Arabandan indim.Uçancıbaşı cami’nin önündeydim.Camiye doğru yürüdüm, burası benim canıma kıymaya çalıştığım caddeydi.Caminin tam kapısından girecekken:
-Hanım Hanım! Oradan kadınlar girmiyo arka arafta kadınlar girişi.
-Tamam, sağolun.
Şaşırmıştım.Kadınların ve ekeklerin girişi ayrı yerdeydi.”Kadın Bölümü” yazan kapıdan girdim.Merdiven ardı, yukarı çıktım,aşşağıya bakıyordum.Namaz kılıyorlardı, önde bi adam sureleri okuyor, O eğildiğinde herkes eğiliyordu.Namaz kılmayı biliyordum, Ananem öğretmişti ama sureleri bilmiyordum sadece Subhaneke’yi biliyordum birde namaz için abdest alınması gerekiyordu ama abdest almasını da bilmiyordum.Namaz bittikten sonra namazı kıldıran adam arkasına döndü.O’nu tanımıştım, Ali Bey! Beni intihardan kurtan kişi.Çaycı çocuk bu yüzden Ali hoca diyordu.Ali bey konuşmaya başladı:
-“Tevhit dini” olan dinimiz İslam’ın temeli bir olan Allah inancına dayanır.Nitekim sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) imanın aslını “Allah’tan başka ,ilah olmadığını tastik etmek” şeklinde tanımlamaktadır.Kur’an-ı Kerim’in özellikle mekke döneminde inen ayetleri, Allah’ın varlığını ve birliği üzerinde yoğun olarak durmaktadır.Allah’ın varlığına ve birliğine iman mü’min olmanın ilk esasıdır. diyip, konuşmasını bitirmişti.Herkes çıktıktan sonra yanına gittim.
-Ayşe Hanım! Hayırdır inşallah?
-Sizinle konuşmam gerek.
-Buyrun konuşalım!
Acıktığımın farkına vardım. –Yemek yerken konuşabilir miyiz? diye sordum, -Evet demişti. Lokantanın birine oturduk, sipariş verdik.Rüyamı anlattım.
–Çok ilginç bi rüya! Hayır olsun inşallah! Kimi gördüğünüzü bilsem yardımcı olmam daha kolay olurdu.
-Sağolun yinede.
Siparişlerimiz geldi biraz yedikten sonra:
-Şey! Ben hergün camiye gelsem bana ders verir misiniz?
-Tabii veririm.Ablam umreden dönüncedükten sonra camiinin yanındaki kursa yazılırsınız.O zamana kadar size ders verebilirim.
-Çok sağolun!
-Estağfirullah benim, bizim işimiz bu.
Yemeğimizi yedikten sonra eve gitmiştim.Ders için çok heycanlıydım.Rüyamda gördüğüm kadınıda bulmak çok istiyordum.
