Rabbit °Jikook°

°18°

Bölüm sonu notuna bakar mısınız?

   "Namjoon'u eve geri çağırmalıyız. Kendine dikkat etmez o şimdi." Seokjin yemeğiyle oynarken konuştu. Aptal aşık gibi davranıyordu. Ki hatta öyleydi. Masadaki herkesin bakışları ona dönerken kimse bir şey demedi.

   "Nanjoon'un nelerle uğraştığını biliyoruz Jin. Onu affedemeyiz. Bize bu kadar yalan söyledikten sonra onu affedemeyiz." dedi Yoongi elindeki çatalı bırakırken. Jungkook nefesini tutup konuşmayı dinledi. Bu masada en son söz hakkı olacak kişi bile değildi. Jimin onun gerginliğini fark edip elini tuttu masanın altından. Hafifçe sıktı.

   "Yoongi eğer onu tek başına bırakırsak daha da kötü olacak. Ne kadar yalan söylemiş olursa olsun, o bizim arkadaşımız." dedi Seokjin.

   Ortam iyice gerginleşirken Taehyung ve Hoseok aynı anda öksürdü. Konuya girmek için ikisininde aynı anda habersizce girişimde bulunmaları normal zamanda komik olurdu. Ama bu sefer kimse gülmemişti. Önce Taehyung konuştu. "Seokjin hyung haklı."

   Bu sefer gözler Hoseok'u buldu. "Ben de aynı fikirdeyim." Yoongi çaresizce sustu. Olacakları bekleyecekti. Tek umudu kötü bir şeyin olmamasıydı.

🐇

   Seokjin, Jungkook ve Jimin hazırlanıp evden çıkmışlardı. Namjoon'u geri getirmeye gideceklerdi. En azından eve gelmese bile konuşsalar her şey daha iyi olacak gibiydi.

   Jungkook onları barın önüne getirdiğinde güvenlikler Jungkook'u görünce şaşırmışlardı. Herkes Jungkook'u öldü olarak biliyordu. Seokjin güvenlikleri geçip içeri girerken, Jimin Jungkook'un koluna dolanmıştı. Korkuyordu.

   Jungkook onları Namjoon'un odasına götürdüğünde önce Seokjin girmişti.

   "Jungkook, erkenden gidelim. Korkuyorum." Jimin duvara yaslanırken Jungkook'un elini tutmuştu. Jungkook güven verircesine sıktı elini.

   Biraz sonra Jimin azıcık daha rahatlamıştı. Kollarını Jungkook'a dolarken başını göğsüne yasladı. "Aslında burayı seviyorum." diye mırıldandı Jimin. Jungkook anlamamışcasına mırıldandı. "Burası olmasaydı, aslında Namjoon hyung olmasaydı seninle tanışamazdım. Seni seviyorum Jungkook."

    Jungkook kıkırdayıp Jimin'i kendisine çekti. Dudaklarını birleştirdi. İkisi de mutluydu.

   Kapı açılma sesi duyulduğunda hızlıca ayrılmışlardı. Seokjin ikiliye göz devirip önden ilerledi. Namjoon da arkasında çıkmıştı. Jungkook ve Jimin birbirine kıkırdarken arkalarından ilerlemeye başladılar. 

🐇

   Oturma odasında oturmuş herkes birbirine baKıyordu. Namjoon geri dönmüştü. Herkesten tek tek özür dilemişti. En çok da Seokjin ve Jungkook'dan. Tüm sorunlar çözülmüştü artık. Hep beraber olunca çözülüyordu.

   O akşam hep beraber yemek yemişlerdi. Geç saatlere kadar oturup konuşmuşlardı.

🐇

   Yatma vakti geldiğinde Jungkook koltukta uyuyan Jimin'i kucağına almış odalarına götürmüştü. Yavaşca yatağa bıraktı kucağındaki bedeni. Işığı kapatıp uyuyan minik bedenin yanına kıvrıldı. Kollarını huzur bulduğu bedene doladı.

   "Jungkook..." diye mırıldandı Jimin. Jungkook elini miniğin yanağına koyup okşadı. "Hm?"

   Jimin cevap vermedi. Yüzünü Jungkook'un boynuna gömdü. Boynuna değen nefesle kıkırdadı Jungkook. "Jimin. Sana sahip olmak için nasıl bir iyilik yaptım ben?" saçlarına mırıldandı. "O kadar güzelsin, o kadar iyisin ki..."

   Jimin'in belini okşarken konuşmaya devam etti. Jimin uyanmış, Jungkook'u dinliyordu. İkisi de birbirini o kadar çok seviyordu ki... Jimin duyduğu güzel sözler karşısında daha fazla dayanamamış ağlamaya başladı. Kucağındaki bedenin gözyaşlarını sildi Jungkook.

   İkili birbirlerinin yaralarını sararlarken, bedenlerini de sarmışlardı. Dudakları birleşmeden önce ikisi de aynı anda fısıldadılar. "Seni Seviyorum.."

Veeeeeeeeeeeeeeee FİNAAAAAALLLLL (づ￣ ³￣)づ

Beklemiyordunuz değil mi smodxlkw aslında fice veda ettiğim için üzgünüm :( ama yine de tamamladığım için mutluyum. Saçma bir bitiş olmuş olabilir ama tıkandığım zamanlardaydım. Aklıma bir şey gelmiyordu. Yanımda olan herkese çok teşekkür ederim :))) (づ￣ ³￣)づ   diğer ficlerime beklerim :))) kendinize iyi bakııııınnn ♡(∩o∩)♡
~Betelgeus