Bringing Back The Old Us (TNATBBB BOOK 2)

Chapter 25

Exy's POV

"Exy, may tawag ka."Sabi ni ate saakin, tumayo ako at lumapit sa telephone saka pinakinggan ang tawag.

"Hey, Exy. How are you, wife? I hope you're doing fine because I'm not and i only need you to be fine. Alam mo ba sumali si Nixy ng isang story writing contest sa school nila, look at that Exy. Nagmana talaga sayo si Nixy and Bryse won the poem writing contest yesterday, he placed first. Si Lexzie naman they won the dancing competition yesterday, she was so happy dahil finally daw nanalo na siya sa dancing. Wish Nixy goodluck, wife. Dahil gustong gusto niyang ipanalo yun para sa iyo. Magigising ka na ba? Miss na miss na kita alam mo yun? Kailan ka ba gigising?"

Pagkatapos kong marinig yun ay binaba ko na ang tawag. Napasinghap ako sa narinig.

"Bumalik ka na kasi Exy, hindi ka talga pwedeng magtagal dito."Sabi ni Ate.

"Thats my problem ate, hindi ko alam kung paano babalik sa mundo ko, I cant open my eyes."Sabi ko.

"Come on Exy, 8 months nang nagungulila si Nixon at ang mga anak mo.Tyaka hindi ka pa patay kaya hindi ka dapat magtagal dito."Sabi niya.

"I know pero kahit anong pilit ko hindi ko talaga alam kung paano gumising.Alam mo namang sa 8 months na yun wala akong ibang inisip kundi ang maka gising pero ate paano nga?"Tanong ko.

"We have to think of a way Exy,naaawa na ako kay Nixon. He needs you right now."Sabi ni ate at ngumiti bago umalis.

Yes its been 8 months after kong macomma and I know that pero naliligaw ang kaluluwa ko and Im here staying at this freaking spirit world, hindi ako makagising kahit bukas ang mga mata ko rito. I miss them so much, kapag may sinasabi sila saakin naririnig ko sila gamit ang telepono, sounds weird right? I heard everything, kahit pa nga nung proposal ni Jylex kay Nixie narinig ko, yung mga iyak ni Nixon, yung mga achievements ng mga bata I can hear them, but I cant see them.

"Exy alam ko na!"Biglang sigaw ni ate na patalon talon.

"Ha? Ang alin?"tanong ko.

"Pumikit ka para makagising ka na!"Sabi niya.

"Ano?Nabbaliw ka na ba ate?Gigising nga ko diba kaya bat ako pipikit?"Tanong ko.

"Basta pumikit ka nalang kasi dami pang arte nito! Pumikit ka at isipin mo kung sino ang unang taong gusto mong Makita pagbukas ng mga mata mo."Sabi niya.

"Si Nixon syempre!"Sabi ko.

"Edi pumikit ka na,naalala ko kaya pala hindi ka nakakagising dahil gising ka dito. Kapag kasi tulog ka dito saamin magigisng ka, yana ang nangyari sa karamihang ligaw na kaluluwa na comatose kaya gawin mo na."Sabi niya.

Tumango nalang ako at pinikit nga ang mga mata ko.

"Paalam kapatid, sana sumaya ka na!"Rinig kong sabi ni Ate.

Kadiliman, yana nag nakikita ko, ginalaw k ang mga daliri ko, teka!?Nararamdaman ko na ang sarili kong mga daliri! Pero wala akong Makita!

"Exy!? Gigising ka na ba!? Hang in there, tatawag ako ng doctor!"

Teka!?Si Nixon yun ah!?Bakit parang ang lapit niya na sakin?Hindi anman ako ganito makarinig noon ah! B-baka nasa mundo na ako?Gigising na ba ako? Baka makapagsalita narin ako.

"Nixon.."Sabi ko.

"Exy!?Exy!? Damn! Nurse! Nurse yung asawa ko gising na!"Rinig kong sigaw ni Nixon. Gising na ako!? Bakit itim parin ang nakikita ko!?