-Allah!
-Alo! Ömer, ayşe uyandı!
Betül’ün Ömer’e konuşmasıyla biraz daha kendime gelmiştim.Ayağımda bir ağırlık olduğu için ilk ayağıma baktım, alçı vardı.
-Ayağıma ne oldu?
-Kırılmış kazada, alçıya aldılar.
-Eve ne zaman gideriz Betül?
-Kontrollerin varmış bırakamayız dedi doktor.
-Tamam,Ömer nerede?
-O’na da bakmak için içeri götürdüler, aradığımda kolunu sarıyorlarmış hafif zedelenmiş.
-Oh şükür! Başka bir şey olmamış.
-Ali hoca bütün gün ilgilendi bizlerle, yemek getirdi, eve gidip Hatice teyzeden senin için kıyafet getirdi.
-Allah razı olsun.Şimdi nerede?
-Ömer’in yanına gitti.Ömer’le baya anlaştılar, konuştular.
-Ömer, imamla konuştu? Kazanın etkisi ile konuşuyordur.
-Bende öyle düşündüm.
-Betül benim karnım acıktı zahmet olmazsa bir şeyler getirebilir misin?
-Tamam, Ömer’ede bir bakıyım.
Betül odadan çıktıktan sonra biraz toparlandım saçlarmı falan düzeltip başımı örttüm.Ayağım hala acıyordu.Kapı açıldı
-Müsaitsin dimi Ayşe, Ali hoca gelecekte.
-Evet,buyursun. Ömer benim uygun olup olmadığımı düşünmesine şaşırmıştım.
-Geçmiş olsun Ayşe hanım!Allah korumuş sizleri, şükürler olsun.
-Çok şükür Ali hocam.Allah sizden razı olsun ilgilenmişsiniz, hakkınızı nasıl öderiz bilmiyorum.
-Estağfurallah Ayşe hanım,İyileşin inşallah bir an önce.
-İnşallah! demişti sonra kendisi bile şaşırdı Ömer.
Ömer’in inşallah demesiyle hepimiz sesizce duruyorduk.
-Yemeleri getirdim Ayşe! Ömer siz burdamısınız? Bende sizi arıyorum her yerde.
Betül, Ömer’in inşallah dediğini duysaydı çok mutlu olurdu.Yemeklerimizi yemeye başlamıştık.
-Ayşe hanım namazlarınızı ihmal etmeyin, yatarakta namaz kılabilirsiniz.Abdest almanız için yardım isterseniz ablamı çağırabilirim.
-Sağolun Ali hocam, Betül yardımcı oluyor bana.Refika hanım nasıl?
-Ablam sizi çok merak ediyor, kursu erteleyemediği için gelemiyor kusuruna bakmayın.
-Ne kusuru asıl siz bizlerin kuruna bakmayın, sizleri burda işinizden alakoyduk.
-Yok, Ayşe hanım olur mu öyle şey.Ben kendi isteğimle burdayım hem camiye gidip geldim merak etmeyin.
Yemeklerimizi yedikten sonra Ali hoca izin isteyip evine gitti.Betül’de doktorla konuşmak için dışarı çıktı.
-Ömer sen nasılsın? İyimisin?
-İyiyim ben.Ayşe özür dilerim, ben seni dinleyip yavaşlamalıydım, sana o kazayı tekrar yaşatmak istemezdim.İyiki ölmedin Ayşe!
-Tamam Ömer, bak Allah’a şükür iyiyiz ikizimize bir şey olmadı, Ömer ağlıyordu kendini tutmak istiyordu ama dayanamıyor ağlamaya devam ediyordu.
-Ömer ağlama artık.
-Tamam.
