De Uitdaging

08.

Hoofdstuk 8.

Eenmaal op het strand ademde Emma even diep in en genoot van de frisse lucht die naar zeezout rook. Het was een van haar favoriete geuren en in combinatie met het geluid van de zee voelde ze zich meteen een stuk relaxter.

'Ze hebben ons een beetje opgezet of niet?' zei Donny ineens, hij was sinds ze het restaurant hadden verlaten bij haar zijde gebleven.

Ze hadden nog niet veel gepraat maar het leek wel alsof hij voelde dat ze nog niet met de rest wilde praten. Het viel haar op dat hij zelf ook niet echt veel tegen zijn teamgenoten had gezegd sinds ze terug was gekomen van het toilet.

'Jup,' antwoordde Emma en ze keek even opzij.

Donny keek ook naar haar en opnieuw was ze verbaasd hoe blauw zijn ogen waren, zeker met de blauwe lucht op de achtergrond en ze zon in zijn ogen.

'Ik denk dat ik het niet erg vind, en jij?'

Zei hij dat nu echt? Emma knipperde even verbaasd met haar ogen en ze voelde het bloed naar haar wangen stijgen. Wat moest ze nu zeggen?

'Ja en nee,' antwoordde ze eerlijk.

Donny fronste en Emma reikte meteen met haar hand naar zijn arm.

'Maar niet om jou. Ik had liever gehad dat ze het niet achter onze rug om hadden geregeld, snap je?' probeerde ze uit te leggen. 'Ik vind het zeker niet erg om met jou hier te lopen, om je beter te leren kennen. Ik hou er gewoon niet van als andere mensen mijn keuze wegnemen, maar misschien hebben ze juist wel goed gehandeld. Soms heb ik een klein duwtje in mijn rug nodig.'

De frons op zijn gezicht verdween snel en maakte plaats voor een glimlach.

'Ik snap het helemaal, maar ik ben inderdaad blij dat ze het zo gedaan hebben. Ik denk dat het anders best lang had geduurd voor ik op je af was gestapt. Maar.. Betekend dit dat je mij leuk vind?' vroeg Donny en hij grijnsde.

Emma lachte en gaf hem een speels duwtje. 'Niet te hard van stapel lopen Meneer van de Beek, ik heb net toe gegeven dat ik je graag beter wil leren kennen. Laten we het daar even bij houden, goed?'

Na een tijdje besloot Emma haar camera weer tevoorschijn te halen. Ze filmde een shot van het strand en liet daarna de groep in beeld komen die een aantal meter achter haar en Donny liepen, beide koppels liepen hand in hand. Daarna liet ze de camera even op Donny rusten, die naast haar liep en niet meteen doorhad dat ze aan het filmen was. Pas toen ze tegen de camera begon te praten om uit te leggen aan haar kijkers waar ze was en met wie, keek hij op. Ze voelde de gehele tijd zijn blik op haar gezicht en toen ze de camera weer op hem richtte, trok hij een gek gezicht.

Emma lachte en stopte de camera weer in haar zak. Ze greep Donny's arm vast en omdat ze stil ging staan, dwong ze hem automatisch om ook stil te staan.

'Laten we even op de rest wachten, ik denk dat we ze nu wel even genoeg genegeerd hebben,' grinnikte ze.

Donny knikte instemmend en samen wachtte ze tot de twee koppels bij hun waren. Hoopvol werden ze aangekeken door Mikky en toen Emma naar haar glimlachte haalde de blondine opgelucht adem. 

'We're good,' zei Emma en meteen leek er bij iedereen een last van hun schouders te vallen.

Mikky liet haar vriend los om Emma een knuffel te geven.

'Het spijt me, we dachten niet echt na denk ik..' zei ze zacht.

Emma lachte en haakte haar arm door die van Mikky zodat ze naast elkaar het strand over liepen.

'Het is al goed, ik reageerde misschien ook wat overdreven. Laten we het gewoon vergeten, goed?'

***