5 Seconds of Love

Gabrielle-tijd

Gabrielle zit aandachtig naar mijn verhaal te luisteren. Ik vertel haar alles, op het stukje waarin ik in mijn bh de badkamer uitkwam met Luke en Calum na dan.

'Dus Luke en jij zijn nu "Beste Vrienden"?' Ik knik. 'Raar hè! Ik had het nooit verwacht, maar toen hij het zei klonk het leuk...' Gab lacht. 'Soms ben je echt een sukkel hè! Je hebt hem gewoon keihard gefriendzoned!' Ik besef me dat ze gelijk heeft en voel me best een beetje schuldig tegenover Luke. 'Eh oeps...' zeg ik. 'Het was echt niet de bedoeling om dat te doen.' Gabrielle lacht me nu keihard uit. Ik word een beetje rood, maar begin dan ook keihard te lachen, want Gabs lach is erg aanstekelijk. Samen liggen we helemaal in een deuk.

Nadat ik alles verteld heb, is het al bijna etenstijd. Mijn ouders en zusje zijn niet thuis, dus haal ik een pizza uit de diepvries. We kletsen aan tafel over koetjes en kalfjes. Voor het eerst sinds dat het uit was met Ash zijn we weer echt aan het chillen.

Gab heeft besloten dat ze blijft slapen en dat we een horrorfilm gaan kijken. Ik ben niet zo'n fan van horror, maar zij is er dol op. Na een half uur zit ik met een kussen door mijn hoofd en Gab lacht me keihard uit. Ze maakt een foto van me en zet hem op Twitter.

@Gabber_010: Bangerik @Em_x_

Meteen wordt de tweet 50 keer geretweet... 'Wow!' zegt Gab verbaasd, 'je bent echt populair!' Ik knik. 'Dat krijg je als je een beroemdheid date...' 'Hahaha Em, je bent ook zo lekker bescheiden hè!' Ik proest het uit. Ik ben niet meer bang en val langzaam op de bank in slaap.

Ik zit op de schommel. Voor me staat een jongen van een jaar of 10. Hij heeft een leuk hoofd me een brede glimlach. Ik vraag of hij me wil duwen en hij zegt ja. Terwijl hij me duwt komen zijn andere vriendjes aangelopen. Ze lachen omdat hij me een 7-jarige omgaat, maar hij negeert het. Als ik uitgeschommeld ben bedank ik de jongen en geef hem een lolly, die ik zojuist in mijn broekzak gevonden heb. Hij lacht vriendelijk naar me. Een lach die me heel bekend voorkomt...

Ik word wakker van Gab die me heen en weer schudt. 'Ems, we moeten naar school! Schiet op ouwe!!!' Ik schrik me kapot en tol bijna van de bank. Het was Ashton in mijn droom! Snel maak ik me klaar en we ontbijten een croissantje. 'Was de film bog leuk?' vraag ik. 'Ja bestwel! Jammer dat jij in slaap gevallen was.' 'Ha-ha... Ik was gewoon heel erg moe,' probeer ik ertegen in te brengen, maar ik klink niet erg overtuigend.

Op de fiets naar school merk ik pas hoe moe ik werkelijk ben. Overal voel ik spierpijn en ondanks het fietsen vallen mijn ogen continue dicht. Dit wordt een leuk dagje!