İri (Kısa Hikaye)

||0.6||

Medya: Meşhur Şahin

 

2 ay sonra/

“Geldim geldim!”

Nefes nefese koşarak yanına gelen Gizem’le gözlerini devirmiş ve onun bitkin haline bakıp arkasına geçmesini beklemişti.

“Deliğe falan mı düştün sen?”

“Ay hiç komik değilsin Kiraz!”

Saçlarını bileğindeki tokayla tepede dağınık bir topuz yaptıktan sonra ellerini yanaklarına bastırmış ve gülerek konuşmuştu Gizem.

“Kadir’i gördüm.”

“Tuvalet çıkışı?”

Kaşlarını havalandırıp ‘inanayım mı?’ tarzında bir bakış attığında Gizem yüzüne yediği haltları yansıtan bir gülüş yerleştirmiş ve omuz silkmişti.

“Ne var ya? Sevgilimizle de fingirdeyemiyoruz!”

“Bir an önce şu okul bitsinde evlen şu çocukla bende senden kurtulayım”

“Ayıp ediyorsun ama eltim”

Omzunu omzuna vurup kaş göz yapmaya başladığında Kiraz içine derin bir nefes çekmiş ve sabırla otobüse ilerleyen insanlarda göz gezdirmişti.

Necati’yle araları birbirlerine laf sokmayı seven iki arkadaş gibiydi ve Gizem sürekli onları birbirlerine yakıştırıp duruyordu.

“Hayal kurmaya devam et, inşallah çadırına yılan falan girerde görürsün.”

“Tövbe de be!”

Bu sefer eliyle omzuna vurduğunda Kiraz az kalsın önündeki kıza çarpacaktı. İçine sinirli bir nefes çekmiş ve başını iki yana sallayıp cevap vermemişti. Zira cevap verirse bu konuşma böyle sürüp gidecekti adı gibi emindi.

Cebinde titreyen telefonunu çıkarıp tuş kilidini açtığında gelen mesajı görünce alayla gülmeden edememişti.

‘Otobüste akraba olma konusunda hala emin misin sülük? Benim Şahin püfür püfür valla!’

‘Şahin’in ve sana mutlu yolculuklar dilerim İri.’

Telefonunu cebine atıp bakışlarını otobüse çevirdiğinde fazlaca dolduğunu görünce oflamıştı.

Okul onları iki günlüğüne kampa götürüyordu ve sanırım ayarladıkları otobüs gelecek olan kişilere yetmeyecek gibi duruyordu.

“Kiminle mesajlaşıyorsun kız sen?”

Çenesini omzuna yaslayıp gözlerini irice açarak kendisine bakan Gizem’e başını yavaşça ona çevirerek sanki omzunda bir böcek varmış gibi bakmış ve hızla omzunu silkmişti.

“Gittikçe sinir bozuyorsun Gizem!”

“Sizde fazla nazlısınız ama ya!”

Çenesini ovarak sinirle söylenen Gizem’e gözlerini devirmiş ve kollarını göğsünün altında bağlayıp umutsuzca otobüsü izlemeye devam etmişti.

“Evet millet şöyle bir toplanın!”

Öğretmenlerden biri ortaya çıktığında Kiraz arkasında fazlaca huysuz bir ses işitmişti.

“Sanki neredeyiz mal bu hoca da ya”

“Gizem!”

“Of tamam!”

Bir kolunu kalabalık arasında kaybetmek istemediği Gizem’in koluna dolamış ve bakışlarını sarışın kadına çevirmişti. Bu hocayı ilk defa görüyordu belki de diğer fakültelerden birinin hocasıdır diye düşünüp umursamadı.