık olan arkadaşımmış. O akşam polisleri göndermeseydim belki de bunların hiçbiri yaşanmayacaktı. Artık kendimi asla affetmeyecektim. Yarın çok farklı bir insan olarak okula gideceğim. Allah'a öleni öğrendikten sonra her zaman şükretmeye başladım. Tabi ki arkadaşımın ölmesine üzüldüm ama ailemden birisi ölseydi şu anda hiç bu kadar sakin olamazdım. Şu anda ise evde odamda oturup telefona bakmaya başladım. Bir anda bir mesaj gördüm. Fark etmemişim arkadaşım ölmeden iki saat önce bana mesaj atmış. Arkadaşım meğerse kimin katil olduğunu söylemek için buraya geliyormuş. Sonra ölümüne son bir saat kala tekrar bir şeyler yazmış ama mesajlar silinmiş. Ne olduğunu anlayamayıp afalladım. Sonra ise hemen karakolu aradım. Ve bilgi verdim. Onlar ise araştırmaya hemen başlayacaklarını söyledi. Cidden kafayı yiyecektim. Bu son bir haftada olanlar neydi nedendi anlayamamıştım. Şimdi ise yarın olmasını iple çekiyordum çünkü okula gittikten sonra olanları arkadaşıma anlatacaktım. Yarın oldu ve okula gittim. İlk derse hiç istemeyerek girdim. Teneffüste arkadaşımı sınıfına gidip çağırdım. Koridorda herşeyi anlatırken neredeyse okulda en sevmediğim kişi gelip bana ölen arkadaşımla alakalı suç atmaya çalıştı. Cidden çok öfkelenmiştim. Çocuğu yanımdan def etmek yani kavga çıkarmak yerine arkadaşımla oradan uzaklaştık. Derse girmeden önce ise okula polisler geldi. Meğerse dün için ifade vermem gerekmiş. Sınıfa gidip çantamı aldım. Ve karakol'a gitmek için arabaya bindim. İfademi alacak abi beni bir odaya götürdü ve ben kağıt alana kadar beni burada bekle dedi. Bende tamam dedim. Ve abi odadan çıktı. Bana mesaj geldi. Mesajda "görmeyeli bayağı oldu" yazıyordu. Gerçekten içim ürpermişti. Ona cevap olarak "korkmasaydın karşıma çıkardın bayağı olmazdı bence" dedim. O ise bana "belki de beni çok iyi tanıyorsundur" dedi. Korkup odadan çıktım. Odaya gelen abiye tam olanları anlatıcakken bana mesaj geldi "yerinde olsam yapmazdım" diye. Abi ise bana ben ona anlatmadan "yerinde olsam yapmazdım" dedi. Ne olduğunu anlayamayıp çığlık attım. Karakol müdürü yanıma geldi. Ben ise olanaları anlattım. Meğerse abi bana bu süreç uzayacağı için ifademi kendisi olsa vermeyeceğini söylemiş, meğerse her şey yanlış anlaşılma yüzünden olmuş. Neyse diyip karakoldan çıktım yanıma üç tane polis verdiler bu süreç bitene kadarmış. Neyse ki bugün ki adrenalin sınırım aşıldı bile. Eve geçtim ve kitap okumaya başladım. Telefonuma bir mesaj geldi. Neyse ki bu sefer korkulacak bir şey yokmuş. Polislerden gelmiş hemen açıp baktım. Mesajın açıklamasında ise " sana arkadaşının iki saat önce attığı silinen
mesajındaki kişiyi bulduğumu söylemek isterdim ama bunu ancak yüz yüzeken anlatabilirim. Yarın karakol'a gelmeyi unutma"demiş. Artık her şey açığa kavuşacak ve ölen herkesin kemikleri sızlamayacaktı.