K. Murphy's pov
Έπεσε στα χέρια μου σαν την ωραία κοιμωνενη.
Δεν ειναι και η πρωτη φορά που μου συμβαίνει αυτό.
Της σήκωσα τα πόδια, της ξεκουμποσα το σουτιέν και της έκανα τεχνίτες αναπνοές ελπίζοντας να επανέλθουν οι αισθήσεις της
Μετά από 5 λεπτά αρχίζει να ανοίγει τα μάτια της
《Που είμαιι....》
《Στον παράδεισο 》
《Γιατί το..》λέει και σηκώνεται απότομα φρικαρισμενη.
《Με το μαλακό 》την προειδοποιώ και γελαω.
《Ζαλίζομαι. .》ψελλίσει μεσα απο τα δοντια της καθώς προσπαθεί να κουμπώσει γεματη ανηχανια το σουτιέν της
《Δεν το ρισκάρω να σε αφήσω μόνη 》λέω προσπαθώντας να δω τι θα κάνω
《Τι;》 λέει μην έχοντας συνείδηση τόπου και χρόνου.
《Θα έρθεις ;》την ρωτώ και κουνά νευρικά το κεφάλι της
《Καλά ένταξη 》.
Έρχεται και με τα δύο της χέρια μου κρατα το μπράτσο για να στηριχτεί.
Αγκαζε βρίσκουμε το αυτοκίνητο μου την βάζω μέσα στις πισω θέσεις.
《Γιατί πίσω; 》σουφρωνει τα χείλια της σαν 3 χρόνο και σταύρωνει τα χέρια της
《Κάνε νανάκια 》
《Τουλαχιστον Άνοιξτε μου το παράθυρο》μου λέει και της το ανοίγω ίσα ίσα για μην διαταραξει την ηρεμία μου
《Εκμετάλλευση κατάστασης είναι αυτο;》της λέω και την βλέπω από το κύριο καθρέφτη να πειράζει θυμωμένη τα χείλια της .
《Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρυο 》ψελλίσει μέσα από τα δόντια της
《 αφού την ζωή πρέπει να την περνάς με φιλία και με αγάπη 》απαντώ όσο πιο ηρωικά μπορούσα για να της την σπάσω
《ΕΣΕΊΣ ΕΊΧΑΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΜΟΥ !!!!!!; 》
《Meredith έτσι και σε ακούσω άλλη μια φορά θα σου κόψω την γλώσσα! !》επιτέλους κατάφερα να το βούλωσει.
Μόλις φτάσαμε βγήκα από το αμάξι για να της ανοίξω την πόρτα
Σηκώνεται και πιάνει το κούτελο της
σίγουρα θα ζαλίζετε.
《Έλα δώσε μου το χέρι σου γιατί βλέπω πως δεν θα τα καταφέρεις 》
《Όχι δεν θέλω την βοήθεια σου 》μου κάνει μουτρωμενη και με το πρώτο βήμα στραβοπάτησε και έπεσε στα νερά .
《Πρέπει να μάθεις να ακούς 》
《Να με αφήσεις μόνη μπορείς ;》
Μου λέει σοβαρά και την σηκωνω κάνοντας πως δεν άκουσα .
Βάζω το ένα χέρι της γύρω από τον ομώ μου κι αυτή χωρίς αντίρρηση γεμάτη νερά προσπαθεί να περπατήσει .
Ανοίγω την πόρτα και την βάζω να κάτσει στο καναπέ .
Πέφτει ξερή πάνω του και της ρίχνω μια κουβέρτα πάνω απ την
βρεγμένη μπλούζα της που βάλθηκε ντε και καλά να κολλήσει σαν δαχτυλίδι γύρω από το στερνο της με τα μαλλιά της να καλύπτουν το 99% του προσώπου της .
Meredith's POV
《Το ξέρεις άμα μας έβλεπαν την έβαψα》τον ακούω να λέει ψυθηριστα ενώ κάνω πως κοιμάμαι.
Έφυγε ο ύπνος μου μετά από λίγο και απλά είμαι ξαπλωμένη στο καναπέ με μια κουβέρτα συλογιζοντας τι θα κάνω.
Πως βρέθηκα τόσο απλά στο σπίτι του καθηγητή μου;
Τι δουλειά θέλω εγώ εδώ;
《Κοιμάται; πάλι καλά 》λέει και τον νιώθω να κουνιέται για να βολευτεί .
Νιώθω τα σώματα μας να στριμώχνονται στο μικρό δερμάτινο καναπέ του
Νιώθω απλά να κάθετε δίπλα μου , δεν μιλά, δεν κουνιέται .
Μετά από 10 λεπτά απόλυτης ησυχίας πείρα την πρωτοβουλία να σηκωθώ.
Τα χαρακτιριστικα του Μαλακώσαν καθώς τα κατάμαυρα ματιά του είναι κλειστά .
Τώρα σίγουρα επιβεβαίωθηκα ότι τον πείρε ύπνος.
Πάνω στο τραπέζι του έχει ένα μισό γεμάτο ουίσκι και το βιβλίο μου.
Του παίρνω το ποτήρι ,του το πλένω στο νεροχύτη μαζί με μια κούπα του καφέ που υπήρχε .
Μετά του παίρνω σιγά σιγά τα χαρτιά που είχε πάνω του και τα ακούμπω στο τράπεζακι που είχε ακριβώς δίπλα του
《Τι κάνεις εκεί ;》κάνει βαριέστιμενα
《Σσσσ.... νανακια》του λέω ενώ τον σκεπάζω με την κουβέρτα . Παίρνω το βιβλίο μου και φεύγω .
Δεν υπάρχει λόγος να λέω ξανά τα ίδια οπότε ελπίζω να σας άρεσε η αλλαγή 😊😊😊
YOU ARE READING
Cold Comfort
General FictionΕίμαι η Meredith, είμαι 19 χρόνον. Δρόμοι ανοίγουν για εμένα προς την επιτυχία Σαν μελλοντική συγγραφέας έχω την ικανότητα να παρουσιάζω τα προβλήματα μου με τέτοιο τρόπο ώστε να ελπίζω στο κοντινό μέλλον να γίνουν ακόμα και Best seller . -Meredith...
