ÜSAME 🐾

Ü88 🐾

Multi video ;Anıl Bektaş - Duymak İstiyorum 🎶

Keyifli okumalar 🌸

▪️

"Biz buradan ayrılalım baba."

Alihan Bey önce oğluna sonra da bana bir bakış attı.

"Akşam yemeğine de bekliyoruz. Görüşürüz kızım."

"Görüşürüz." dedim gülümseyerek. İçim içime sığmıyordu. Ama hala onunla konuşmaya çekiniyordum. Soner arabasına binince yanına geçip oturdum.

"Muğla'ya mı döneceksin?"

"Bilmem. Annem dönmemi istiyor."

"Annen." deyip sustu. Ne düşündüğünü biliyordum.

"Aklımda gitmek vardı. Ama vazgeçtim."

"Neden diye sormayacağım. Gitseydin sorardım ama. Çünkü gitmen için bir sebep göremiyorum."

"Onu yalnız bırakmak istemiyorum. Ama eskisi gibi olacağımızı da düşünmüyorum."

"O zaman yarın alışverişe çıkalım."

"Ne için?"

"Valizini orada bıraktın. Aldıramayız da."

"Annemle yüzyüze konuşurum. En kısa zamanda gider gelirim."

"İçin rahat edecekse götürürüm seni. Ama geri getirmek şartıyla."

Tebessüm ederek ona baktım. "Ben artık nefesini hissedemediğim hiçbir yerde durmam."

Dudağı yukarı kıvrıldı. "Bunları senden duymak. Yokluğumda romantik film falan mı izledin?"

"Yokluğunda seni izledim. Seni ve senin izlerini."

Arabayı durdurduğunda etrafa bakındım. Parka gelmiştik.

"Silinmemeleri için çok uğraştım." dedi bana bakmadan ve arabadan indi. Arkasından ben de indim ve yanında yürümeye başladım. Ah onun yanında yürümek, ne güzel şeydi.

"Yağmur'un erkek arkadaşı var mı?" ye sordum. Amacım konu bulmaktı.

"Yok."

"Senin yüzünden olmalı."

"Ne alakası var?"

"Biraz sahiplenici bir abisin."

"Yağmur'u sıktığımı düşünmüyorum. Her abi az çok karışır. Ben ona liseyi bitirmeden bu işlere karışma dedim sadece. Sonrasına karışmam dedim ama yemiyor." diyerek güldü. Ona eşlik ettim. "Erkek arkadaşı olabilir tabi ama adam olsun."

"Senin testinden geçmeli yani önce."

"Annemden bir geçsin de." dediğinde sırıttım. Haklıydı.

"Üzerinize titriyor."

Başını sallayıp ellerini ceplerine götürdü. "Akşam geleceksin değil mi?"

"Gelirim."

"Rahatsız olmazsan yemekten sonra tur yaptığım arkadaşlarımı da çağırırım. Seninle tanışmak istiyorlardı."

Kısa bir an düşündüm. Benim arkadaşım olsaydı ben de onları Soner ile tanıştırırdım.

"Rahatsız olmam. Sevinirim."

Karşımızdaki tahterevallide oynayan çocuklara baktım. Kız çocuğu erkeği hep havada tutuyordu. Gülümsedim.

"Gelsene."

Soner'in peşinden gittim. Yanlarındaki boş tahterevallinin başına geçti.

"Ciddi misin?" diye sordum.

"Evet. Hadi karşıma geç."

"Soner her yerde çocuk var."

"Nolmuş? 18 yaş üstü lunaparka gidip eğleniyor. Tahterevallide mi oynayamayacak?"

Üstelemeden karşısına geçip oturdum.

"Bacağın yere değiyor. Haksızlık."

Yere doğru indiğinde kendimi havada buldum. Kollara sıkıca tutundum.

"Sorulmaz ama bir şey soracağım." dedi rahat bir şekilde otururken. Bir de dalga geçer gibi ellerini ceplerine soktu. Yerimde zıplasam da hareket ettiremedim. "Kaç kilosun?"

"Bilmem. Geçen kış 47'ydim."

"Ciddi misin sen?"

"Boyum kısa ama."

"Normal mi peki kilon?"

"Ne bilim Soner ya!"

"Bak kolay hasta olursun. Belirli bir kilon vardır. Onun altına düşünce çıkması zor olur."

"Ben zayıf hissetmiyorum ama."

"Uzun olsaydın hissederdin."

"Kısa olduğumu yüzüme yüzüme söylemen?"

"Az önce kendin söyledin kısayım diye."

"Olsun."

"Boydur kilodur. Takma böyle şeyleri. Sağlığın olsun yeter."

"Tamam efendimiz." diyerek gülümsedim. Tebessüm ederek ayağa kalktı.

"Gidelim mi?"

"Olur." Ayağımı yere basacakken tekrar oturdu. Sıkıca tutundum.

"Soner!"

"Ayaklarını böyle yerden keserim işte."

Gözlerimi devirdim. Beni yere indirdiğinde arkasından arabaya yürümeye başladım. Biraz uzak davransa da hak verdiğim için sorgulamadım. Zamanla düzelecektik. Buna inanıyordum.

🌙

Selam. 🙏🏻

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz neler? Onları yan yana görmeyi özlediniz mi? 😌 Düşüncelerinizi bekliyorum.

Yeni bölümde görüşmek üzere. 💙