Miracle Destiny... ☘[Completed]

♡

အခ်ိန္အားျဖင့္ သံုးရက္ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္...

Sofa ေပၚ အိပ္ရတာ သံုးရက္ ေျမာက္သည့္ေန႔ တနည္းအားျဖင့္ အရူးေလး သူ႔အိမ္ေရာက္တာ သံုးရက္ ေျမာက္သည့္ေန႔ပင္ ျဖစ္သည္....

ထို အရူးေလးက တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ထထ ေဖာက္တာက လြဲလို႔ တျခား အႏၲရာယ္ေတာ့ မေပးေသးတာမို႔ ဂ်ံဳအင္းခဗ်ာ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ် ျဖစ္လာရသည္...

ထိုအရူးေလးက စားခ်ိန္ေသာက္ခ်ိန္ေရာက္မွ အခန္းထဲက ထြက္လာေနက်မို႔ ဂ်ံဳအင္းလည္း Sofa ေပၚမွာတင္ စာမူေလးေရး လိုက္ အိပ္လ္ိုက္ ျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနရသည္...

' တီးေတာင္.....တီးေတာင္....တီးေတာင္...တီးေတာင္'

'ေဒါက္..ေဒါက္... '

စာေရးေနတုန္း တံခါးက ဘဲလ္သံေၾကာင့္ ခါးက မတ္ခနဲ...

အဆက္မျပတ္ တံခါးကိုပါ ထုလာတာမို႔ ကပ်ာကယာ တံခါးဆီ ထေျပးရ၏...

ေတာ္ၾကာ အခန္းတံခါးေလး ပ်က္သြားမွျဖင့္ ဒယ္ဒီဖားသားထံ လက္ျဖန္႔ေနရဦးမည္..

' ဘယ္ မိမဆံုးမ ဖမဆံုးမ က တံခါးကို အတင္းထု.... အဲ.... အုပ္...အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး...'

ေျပာလည္းေျပာ တံခါးလည္း ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ ျမင္လိုက္ရတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးေၾကာင့္ ေျပာလက္စက တန္႔ခနဲ...

တံခါးဝက အုပ္ႀကီးကေတာ့ ဂ်ံဳအင္းကို စူးခနဲ ၾကည့္ေနေလၿပီမို႔ ဟီးခနဲ သြားျဖဲ ျပလိုက္ရသည္...

သူ႔ေနာက္မွာလဲ ရဲႏွစ္ေယာက္ ပါေသးတာမို႔ ဂ်ံဳအင္း မွာ အူလည္လည္...

သူလည္း ဘာမွ ၾကဴးလြန္ထားတာမရွိ.
.

' ဟို... ဘာကိစၥမ်ားလည္း မသိဘူး ခင္ဗ်... '

' ဒီလိုကြ... ေမာင္ရင္ရ.... မင္းကို မသကၤာလို႔ တိုင္ထားတာရွိလို႔.. '

ဗုေဒၶါ!!!!...

'ေနၾကပါဦးဗ်ာ... ကြ်န္ေတာ္က ဘာလုပ္ထားလို႔ ဘယ္သူက တိုင္တာလဲ.. '

မရွင္း မရွင္း အုပ္ႀကီးႏွင့္ အူလည္လည္ ဂ်ံဳအင္း တို႔ တိုင္ပတ္ေနၾကတုန္း

ေဘးက ရဲ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဂ်ံဳအင္း အိမ္ထဲ ဗို႔အားတစ္သိန္း မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေနရင္းက မသကၤာစရာေလးမ်ား ေတြ႕တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး ေခၚသြားခ်င္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးမ်ားႏွင့္...