De Uitdaging

06.

A/N: Ik weet dat de wedstrijd officieel met 4-0 werd gewonnen en dat David en Dusan beide twee keer scoorde, maaaaaar dit is fanfictie.. Dus het gaat net iets anders hehe :) 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoofdstuk 6.

De wedstrijd begon over vijftien minuten en Emma en Mikky keken toe hoe de spelers één voor één het veld op liepen. Toen Frenkie op zijn plaats ging staan en omhoog keek naar de skybox waar de meiden zaten, zette Mikky haar handen rond haar mond en joelde een paar keer. Emma keek haar lachend aan en de blondine grijnsde terug. Ze kende elkaar pas ongeveer drie uur, maar Emma had het gevoel alsof ze al jaren vriendinnen waren. 

'Dus, vertel eens Em, hoe zit het tussen jou en Donny?' vroeg Mikky toen de spelers naar hun posities op het veld liepen. 

Emma voelde haar wangen rood worden en hield haar blik expres op het veld gericht. Natuurlijk werden haar ogen meteen getrokken door de blonde nummer zes van Ajax. 

'Wat bedoel je? Er is niks tussen ons, ik ken hem pas net,' zei ze terwijl ze Donny over het veld volgde. 

'Uhu, en jullie hadden net in de kleedkamer ook helemaal geen moment ofzo. Ik denk dat iedereen het wel gezien heeft.' 

Emma wuifde het weg. 'Dat was niks joh, ik stond daarvoor toch ook met Matthijs te knuffelen.'

'Ja, maar je keek Matthijs niet aan alsof je hem wilde bespringen.'

Met een ruk draaide ze haar hoofd richting Mikky en met grote ogen keek ze de blondine aan. 

'Zo keek ik helemaal niet naar Donny, ik was alleen-' ze stopte met praten toen Mikky begon te lachen. 

'Oh stik erin, je zit me gewoon op te jagen. Laten we nu maar gewoon naar de wedstrijd kijken,' zei Emma en precies op dat moment blies de scheidsrechter op zijn fluitje. 

Meteen zaten beide meiden op het puntje van hun stoel. Ajax begon gelijk al sterk en in de vierde minuut scoorde Dušan Tadić het eerste doelpunt. Juichend sprongen ze omhoog met de rest van de menigte. Terwijl het stadion ontplofte vierde de mannen van Ajax op het veld ook hun doelpunt. Emma en Mikky gilde vrolijk met de rest van de supporters mee, en pas toen het spel hervat werd, gingen ze weer zitten. 

Het duurde niet lang voor het alweer spannend werd, en toen Frenkie met de bal steeds dichter bij het doel kwam grepen ze elkaar handen vast. Helaas werd de bal onderschept, maar Ajax ging gelijk terug in de aanval waardoor Donny een kans kreeg om op het goal te schieten. Hij haalde hard uit en met een prachtige boog knalde de bal vlak langs de keeper het doel in.

Het gejuich begon weer en niet veel later galmde Donny zijn naam door de Arena. 

'DONNY, DONNY, DONNY,' riep Emma mee uit volle borst. 

Met zijn armen in de lucht rende Donny over het veld terwijl zijn teamgenoten hem besprongen. Heel even dacht Emma dat hij omhoog keek naar waar zij en Mikky zaten, maar dat zal ze zich waarschijnlijk verbeeld hebben. 

Fortuna Sittard kreeg in de eerste helft absoluut geen kans om te scoren en vlak voor het fluit signaal schoot ook David Nerres de bal in het net. Feestend gingen zowel de supporters als de spelers de rust in. Emma voelde zich geweldig, adrenaline gierde door haar lichaam en ze stond te trillen op haar benen. Ze had nog nooit een wedstrijd als deze live meegemaakt, en het voelde nu ook nog anders omdat ze de meeste spelers nu kende. 

'Wil je ook een wijntje?' vroeg Mikky terwijl ze op stond. 

'Lekker,' knikte Emma. 

Mikky verdween om drinken te halen en Emma besloot haar telefoon er even bij te pakken. Net toen ze wilde antwoorden op een berichtje van haar moeder, kwamen er twee prachtige vrouwen naast haar zitten. De meest rechtse vrouw had mooie donker bruine lokken en de vrouw naast haar had haar blonde haren in een staart, en een schattig kindje van een jaar of twee in haar armen. Ze keken haar beide met een grote glimlach aan.