Ben kilometrelerin yok sayıldığı aşklara inanmazdım. Kimse canlı kanlı görmediği bir insana 'Seni seviyorum' diyemezdi. Ve tükürdüğünü yalamayı seven ben, yine yanılmıştım.
Yazılma tarihi 22 Nisan 2019 - 26 Eylül 2019
25.05&13.08&10.10.2019&24.11.20...
Sabah uyandığımda burnuma önce Soner'in yastığına sinmiş şampuan kokusu, sonra da tüm eve yayılmış krep kokusu geldi. Gözlerimi araladığımda bir yastığın bacak aramda durduğunu fark ettim. Yatağa yan bir şekilde yattığımı varsayarsak, gece tek başıma uyumuş olmalıydım. Umarım öyleydi.
Yatakta doğruldum. Üzerimde dün giydiğim kıyafetler vardı. Aralık duran kapıyı kapatmadan sırt çantamı alıp odanın içindeki banyoya girdim. Üzerime yanımda getirdiğim tek eşofman altımı ve atletimin üzerine kapüşonlumu giydim.
Sessiz olmaya özen gösterip mutfağa yürüdüm. Soner üzerine mutfak önlüğü giymiş, dünkü bulaşıkları makinaya diziyordu. Çok mahcup oluyordum.
"Günaydın." diyerek gülümsedim. Dönüp bana baktı.
"Günaydın Olric. Gözlüğümü getirir misin?"
Başımı sallayıp salondan gözlüğünü aldım. Yanına gittiğimde çaydanlığı almış mutfaktan çıkıyordu.
"Tabakları getireyim mi?" diye sordum.
"Evet! Bu arada meyve suyu içersen çıkarayım."
"Yok, çay içerim."
Birlikte masayı hazırlarken ikide bir birbirimize bakıp sırıtıyorduk. İkimizi evli çift gibi hayal etmiştim. Acaba o da düşünmüş müydü?
"Sen nerede uyudun?"
"Misafir odasında."
Aslında benim uyumam gereken yerde.
"Bu gece ben orada uyurum."
"Yastıklarımdan birini bacak arana hapsetmeseydin, yatağımda da uyuyabilirdim." dediğinde utançla bakışlarımı kaçırdım.
"Alışkanlık."
"Değişik bir alışkanlık."
Bir şey demeden kahvaltıma başladım. O da üstelemedi.
"Kahvaltıdan sonra dışarı çıkalım mı?"
"Nereye?"
"Yürüyüşe. Açılırsın."
"Şey, bu akşam banyonu kullanabilir miyim?" diye sordum çekingen bir tavırla.
"Sormana gerek yok. Bu arada uyurken dişlerini gıcırdatıyorsun." dediğinde gözlerimi irice açtım. Bu zamana kadar annem böyle bir şey yaptığımı söylememişti.
"Hiç de bile."
"Hem de on üç saniye boyunca."
"Ya hayır! Kabul etmiyorum."
Gülmeye başladı. Masanın üzerindeki telefonumu alıp kamerayı açtım. Onunla her anımı özel kılmak istiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Müthiş pozun için teşekkür ederim."
"Her zaman Çilli." Gözlerimi devirdim.
"Tamam, çıkalım."
"Zeytin'i aldırmıyorum. Orada seninle kalacak." dediğinde tebessüm ettim ve ayağa kalkıp ona sarıldım. Kolları bedenimi sanki kırılacak bir şeymişim gibi sardı.
"Ben de rahat bir şeyler giyip geliyorum." dedi ve ayaklandı. Onu beklerken kahvaltımı yapmaya devam ettim. Elinden her iş geliyordu. Ben bile çorba, tavuk ve pilav dışındaki yemekleri internetten izleyip yapabiliyordum.
Krebin üzerine reçel sürüp ağzıma tıktığımda gülüşünü duydum. Ona baktığımda kapının pervazına yaslanmış beni izliyordu.
"Afiyet olsun."
Önüme dönüp çayımı yudumladım ve ayaklandım.
"Hadi gidelim."
"Doydun mu?" diye sorduğunda ona bana küfretmiş gibi baktım.
"Doydum."
"İştahın hep böyle açık mıydı yoksa sadece benim yemeklerime karşı mı öyle?" Alaylı sesine kaşlarımı çatarak karşılık verdim ve ondan önce ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Dışarı çıktığımızda elime uzandı.
"Yürüyecek miyiz?"
"Hm-hm."
Birlikte yürürken ben etrafı inceliyordum. Yürüdükçe gördüğümüz insan sayısı azalıyordu.
"En son ne zaman parka gittin?"
"Seninle gittik."
"Öyle değil, sallanmak için."
"Küçükken." dedim buruk bir sesle. Sallanmayı sevmezdim zaten ama hevesimi alana kadar bile salıncakta sallanmamıştım.
Bir şey söylemedi. Ormana geldiğimizde yerde toplu duran kuru yapraklara baktım. Yüzüme bir tebessüm oturdu. Soner'in elini bırakıp yaprakların üzerine oturdum. Ama içlerine düşüp kaybolduğumda söverek doğrulmaya çalıştım.
"Napıyosun sen?"
"Bu yapraklar neden burada?" diye söylendim. Az önce kendimi üzerlerine atan ben değilmişim gibi.
Gülüşünü duydum. Ardından o da yanıma gelip kalkacakken beni yapraklara gömdü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni kollarının arasında tutarken ben gülmeye başladım. İkimiz de sessiz kaldığımız anda kulağıma fısıldadı.
"Eksik kaldığın ne varsa tamamlayacağım Çilli. Bu gece sallanmaya hazır mısın?"
🌙
Selam. 🙏🏻
Sizce Soner, Büşra'ya acıyor mu yoksa gerçekten seviyor mu?
