De Uitdaging

11.

A/N: Een keer een hoofdstukje op maandag, omdat ik jullie al 2,5 week heb laten wachten SORRY LIEVERDS!! Ik hoop dat jullie dit stukje net zo leuk vinden als ik, enjoy xxx

Hoofdstuk 11.

'Jezus Em, doe eens rustig,' mopperde Julia toen Emma voor de zoveelste keer langs haar rende om iets te pakken.

De hele ochtend was Emma al onrustig en zenuwachtig voor haar date met Donny, en dat terwijl ze er niet eens zeker van was of het wel echt een date was. Julia, die altijd vroeg wakker was, had verbaasd opgekeken toen Emma om zeven uur al helemaal aangekleed naar beneden kwam.

'Ik word gek, Juul,' klaagde Emma.

Ze kon er erg slecht tegen als ze niet wist wat er ging gebeuren. Misschien was ze er wel lichtelijk autistisch in, maar Emma wilde gewoon altijd graag weten wat haar te wachten stond. Op die manier kon ze zich goed voorbereiden.

'Ja, ik ook,' grapte Julia en ze duwde Emma op een van de barstoelen in de keuken. 'Zitten nu. Ik maak wel even een kopje koffie voor je, daar heb je op een of andere manier nog geen tijd voor gehad vanochtend en ik weet hoe slecht je functioneert zonder.'

Hoofdschuddend liep Julia naar het luxe koffieapparaat in hun keuken en pakte Emma's favoriete kopje uit de kast. Emma keek toe hoe haar beste vriendin haar koffie maakte en ze moest toegeven dat nu ze even zat, ze langzaam de stress uit haar lichaam voelde glijden. Waarom moest ze zichzelf ook altijd zo gek maken?

'Dankjewel Juul, je bent de beste,' glimlachte Emma.

Toen ze een half uur later bij Donny in de auto stapte voelde ze zich al een stuk beter, al waren de zenuwen wel weer op komen borrelen toen ze de deur uitstapte.

'Hoi,' begroette Emma hem.

Donny zag er geweldig uit. Hij had een donkerblauwe trui aan, zijn blonde haar zat in kuifje en hij had een zonnebril op zijn neus. Om op te vreten, vond Emma, maar dat zei ze natuurlijk niet hardop.

'Goedemorgen Em.' Donny leunde naar voren en drukte zijn lippen op haar wang als begroeting.

Emma voelde meteen haar hele lichaam warm worden, maar haar rode wangen leken Donny niet op te vallen. Hij had zijn blik alweer op de weg gericht en reed geconcentreerd de straat uit.

'Je ziet er leuk uit,' zei hij toen ze stil stonden voor een rotonde.

Emma's wangen werden nog roder en ze mompelde een bedankje. Vanuit haar ooghoeken zag ze Donny glimlachen en langzaam relaxte ze een beetje.

'Ga je me  al vertellen waar we naartoe gaan?' vroeg ze.

Donny schudde zijn hoofd en grinnikte toen Emma dramatisch zuchtte. 

'Ah toe, geef me anders een hint,' drong Emma door terwijl ze uit het raampje van Donny zijn auto keek. Misschien kon ze aan de hand van de omgeving wel raden waar ze heen gingen. 

'Jij bent ook echt niet nieuwsgierig he, ik zei toch dat het een verrassing was,' lachte Donny en hij keek even opzij naar haar. 

Snel zette ze haar smeek gezicht op, die bestond uit een pruillipje, groten ogen en knipperende wimpers. Helaas zorgde het er alleen maar voor dat Donny harder ging lachen. Emma gaf het op en ging weer achterover zitten in haar stoel. Ze probeerde haar gedachtes te verzetten door mee te neuriën met de muziek, ze was samen met Donny en dat was wat telde. 

Toen Donny een onbekend terrein opreed scande Emma's ogen elk hoekje en kiertje van het grote gebouw voor hen. Ze had geen flauw idee waar ze waren, en er stond ook nergens een bordje of iets waaraan ze kon zien wat ze gingen doen. Fronsend keek ze naar Donny die haar grijnzend aan keek.

'Ga je me kidnappen ofzo?' vroeg ze. 

De blonde jongen zei niks en stapte uit zijn auto. Emma bleef even verbaasd zitten en keek toe hoe Donny om de auto heen liep om de deur voor haar open te doen. 

'Kom nou maar,' lachte hij toen ze bleef zitten, en hij stak zijn hand naar haar uit om haar te helpen. 

Nog steeds wantrouwend liep Emma achter Donny aan, haar hand nog steeds in de zijne geklemd. 

'Donny, ik kan dit niet aan,' zeurde ze toen hij nog steeds niks had gezegd.

