'ဗိုက္ဆာေနျပီလားျမဴခိုး....'
ကားေမာင္းေနတဲ့ျမဴခိုးကိုၾကည့္ျပီးလွမ္းေမးလိုက္ျခင္း
ျဖစ္သည္။ဒီေန႔သူတို႔အလုပ္ကိစၥနဲ႔အျပင္မွာေရာက္ေနေသာ
ေၾကာင့္ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ေက်ာ္သြားျပီျဖစ္သည္။
'ရပါတယ္ မဆာေသးပါဘူးသူေဌး'
'ဒီနားကအနီးဆံုးဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာဝင္စားၾကတာေပါ့'
'ဟုတ္ကဲ့'
သူတို႔ေရာက္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔အနီးဆံုးဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာထိုင္ျဖစ္
ၾကသည္။
'ဘာမွာမလဲျမဴခိုး....ႀကိဳက္တာမွာေလ'
'ရပါတယ္ သူေဌးအဆင္ေျပတာမွာပါ'
'Okေလ'
Waitressေလးကိုစားစရာမ်ားမွာျပီးေနာက္ သူတို႔ႏွစ္ဦး
ၾကားေခတၱမ်ွတိတ္ဆိတ္သြားသည္။ဘာလိုလိုနဲ႔ျမဴခိုးေတာင္
သူနဲ႔အလုပ္လုပ္တာတစ္လေတာင္ေက်ာ္သြားျပီ...ဒါေပမယ့္
ဆက္ဆံေရးကေတာ့ႏွစ္ေယာက္စလံုးေထြေထြထူးထူးမရွိခဲ့....သူ႔နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရင္အျမဲေတြေတြေငးေငးေလးျဖစ္
ေနတတ္တဲ့ပံုစံကိုမႀကိဳက္ေပမယ့္...ျမဴခိုးကအလုပ္နဲ႔ပတ္
သတ္ရင္အရမ္းႀကိဳးစားတဲ့အတြင္းေရးမွဴးတေယာက္....
စားစရာေတြေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့သူရဲ႕အေတြးတို႔ျပတ္
ေတာက္သြားသည္။
'စားေလျမဴခိုးအားမနာနဲ႔ေနာ္'
'ဟုတ္ကဲ့'
'ကိုယ္ ဂဏန္းမဆလာခ်က္ စားခ်င္လို႔မွာထားတာစားၾကည့္
ေလျမဴခိုး'
'ဟို....က်ြန္ေတာ့မွာ ဂဏန္း အလက္ဂ်စ္ရွိလို႔ပါသူေဌး...'
'ဟင္!'
သူကိုအိမ္ထိလိုက္ပို႔ျပီးျမဴခိုးျပန္သြားသည့္အခ်ိန္ထိသူ႔စိတ္ထဲ
ရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိေန၍ထမင္းစားတဲ့အခ်ိန္ကေနအိမ္ျပန္တဲ့
လမ္းတေလ်ွာက္သူစကားတစ္ခြန္းမွမဆိုျဖစ္ခဲ့။ထံုးစံအတိုင္း
သူ႔ရဲ႕ကုတင္ေဘးမွာရွိေနတဲ့ဓါတ္ပံုေလးကိုၾကည့္ရင္းစကား
ေတြေျပာျဖစ္သည္။
'အဆင္ေျပရဲ႕လား...ျဖဴ'
'ကိုယ္ေတာ့အဆင္မေျပဘူးျဖဴ.....သူကမင္းနဲ႔တူလြန္းတယ္
ျဖဴ...အဲ့ဒါေၾကာင့္ကိုယ္လိုတာထပ္ပိုျပီးကိုယ့္ရဲ႕ဆက္ဆံေရး
ကိုစည္းတားထားတာ...မင္းလိုပဲသူကႏွင္းဆီပန္းအျဖဴေတြ
ႀကိဳက္တယ္....မင္းလိုပဲသူ႔မွာဂဏန္းအလက္ဂ်စ္ရွိတယ္တဲ့
....ဟက္'
'ဒါက....တိုက္ဆိုင္တာလား'
'သူနဲ႔ေတြ႔ရင္....ကိုယ္ေတာင္မသိလိုက္တဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးက
ဘာလဲ....ဒါေပမယ့္ကိုယ္ခ်စ္တာမင္းကိုပဲျဖဴ...ဒါဘယ္ေတာ့
မွမေျပာင္းလဲမယ့္အမွန္တရားပဲ'
........................................................................
သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ညရွစ္နာရီေတာင္ေက်ာ္သြားျပီ
'သား...ျမဴရယ္ေနာက္က်လိုက္တာ'
'ဟုတ္တယ္မာမီ....ဒီေန႔အလုပ္ကိစၥနဲ႔အျပင္မွာနည္းနည္း
ေနာက္က်သြားလို႔....'
'ညစာေကာ...သားေလး'
'သား...စားလာပါျပီမာမီ'
'ထမင္းစားခ်ိန္ေတာ့ေနယက္မက်ေစနဲ႔ေနာ္ျမဴေလး'
'ဟုတ္ကဲ့ပါမာမီရဲ႕'
'ဒီရက္ပ္ိုင္း...ကိုယ့္သားနဲ႔ေတာင္တစ္အိမ္ထဲေနျပီးမေတြ႔ျဖစ္
သလိုပဲ ပင္ပန္းေနလဲမလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့သားေလးရယ္...မာမီ
သားကိုၾကည့္ျပီးရင္ေမာလွျပီ'
'ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးမာမီရယ္...သားမပင္ပန္းပါဘူး...သား
သေဘာက်လို႔လုပ္တာပဲေနာ္မာမီ...'
အင္းပါသားေလးစိတ္ခ်မ္းသာရင္ျပီးေရာ...ဒီရက္ပိုင္းေဆး
ေကာပံုမွန္ေသာက္ျဖစ္လားဘာမွမျဖစ္ေတာ့ေပမယ့္ဆရာဝန္
ကေဆးပံုမွန္ေသာက္ရမယ္လို႔ေျပာထားတယ္မွတ္လား...'
'ေသာက္ပါတယ္မာမီရဲ႕...ဒါနဲ႔ဒက္ဒီေကာျပန္မေရာက္ေသး
ဘူးလား'
'သားဒက္ဒီကဒီညေနာက္က်မယ္ေလကုမ႑ီညစာစားပြဲ
ရွိလို႔...သားေလးလဲပင္ပန္းလာတာနားေတာ့ေလ...ခဏေန
သားအခန္းထဲကိုႏြားႏို႔လာပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္'
'ဟုတ္ကဲ့မာမီ...အဲ့ဒါဆိုသားနားျပီေနာ္...good night
အာဘြား...မြ'
'ေအးပါ...အခ်ြဲေလး...ဒါနဲ႔မနက္ျဖန္Sundayပိတ္တယ္
မွတ္လားအိမ္မွာေအးေဆးနားျပီးသားရဲ႕ေဘဘီေလးနဲ႔စိတ္
ေလးလန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္ေအာင္အျပင္ေလးဘာေလး
ထြက္ပါဦး...'
'ဟုတ္ကဲ့ပါ...ဗ်'
မာမီကိုႏႈတ္ဆက္ျပီးသူ႔အခန္းထဲေရာက္ေတာ့မွသူရဲ႕ပင္ပန္း
ေနတဲ့စိတ္ကိုအနားေပးရန္ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္သည္...
'ဟူး.....ပင္ပန္းလိုက္တာ'
'....လူပင္ပန္းတာထက္.... ဟန္ေဆာင္ေနရတဲ့စိတ္က
ပိုပင္ပန္းတယ္...ကိုကို'
........................................................................
YOU ARE READING
'သူမ'ဖန္ဆင္းေသာ''သူမ'ဖန်ဆင်းသော'
Romance(zawgyi) မင္းကိုဘယ္ေတာ့မွခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူး'ျမဴခိုး' #အျဖဴေရာင္ #မာန္ခက္ထန္ #ျမဴခိုး (Uni) မင်းကိုဘယ်တော့မှချစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး'မြူခိုး' #အဖြူရောင် #မာန်ခက်ထန် #မြူခိုး
