EZİĞİN İNTİKAMI 2 (TAMAMLANDI)

31- KÜÇÜK KIZ

1 AY SONRA

Yine Güneş ablanın midesi bulandığı için koşarak lavaboya gitti. Şu son bir kaç gündür sürekli midesi bulanıyor, başı dönüyor ya da kısa bir baygınlık geçiriyor. Ama nedenini bir türlü anlayamadık. Bunu sadece ben, Aylin, Melis ve Ceyda, yani kızlar biliyor. Ne kardeşi Eren biliyor, ne de abim. Hiçbiri de bilmiyor. Abime söylemesi gerektiğini söylesekte endişelendirmek istemediğini söyleyip duruyor. Hastaneye gitmeyi de kabul etmiyor.

Şu an evde sadece ben, Melis ve Güneş abla var. Diğerleri holdinge gittiler hepsi de. Biz de gideceğiz fakat yine benim canım yengemin mide bulantılarından üstümüzü giyinemedik bile. Üniversite sınavına hiçbirimiz girmedik. Onun yerine holding yönetiyoruz. Zaten hepimizinde bununla ilgili bilgisi var. Aylin, Melis, abim ve Güneş abla burada ki holdinglerden birinde çalışıyorlar; Eren, Serkan, Umut ve ben de diğerinde çalışıyoruz. Diğer kalanlar da arada bir yanımıza uğruyorlar.

Melis'in sesini duyunca düşüncelerimden sıyrıldım.

"Abla senin bu mide bulantıların bir geçmek bilmedi. Hadi inat etme de söyleyelim Gökhan abiye."

"Yaa olmaz söylemeyelim. O şimdi yersiz yere endişelenir."

Hâlâ inat ediyor söylememekte. Offf. Acaba neden midesi falan bulanı- Bir dakikaa, tabii yaa. Neden daha önce aklıma gelmedi ki benim bu. Hemen Melis ve Güneş ablaya dönüp, "ben 5-10 dakikaya geliyorum." diyip onların bir şey söylemesine fırsat vermeden çıktım evden. En yakın bir eczane bulup aklımdakini aldım.

Eve geldiğimde Güneş ablaya elimde ki testi verdim. İkisi de bana şaşırmış gibi bakıyorlardı.

"Yenge bana öyle bakma da, al şunu da yapalım. Benim aklıma bundan başka bir olasılık gelmedi çünkü. Hadii."

"Aynen yaa. Biz nasıl düşünemedik bunuu." dedi Melis.

**********

Güneş abla testi uyguladı ve 3'ümüz de sonucu beklemeye başladık. Güneş abla aslında abimin karısı olarak benim yengem oluyor ama ben ona genelde abla diyorum. Çünkü biz onunla abla - kardeş gibiydik.

Zaman dolduğunda 3'ümüz de kafalarımızı teste doğru çevirdik. Ve gördüğümüz sonuçla sevinçten çığlık attık. Testte çift çizgi vardı. E bu da ablamın hamile olduğunu gösterir.

"Abime ne zaman söyleyeceksin?" diye sordum sevinçli sesimle. O da akşam söyleyeceğini söyledi.

Ve hazırlanmaya başladık. Melis ve ablam benden önce hazırlandıkları için onlara önden gidebileceklerini söyledim. Ben de hazırlandım ve onlardan sonra çıktım evden. Ama arabayla gitmek istemedim bu sefer. Çünkü hava çok güzeldi. Yavaş yavaş yürümeye başladım.

Yürümeye devam ederken az ileride tek başına oturmuş ağlayan küçük bir kız gördüm. Onun yanına doğru ilerlemeye başladım.

Kızın tam yanında durup onun boyuna gelecek şekilde diz çöktüm. Kız çok güzel, 7 yaşlarında bir kızdı ve çok ağlıyordu.

"Neden ağlıyorsun sen?"

Kız bana baktı ama korkmuş gibi bir hali vardı. Ve yavaşça geri geri gitmeye başladı, aynı zamanda da, "nolur bana bir şey yapma. Lütfen." diyip duruyordu.

"Şşşttt, sakin ol. Sana bir şey yapmayacağım." demem ve kıza sarılmam bir oldu.

"Yani sen bana bir şey yapmayacak mısın abla." dedi. Hem çok tatlıydı. Hem çok güzeldi. Konuşurken ses tonu da çok tatlı çıkıyordu. Ona olumlu anlamda başımı aşağı yukarı salladım.