SAUDADE | Texting

•13

Umut Kaya-Gül Güzeli

Ekin: Nerdesin?

Ekin: Sana çok ihtiyacım var

053********: Benim de sana anlatacaklarım var

053********: Sanırım sana kendimi gösterme zamanım geldi

053********: Nerede olduğunu söylersen gelirim

Ekin: Ben parktayım

Ekin: Bekliyorum

Mesajına cevap vermeden telefonu kitleyip parka yöneldim. Tümörü öğreneli 2 gün olmuştu ve Aras sürekli peşimde koşup beni ikna etmeye çalışıyordu. Yine ondan kaçmak için eve gitmemiştim. Anneme olanları anlatamamıştık. Bu yüzden aramızın bozuk olduğunu sanıyordu.

Parka geldiğimde bankta oturan Ekin'i görüp derin bir nefes aldım. Yavaş adımlarla yanına yürürken dibine geldiğimde durup bir süre ona baktım. Ardından bir kaç adım atıp beni görmesini sağladım. Dolu gözleriyle bana bakınca şok içinde yanına oturdum ve "Ne oldu?" dedim.

"Ben Zeynep'in ailesinin yanına gittim." dediğinde acıyla yüzüne baktım. Umarım onu kıracak bir şey söylememişlerdir. Zeynep'in kim olduğunu bildiğimi bilmiyordu ama şuan umrumda olan şey onun bu kadar kötü olmasıydı.

"Ne oldu peki?" dediğimde burnunu çekip gözlerini gözlerime çıkardı.

"Karşıma çıktığında sana gerçekleri anlatma sözü vermiştim. Hazır mısın?"

Şokla yüzüme bakarken benim kim olduğumu bilmesi şaşırtmıştı.

"Sen? Ama nasıl?" dediğimde işaret ve baş parmağını gözlerine bastırdı ve "Annemden öğrendim. Onlarla tanışmışsın." dedi.

Kafamla onayladım. Haklıydı. Onun yokluğunda ailesinin yanında olmak istedim.

Diper merak ettiğim konuya dönmek için "Zeynep?" dedim.

"Zeyneple son ayrılmamızdan önce uyuşturuyuca başladığını öğrendim. Onu vazgeçirmek için her şeyi yaptım ama beceremedim. Nasıl oldu bilmiyorum ama bir süre sonra bende kullanmaya başlamıştım." dedi ve derin bir nefes alıp şaşkınlıkla şekilden şekile giren yüzüme bakıp gülümsedi. Bu buruk bir gülümsemeydi.

"Zeynep kadar aşırı derece de bağımlı değildim. Bir süre sonra sözü artırıp iyice kendine işkence etmeye başladı. En sonunda da daha fazla dayanamayıp öldü. Tek başıma kalmıştım ve bu illetten kurtulmam lazımdı. Bu yüzden buralardan gittim. Çok zorlu süreçlerden geçtim. Sen mesaj attığında rehabilitasyon merkezinden çıktığım daha 1 ay olmuştu." dedi. Gözlerinden akan yaşları silmek için elimi yüzüne kaldırdım ve damlaları sildim. Şaşkınca yüzüme bakarken gülümsedim.

"Peki neden Zeynep için kendini suçladın?"

"Zeynep beni bırakıp gittiği adam yüzünden başladı bu şeye son günlerinde bana gelip pişman olduğunu bana geri dönmek istediğini söylediğinde onu geri çevirdim. Onun yüzünden bu şeye başladığım için ondan nefret ettim. Ona olan sevgimi bitiren bu şeye beni alıştırmadıydı. Bir kaç gün sonra da ölüm haberini aldım zaten. Bu yüzden kendimi suçladım. Geri çevirmeseydim hala yaşıyor olabilirdi."

"Ekin bunu asla bilemezsin." dediğimde elimi tuttu. Bakışlarım ellerimize dönerken şaşkınlıkla baktım. Ekin benim elimi tutmuştu. Benim elimi Ekin tutmuştu. Tutmuştu Ekin benim elimi..