5 Seconds of Love

Beste vrienden

Emma p.o.v.

Ik zit met de jongens aan het ontbijt. Luke en Calum hebben wafels besteld en Mikey krijgt net een groot bord met pannenkoeken. Ik heb minder honger en neem gewoon een broodje. Ash naast me heeft eieren met spek. Hij geniet van zijn eten en kijkt af en toe hoe het met mij gaat. Ondanks alles met Luke is hij ontzettend lief voor me. Ik voel de vlinders in mijn buik fladderen als ik naar hem kijk of als ik hem aanraak. Het is magisch! Luke zit aan de andere kant van de tafel. Hij werpt af en toe een blik op me, maar is vooral heel druk bezig met zijn wafels en Calum. Ik moet nog met hem praten. Hij heeft zoveel voor me gedaan: hoe kan ik hem ooit bedanken?

Als ik mijn broodje op heb sta ik op van tafel. Cal, Mikey en Ash zijn allang klaar en weer naar boven. Alleen Luke zit nog te eten. Ik kijk hoe hij langzaam op elke hap wafel kauwt en het dan vervolgens doorslikt. Hij eet netjes. 'Luke, kunnen we zo even praten?' vraag ik hem.

Luke p.o.v.

Haar blik is op mij gericht. Ik probeer zo rustig en netjes mogelijk te eten. De rest van de boys zijn al naar boven, maar ik had vandaag geen zin om te haasten. 'Luke, kunnen we zo even praten?' Ik kijk op. Ze kijkt me vriendelijk aan. Ik knik. 'Eh tuurlijk.' Ik slik de laatste hap wafel door. We staan op en lopen naar de gang.

Bij een grote trap blijven we staan. 'Lukey, hoe kan ik je bedanken? Je hebt zoveel voor me gedaan! Je bent een echte vriend.' Ik glimlach. Diep van binnen doet het een beetje pijn dat ze me als vriend ziet, maar ze is in ieder geval niet meer boos op me. 'Je hoeft niets te doen,' zeg ik, 'ik ben heel blij dat het weer goed is tussen jou en Ash. Jullie zijn mijn beste vrienden.' Ze bloost. 'Ben ik één van je beste vrienden?' Ze klinkt onzeker. 'Ja, we hebben de laatste tijd zoveel gebeld en ik vond het erg gezellig!' Ze geeft me een knuffel en samen lopen we de trap op.

Ashton p.o.v.

Bovenaan de trap vang ik het gesprek tussen Emma en Luke op. Opgelucht haal ik adem. Ze zien elkaar als vrienden. Tevreden loop ik terug naar onze kamer. Gisteravond was te gek. Stiekem had ik al die tijd gehoopt Emma ergens tegen te komen. En gisteren werd mijn droom werkelijkheid. Allemaal dankzij Luke. Ik kan niet meer boos om hem zijn. Hij heeft een meisje opgegeven voor mij.

Ik plof neer op het bed en laat me achterover vallen. Ik hoor de deur opengaan en in de opening staat Emma. Ze is het mooiste meisje dat ik ken. Het shirt van Calum staat haar goed. 'Hey,' zegt ze. 'Hay,' zeg ik. Ze loopt naar me toe en laat zich ook op het bed vallen. Ik kus haar op haar kruin. 'Hoe laat vertrekken jullie?' vraagt ze. 'Over twee uurtjes ofzo...' Ik heb geen idee. Luke weet dit soort dingen altijd.

Luke p.o.v.

Hoe stom kan ik zijn! Ik zit weer in de friendzone! Waarom zei ik nou dat Emma één van m'n beste vrienden is? Het is altijd ongemakkelijk als we alleen zijn en ik kan haar vriendje nooit worden, want Ash zou me vermoorden. Hopeloos loop ik de kamer in. Calum staat onder de douche en Michael is bezig met de tv. Misschien moet ik me focussen op andere meisjes... In mijn hoofd klinkt het al als een slecht idee. Wachten is het beste en vanavond is Emma weer weg en wordt het allemaal een stuk minder awkward. Dat hoop ik dan in ieder geval...