De Uitdaging

15.

A/N: Ik ben zo blij dat ik eindelijk weer tijd heb om te schrijven, ik heb Emma en Donny (en jullie) gemist! Enjoy! xxx 

--

Hoofdstuk 15.

'Wat moeten we hier nou mee?' vroeg Emma met een trilling in haar stem. 

Donny had haar alle berichtjes laten zien en sommige waren zo gemeen en bedreigend dat Emma tranen in haar ogen had. Wie deed zoiets? En wat wilde diegene hiermee bereiken? Emma en Donny hadden nog nergens hun relatie bevestigd en dat kwam ook vooral omdat er nog geen relatie was. Ze waren pas sinds het weekend aan het daten en hoewel Emma zeker wel gevoelens had voor de blonde voetballer, was het nog heel pril allemaal. 

Degene die achter deze berichtjes zat wilde duidelijk niet dat Emma met Donny zou daten, maar als ze het goed begreep dacht de idioot dat Emma bij hem hoorde. Ze vroeg zich af of ze hem kende of dat het gewoon een stalker fan van haar was. 

'Ik weet het niet, ik denk dat ik voor nu het beste alle users kan aangeven bij instagram. Ik zal morgen contact opnemen met mijn manager, ik weet zeker dat we bij Ajax ook mensen hebben zitten die precies weten hoe we hier mee om moeten gaan. Het komt goed Em,' reageerde Donny en hij trok haar nog iets dichter tegen zich aan. 

Opeens dacht ze weer aan de berichtjes die ze gehad had. 'Ik moet je nog wat vertellen, weet je nog dat ik vroeg of je een nieuw telefoonnummer had?' begon Emma zachtjes.

Donny boog zich iets van haar af zodat hij Emma kon aankijken en fronste zijn wenkbrauwen. 'Ik heb een slecht voorgevoel, ga je me nu vertellen dat jij ook berichtjes heb gehad?' 

Emma knikte en haalde haar telefoon tevoorschijn om hem te laten lezen wat ze tot nu toe had ontvangen van het onbekende nummer. 

'Ik dacht dus eerst dat jij het was, maar nu ben ik bang dat het misschien een van de users is die jou nu bedreigen. Ik heb echt geen idee wie het anders kan zijn..' 

Donny klemde zijn kaken op elkaar terwijl zijn ogen over de tekst op Emma's scherm gleden. Er waren ondertussen nog twee berichtjes bijgekomen. 

Onbekend nummer:
Je verdiend zoveel beter, mijn prachtige Emma. Ik kan je alles geven wat je zoekt, ik beloof het je. Jij en ik horen bij elkaar, die vieze ajacied moet met zijn poten van je afblijven. 

Onbekend nummer:
Ik weet dat je me expres negeert, maar dat gaat niks helpen. Ik geef niet op. 

'Ik vind dit echt helemaal niks. Normaal kan ik het makkelijk vergeten, maar dit voelt veel echter en alsof hij het echt meent. Ook al kan het nog net zo goed een grappenmaker zijn die ons bang probeert te maken,' mompelde Emma, het huilen stond haar nader dan het lachen.

Donny legde haar telefoon weg en pakte haar beide handen vast. 

'Ik weet het, maar ik laat je niks gebeuren Emma. En wat deze trollen ook zeggen, ik laat jou echt niet zomaar gaan,' beloofde hij. 

Emma glimlachte waterig en bracht zijn handen naar haar mond om een kus op zijn vingers te drukken. 

'Maar ze dreigen met jou leven Donny. Als dit door blijft gaan moeten we dit echt serieus gaan nemen. Ik zou niet met mezelf kunnen leven als er iets met jou gebeurd omdat je met mij bent. Of, met mij omgaat,' Emma voelde haar wangen rood worden, ze had gesproken alsof ze samen waren. 

Donny tilde haar kin op met zijn wijsvinger en drukte vervolgens zijn lippen tegen de hare. 

'Je hoeft jezelf niet te verbeteren. We mogen dan nog niet officieel zijn, maar we zijn wel aan het daten. En in mijn ogen betekend dat, dat je met mij bent en ik met jou. Ik wil momenteel echt niemand anders,' zei hij toen hij zich weer terug trok. 

Emma sloeg haar armen om zijn nek en trok hem weer dichterbij. 

'Ik wil ook niemand anders,' fluisterde ze. 

***

De volgende ochtend werd Emma wakker met Donny's armen om haar heen. Ze hadden de rest van de avond hun telefoons genegeerd en samen netflix gekeken. Omdat Julia deze week op trainingskamp was en Emma dus alleen thuis was, had Donny besloten dat hij bleef slapen. De blonde voetballer wilde haar liever niet alleen thuis laten na de bedreigingen en hij had beloofd dat hij zich netjes zou gedragen. 

'Goedemorgen schone slaapster,' grinnikte Donny in haar oor. 

Emma draaide zich om in zijn armen en nestelde zich tegen zijn borst. 

'Hmm goedemorgen,' mompelde ze nog slaperig. 'Lekker geslapen?'

'Heerlijk, ik kan hier wel aan wennen hoor,' antwoordde Donny en hij drukte een kus op haar haren. 'Heb je misschien zin om mee te gaan naar training?' 

'Ja is goed, dan neem ik mijn laptop wel mee. Hoe laat moet je er zijn?' vroeg Emma, nog steeds met haar ogen dicht. 

'Over twintig minuten.'

Emma's ogen vlogen open en ze wilde meteen omhoog springen toen ze Donny's lachende gezicht zag. 

'Oh jij!' gromde ze, maar al snel moest ze ook lachen. 

Speels gaf ze hem een stomp tegen zijn borst, wat hem alleen maar harder liet lachen. Oh wat hield ze toch van dat geluid. 

'Je had je gezicht moeten zien, geweldig,' grinnikte Donny nog na. 

Met een nep boos gezicht prikte Emma met haar vingers in zijn zij, wetend dat hij daar niet goed tegen kon. Zoals ze had verwacht kronkelde zijn lichaam opzij en giechelend liet ze haar vingers over zijn buik glijden. Al snel waren de twee in een vol kietel gevecht en omdat ze er beide erg gevoelig waren rolde ze gierend van het lachen over het bed. 

'Ahhh genade,' gilde Emma toen ze door al het lachen bijna geen adem meer kreeg. 'Ik geef het op, jij wint.' 

Buiten adem bleef Donny boven haar hangen, zijn handen sloten zich om haar polsen en grijnzend keek hij haar aan. 'Wat is het magische wachtwoord?' 

'Wat? Dat hadden we niet afgesproken, ik weet niks van een wachtwoo-' begon Emma maar meteen vonden Donny's vingers zich weer een weg naar haar buik. 

'Aaah oké,oké, stop! Uhm.. Ajax is de beste?' giechelde Emma. 

Donny trok zijn wenkbrauwen op en keek haar bedenkelijk aan. 'Hmm hoewel dat een vrij goed antwoord is, kan ik het toch niet goed keuren.'

'DONNY IS DE LIEFSTE,' gilde Emma snel voor hij haar weer kon kietelen. 'En de leukste en de knapte,' voegde ze er nog aan toe. 

'Kijk, dat is al veel beter,' grinnikte Donny en hij liet ziet naast Emma op bed zakken.