ÜSAME 🐾

Ü44 🐾

Multi video ;Sertab Erener-Belki de Dönerim 🎶

Keyifli okumalar 🌸

▪️

Salondaki koltukta uyumaya çalışırken kapının sesini duydum. Muğla'da olmadığımı unutup irkilerek doğruldum. Bakışlarım ürkekçe kapıda durdu.

"Çilli?" Soner'in sesi içimi rahatlatmıştı. Oturur pozisyona geldim. Salona girdiğinde üzerinde takım elbise vardı.

"Kravat sevmiyor musun?"

Yakası açık gömleğine baktı. "Sevmem." Yanıma yaklaşıp koltuğun tepesinden bana baktı. "Neler yaptın bakalım?"

Omzumu silktim. Canım sıkılmıştı. Onu özlemiştim. Uyuyamamıştım.

"Büşra, lütfen üzgün olma." Sesi bile değişmişti. Benim yüzümden onun da morali bozuluyordu.

"Üzgün değilim." dedim tebessüm etmeye çalışarak. Eğilip şakağımı öptü ve gülerek geri çekildi.

"Sana öyle bir akşam yemeği hazırlayacağım ki, Muğla'ya döndükten sonra kilo almak için spora devam etmeyeceksin bile."

Gözlerimi devirdim.

"Ben de vermek için giderim o zaman."

"Benim için iki tane patates soyar mısın?" diye seslendi içeri girmeden. Sanırım üzerini değiştirecekti.

"Ne yapacaksın?"

Cevap vermedi. Mutfağa gidip dolapları kontrol ettim. Kapaklı bir sepetin içinde patatesleri buldum. Birkaç dakika içinde o da yanıma gelmişti. Buzdolabının kapağını açıp içine baktı.

"Bezelye var... Sosis, tereyağı..."

"Ne yapacağını söyleyecek misin?"

"Mısır..." dedikten sonra bana baktı. "Havuç sever misin?"

Cevap vermeden önüme döndüm. Sırıtarak saydıklarını dolaptan çıkardı.

"Annenler neden evde kalmadığını sormadı mı?"

"Sormadı." Aniden bana döndü. "Yanlış yaptık Çilli."

Sorgulayıcı bir bakış attım.

"Önce haşlayacaktık."

"Bir şey bildiğin yok." dedim ve patatesleri bırakıp başka aldım.

"Laf da yetiştiriyor." diye mırıldanışını duydum. Önüme dönüp tebessüm ettim. Ben patatesleri haşlarken o kaşar rendeliyordu.

"Ne yaptığını gerçekten merak ediyorum."

"Patates ve kaşar. Ne yapılabilir?"

"Kaşarlı patates." dedim ve sırıttım. Bana uzaylı görmüş gibi baktı.

"Tepside kumpir." dediğinde 'haa' dedim. Sanki annem her gün kumpir yapıyordu. Patateslerin suyunu süzdüreceğim sırada elini koluma koyup durdurdu ve sıcak olmasına aldırmadan tencereyi lavaboya taşıdı. "Ben hallederim. Elin yanar."

Bakışlarımı o görmese de kaçırdım. Fazla iyiydi.

"Ben ne yapayım?"

"Sen otur ve beni izle."

"Olmaz öyle."

"Olur öyle." Omuzlarımdan tutup arkamdaki sandalyeye oturttu. Bakışları yanağımda birkaç saniye asılı kaldı. İstemsizce elim yanağıma gitti. Yüzüne anında bir gülüş yerleşti. "Kumpirin nasıl yapıldığını öğrenmeyeceksin. Tadı damakta kalan kumpir nasıl yapılır onu öğreneceksin."

Onu taklit ettiğimde burnumu sıktı ve işine devam etti. Patatesleri soyarken yanan eline üfleyip soymaya devam ediyordu.

"Soğuk suda bekletseydin ya."

"Dünden beri açsın."

"Aç değilim."

Yalaan!

Bir şey söylemeden işine devam etti. Yirmi dakika sonra tepsiyi donatıp fırına vermişti. Kalkıp elime bardak aldım. Yardım etmek istiyordum.

"Buraya değil, salona."

Başımı salladım ve salona bardakları, içecekleri taşıdım. Arkamdan geldiğinde elinde tabaklarımız vardı. Kokusunu alınca midemden gelen seslerin davetini kabul ettim ve sandalyeye oturdum.

"Afiyet olsun Çilli."

Tadına baktığımda gözlerim kendiliğinden kapandı. Bu halime güldü.

"Karın çok şanslı olacak." Yüzü ciddi bir hal aldı. Aptallıkta sınır tanımıyordum. Sevgiliydik ve kurduğum cümleye bak! Kendimin amk. "Yani, öyle derler ya."

"Büşra," deyip bacağımda duran elimi tutup masanın üzerine çıkardı. "Bana güveniyor musun?"

Başımı salladım. Kendimden daha çok güveniyordum hem de.

"Peki beni gerçekten, kalbinle seviyor musun?"

"Kalbimle." diye onayladım.

"O zaman ben karımdan daha şanslıyım."

Düştüm, kalbine.

🌙

Selam. 🙏🏻

Soner'i bir cümleyle tanıtın desem, ne söylerdiniz?

Yorumlarınızı bekliyorum. Görüşmek üzere. 💙