Toen hij met een pasje een deur opende wist Emma niet meer wat ze moest denken, waar nam hij haar in hemelsnaam mee naar toe? Haar vraag werd gelukkig snel beantwoord toen ze een grote hal in liepen met verschillende balies. Er liepen meerdere mensen rond, waaronder kinderen en de nieuwste hit van Shawn Mendes galmde door de ruimte. Verbaasd keek ze om zich heen.

'Waar zijn we?' vroeg ze verwonderd terwijl ze een rondje draaide. 'En waarom zijn we niet door de normale ingang naar binnen gekomen?' 

Donny pakte haar hand weer vast en trok haar mee een kantoortje in. 

'Omdat ik niet wil dat onze eerste date gelijk overal op social media staat. De eigenaar van dit pand is een goede vriend van mijn vader, dus ik heb een personeel pasje gekregen voor vandaag,' legde hij uit. 

Emma voelde zichzelf warm worden van binnen, hij had dit allemaal voor haar geregeld zodat ze relaxt op date konden en zij had zich helemaal druk gemaakt om niks. Ook had hij bevestigd dat dit een date was, en hoewel Emma nog steeds van mening was dat ze niet verliefd was, voelde ze toch vlinders in haar buik. 

'Wat lief,' vond Emma. 

Donny glimlachte en pakte een plastic tasje uit een van de lockers in het kantoor. Hij kwam hier duidelijk vaker als hij hier spullen had liggen. Uit de tas haalde hij een zwarte muts met drie rode kruizen op de voorkant, Ajax merchandise. Emma grinnikte toen hij de muts op haar hoofd zette en ook een paar handschoenen in haar handen duwde. 

'Heel undercover dit, Don,' lachte ze toen hij zelf ook een Ajax muts opzette zodat zijn blonde haren niet meer te zien waren. 

'Nu wel toch,' grinnikte hij nadat hij een zonnebril op zijn neus had gezet.

--

'Gaan we schaatsen?' vroeg Emma enthousiast toen Donny haar door een lange hal leidde die steeds kouder aanvoelde. 

Aan de muur had ze zojuist al bordjes zien hangen van schaatsen, skies en een snowboard, en hoewel ze alle drie de activiteiten heel leuk vond, was ze toch echt meer een type om te schaatsen. Vroeger was Emma dan ook altijd vaak met haar vader op de schaatsbaan te vinden en met trots kon ze dan ook achteruit schaatsen en een pirouette maken. 

'Vind je het leuk?' Donny pakte haar hand vast en keek haar glimlachend aan. 

'Heel leuk,' knikte Emma blij. 'Hoe wist je dat?' 

Ze probeerde niet te veel te denken aan het gevoel van zijn hand om de hare, want als ze dat wel deed dan was ze bang dat haar hoofd binnen de kortste keren zo rood als een tomaat zou zijn. Tot haar verbazing was het nu Donny die langzaam rood werd en pas toen hij haar vraag beantwoorde snapte ze waarom.

'Het was een gokje, ik heb je instagram bekeken om op een idee te komen en ik zag een aantal oude foto's en filmpjes van jou op schaatsen voorbij komen.' 

Emma lachte en kneep even zacht in zijn hand. 

'Stalker!' grapte ze. 'Maar je hebt wel heel goed gegokt, ik heb echt al een lange tijd niet meer geschaatst en ik mis het best wel.' 

Toen de twee eenmaal op hun geleende schaatsen op het ijs stonden kwam Emma er al snel achter dat Donny geen natuurtalent had voor de sport op het ijs. De blonde jongen had een geconcentreerde blik op zijn gezicht terwijl hij voorzichtig met korte houterige pasjes vooruit probeerde te komen. Emma gleed met gemak naast hem over het ijs en moest moeite doen om haar lach in te houden toen hij bijna onderuit ging. 

'Heb je überhaupt ooit weleens geschaatst?' vroeg ze toen ze zijn handen vast pakte om hem te helpen met zijn evenwicht. 

'Ben ik zou slecht dan? Ik moet toegeven dat ik inderdaad heel jong was toen ik voor het laatst op schaatsen heb gestaan, en volgens mij gebruikte ik toen ook een stoel voor mijn evenwicht en dat ging prima,' Zei Donny met een pruillipje en rode wangen van de kou. 

Hij zag er zo schattig uit dat Emma hem bijna wilde zoenen. Het feit dat hij speciaal voor haar deze activiteit had uitgekozen voor hun eerste date, terwijl hij er zelf niks van bakte, zorgde voor nog meer vlinders in haar buik. Niet elke jongen zou dit doen, Donny stelde zichzelf zo best kwetsbaar op en dat vond ze juist enorm leuk aan hem. Hij was niet iemand die zich stoerder voor deed dan dat hij was, iets wat veel jongens en mannen van deze tijd wel deden. 

'Je moet gewoon even wennen, kom ik help je,' zei Emma met een glimlach. 

Langzaam begon ze achteruit te schaatsen en omdat ze nog steeds Donny zijn handen vast had, trok ze hem zachtjes mee.