My Dearest Jane

-CHAPTER 28-

MARCUS  POV

Its already  12:38 Am but i still can't  sleep..

Hindi ko maiwasang di siya isipin kung okay lang ba siya o ano..kamusta na kaya kalagayan niya na ngayon..

I badly miss my mom but it is not the right time to comeback home.

There's a lot of things that i need to do in this Sitio.. I don't want to go..i don't want to lose her.

I grab my guitar besides the table then i start to strum while thinking of her..

Sana panaginip nalang lahat ng to.

"Mabilis at malakas ang tibok ng puso mo Marcus.."

"I don't need your beautiful and sweet voice i just want to hear your heartbeat while leaning into it,it will used to be my lullaby that can puts me to sleep"

"Hindi ako yung babaeng pangmatagalan Marcus..pangsamantala lang ako.."

"I cameback because my heart wants to."

"Can i go?, promise i will be back .."

Those are the words that i remembered..Jane told me that she will be back at me but then it happens.

Paano kung diko kaya siya nakilala, Mangyayari pa kaya lahat ng to?

"Sana mapaginipan kita..para pag mulat ko kasama na kita..Pinakamamahal kong Jane.."

Because somebody told me that if who's the one on your dreams appered she/he badly wants to see you..then you will meet that person in real life..

Dahil hindi ako makatulog.Bumangon ako napadungaw sa bintana nila Lolo malamig ang simoy ng hangin sa panahon ngayon..kaya saglit akong nanginig taena.

>__<

Nakasando pa ako at jogging pants.

Himbing na himbing naman na natutulog si Jane at Asyang.

Sa oras na ito hindi ko alam kung ano ng gagawin ko..kung ano ang kahahantungan ng lahat ng ito..

Kinuha ko yung camera ko at napatitig nalang ako sa mga larawan niya, ang ganda niya talaga, yung mga panahong parati pa siyang nakangiti ang buong akala ko wala siyang iniindang sakit.

Dahil parati siyang tumatawa at ngumingiti pero maskara niya lang pala yun..

Her innocent smile tha i miss the most.

Sana makita ko pa yun.Sana makita ko pa siyang ngumingiti ng matamis dahil ako yung dahilan ng lahat ng mga ngiti niya na yun.. Napatingin ako sakaniya na malalim na ang tulog at hinawi ang mga buhok niya na humaharang sa maganda niyang mukha.

Kahit anong gawin ko hindi man lang ako dalawin ng antok..napatingin nalang ako sa mga bituin na unti unti ng natatakpan ng mga makakapal na ulap..

Napabuntong hininga nalang ako ng biglang bumuhos ang malakas na ulan kasabay ng malakas na kulog at kidlat.Kaya minadali kong isarado ang bintana at bumalik sa kinahihigaan ko ng biglang