5 Seconds of Love

Plan Ashton

Ashton p.o.v

We lopen het podium op. De muziek begint en ik ga klaarzitten achter mijn drumstel. We beginnen te spelen en ik kom in een soort flow, het heerlijke gevoel waarin je alleen de muziek en het gejuich van de fans hoort.

Emma p.o.v.

De jongens komen op. Het is een lange tijd geleden dat ik ze heb gezien. Ze zien er ouder uit. Luke is nog steeds adembenemend, maar toch kan ik mijn ogen niet van Ash afhouden: de manier waarop hij zijn gespierde armen de lucht in steekt... Super sexy! Ik zucht.

Naast me beginnen meisjes te gillen en te duwen. Ik blijf staan waar ik sta. De muziek begint en de jongens spelen hun eerste nummer. Don't stop. Ik zing mee. Mijn ogen blijven op Ash gericht, maar ik kijk ook naar Luke. Hij zal me het teken geven 'n Dan kan plan Ash beginnen.

Vele nummers worden gespeeld, maar nog steeds heb ik het teken van Luke niet ontvangen. Ik begin een eentje zenuwachtig te worden, het concert is al bijna klaar. Dan zie ik Luke naar me knipogen. Ik kom tot leven en steek mijn duim naar hem op. Het nummer Amnesia wordt ingezet.

I drove by all the places we used to hang out getting wasted. I thought about our last kiss how it felt the way you tasted...

Luke loopt mijn kant op. Ik zie Ash kijken. Luke rijkt me zijn hand aan en ik pak hem vast. Met een krachtige beweging trekt hij me op het podium.

And even though your friends tell me you're doing fine. Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you?

Ash kijkt verschrikt. Luke begeleidt me zijn kant op. Hij zingt verder terwijl ik op Ash afstap. Ashton zit verstijfd achter zijn drumstel, maar staat dan langzaam op. Zijn gezicht lijkt niet boos, meer verrast. Ik sta nu recht voor hem...

If he says those words that hurt you do you read the ones I wrote you? And all my friends keep asking why I'm not around.

Ik kijk hem aan. Zijn prachtige ogen staren me aan. Ik glimlach een beetje. Hij is nog steeds knap en ik mis hem. De tijd tussen ons lijkt stil te staan. Langzaam buigt Ash voorover. Ik rek me iets uit, onze gezichten zijn dicht bij elkaar en Ash fluistert: 'Hey schoonheid.' Ik giechel en kus hem dan op zijn mond. Ash pakt me bij m'n heupen en trekt me nog dichter naar zich toe. Ik hoor het publiek schreeuwen.

It hurts to know you're happy and it hurts that you moved on. It's hard to hear your name when haven't seen you in so long. Sometimes I start to wonder: was it just a lie? If what we had was real how could you be fine? Cause I'm not fine at all.

Ik laat Ashton los en fluister: 'Ik hou zo veel van je!' Hij glimlacht en zegt dan: 'Sorry dat ik zo boos was...' 'Nee, jij hoeft geen sorry te zeggen, het was mijn fout.' Hij geeft me nog een hele grote knuffel en voegt zich dan weer bij de boys.

I remember the day you told me you were leaving. I remember the make up running down your face and the dreams you left behind, you didn't need them. Like every single wish we ever made. I wish that I could wake up with amnesia and forget about this stupid little things. Like the way it felt to fall asleep next to you and the memories I never can escape. Cause I'm not fine at all.

De jongens spelen hun nummer af en vervolgens verdwijnen ze back stage. Ik loop met ze mee.