yenilgi •texting•

{SON}✴'

#Ölünmüyor Mutsuzluktan

{SON}🌙'

Genç adam sevdiği kadının eşyalarını topluyordu. Hiçbir temizlik görevlisini sokmamıştı oraya. Kendisi temizlemek istemişti orayı. Kıyafetlerini koklamak istemiş, onun bıraktığı eşyalarla onun ruhunu yaşatmak istemişti bir nevi.

Kıyafetlerini topladıktan sonra sıra çalışma masasına gelmişti. Masanın üzerindeki defter ve kitaplarını toplamaya başladı. Kırmızı kaplı defterini açtı, içine bir göz gezdirdi. Yazısı ne güzeldi böyle. Defteri burnuna yaklaştırdı ve kokladı. Sayfalarına bile sinmişti kokusu.

Masanın üzerini de topladıktan sonra genç adam masanın çekmecesini açtı.
Çekmecede siyah deri kaplamalı bir kutu duruyordu. Aldı eline kutuyu. Fakat nereden bilebilirdi ki daha fazla acıyacağını? Açtı içini kutunun. Siyahlar içinde bembeyaz bir kağıt.
Kaşlarını çattı ve titreyen elleriyle kağıdı aldı. BARAN'IMA...

Genç adam ilk önce cesaret edemedi okumaya. Fakat sonra açtı ve içindeki acıyı göğe çıkardı.

Mutlak Cennetime...

Merhaba Baran. Sen bunu okurken büyük ihtimalle ben ölmüşümdür. Hoş, ben zaten çoktan ölmüştüm ya. Neyse işte. Şimdi bu eline geçince ya okumayıp çöpe atacaksın veya okuyup bu yazdıklarıma güleceksin. Ya da bu mektup eline hiç geçmeyecek. Ama ben yine kalbimde ki küçücük umutla yazıyorum bu mektubu.

Hatırlar mısın bilmem ama ben çok iyi hatırlarım. Zaten hiçbir zaman unutmuşluğum yoktur seninle geçen anılarımın. Annen önde sen arkada gelmiştin bizim mahalleye. Güneş gibi doğmuştun o zaman yüreğime. Mutlu olacaktım işte. Seninle arkadaş olabileceğimizi düşünmüştüm ve olmuştukta. Ya da ben öyle zannetmişim. Annen ve sen mahalleden gidince bana söylediğin sözler beni öldürmüştü. Sen giderken arkanda kalbi kırılmış bir kız çocuğu değil, bir ceset bırakmıştın. Ben o yaşımda soğudum hayatta.

Sen gittikten bir yıl sonra annem öldü. Tecavüze kurban gitti annem. İşte öldüğü zaman bana da beyin timörü teşhisi konuldu. Üzülmemiştim, aksine mutlu olmuştum. Annem yoktu sen yoktun. Belli bir akrabam yoktu.

Kaybedecek bir şeyim yoktu benim.

İlaç verdiler, kullanmadım. Lakin zorunlu olarak tedavilere götürdüler.
Fakat tedaviler hiçbir sonuç göstermedi. Sevindim hatta çok mutlu oldum. Ölecektim. Öleceğim için mutluydum.

Eğer sen şu mektubu okuyorsan ki kesin ölmüşümdür. İstediğim olmuş, annemin yanına gitmiş ve sana olan aşkımla ölmüşümdür. Ben hasta olduğumu duyunca hiç bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum.

Seni seviyorum Baran. Seni her şeyinle, her zerrenle seviyorum.

Her zerrem aşık her bir zerrene.

Aymira🌙

Genç adam son kelimeleri okudu. Okudukça ölmüştü genç adam. Gözyaşlarını tutamamış, oracıkta hıçkıra hıçkıra ağlamıştı. Neticede;

KADIN GİTMİŞTİ, ADAM BİTMİŞTİ...

🌙🌙

Selam arkadaşlar. Bitti hikayemiz. Bitti masalımız. Kötü bir sonla bitti hikayemiz. Aklımda birkaç tane daha texting var. Onları hayata geçirmeyi planlıyorum. Ben aslında bu hikayeyi yayınlamadan önce bütün bölümlerini yazıp öyle yayınladım. Çünkü emin değildim ve baya bir okudum yazdıklarımı. İçime sinmeyenleri düzelttim ve böylelikle sizin karşınıza güzel bir şekilde çıksın istedim.
İnşallah keyif almışsınızdır. Sizi seviyorum. Görüşmek üzere...✴✴

✴✴

Kah aradım kendimi
kah kayboldum boşlukta
Sen yokken denedim kaç kere
ölünmüyor mutsuzluktan

Kolpa- Ölünmüyor Mutsuzluktan

İnstagram: yelda.oztuurk
İnstagram: siyahnhikayeleri