Cold Comfort

part 15

Writers pov

Αυτό ήταν για την Meredith . Τουλάχιστον πείρε την απάντηση της .
Λένε να μην βγάζεις βιαστικά συμπέρασματα αλλά η Meredith ήταν σιγουρη .
Ένα από τα πολλά χαρίσματα της ήταν να διαβάζει βλέμματα και έτσι κατάλαβε από το νοσταλγικό χαμόγελο της bethany ότι του έλειψε.
Σε αντίθεση με τον Collin που ένα ψυχρό βλέμμα κυλούσε στην ατμόσφαιρα του σπιτιού.
Η Bethany Murphy άνοιξε τα χέρια της για να τον αγκαλιάσει και αυτός περίμενε την αντίδραση της Meredith Daniels.
Αυτή καθόταν χαλαρή με ένα πλάτη χαμόγελο ενώ μέσα της γινόταν ένας πόλεμος συναισθήματον.
Δεν το έκανε για αυτόν το έκανε για τον εαυτό της .
Δεν της επιτρεπόταν να ξανα ρίξει ένα αδιάκριτο δάκρυ για έναν πεντρεμενο.
Η Bethany έστρυψε το βλέμμα της πάνω της .
H Μeredith ήταν έτοιμη να δώσει ρεσιτάλ χωρίς πρόβα.
Ήξερε πως θα τα καταφέρει όχι μόνο να φύγει με το κεφάλι της ψηλά αλλά να πάρει εκδίκηση μια και καλή με το καλύτερο τρόπο .

《Γειά σας》κάνει με ένα πλατύ χάμωγελο και ο Colin απλά έμεινε.
Φυσικά και δεν το περίμενε .
Δεν έμαθε ακόμη για τη ήταν ικανή να κάνει .

《Γειά σου 》ειπε παραξενεμενει και έδωσαν τα χέρια τους .

《Ώστε εσείς ήσασταν η πανέμορφη γυναίκα του καθηγητή μου;
Εχω πάθει ένα τεράστιο πονοκέφαλο σήμερα όλο για εσάς μιλούσε 》
κάνει με ένα πλάτη χαμόγελο για να την πειση και τα κατάφερε.
Μόνο ο Collin ήξερε ότι αυτό το χαμόγελο μόνο αγαθώ δεν είναι.

《Αληθεία ; χαχα χιλια συγνώμη κάπου εδώ έχουμε Depon》απολογήθηκε για ένα μη υπαρκτό συμβάν και κοίταξε γύρω της μήπως καταφέρει να θυμηθεί.

《Μην μπαίνετε στο κόπο εγώ είρθα μόνο για ένα βιβλίο 》

Λέει η Meredith ενώ ο Colin την κοιτούσε με χίλια θυμωμένα ερωτηματικά πάνω από το κεφάλι του

《Συγγνώμη κυριε Murphy αλλά τώρα που ήρθε η σύζυγός σας καλύτερα να φεύγω...... Με το βιβλίο μου 》
Απευθειθικε με ένα δολοφονικό χάμωγελο κάτι που πάντα τον έκανε έξω φρένων .

Όταν το βιβλίο έφτασε στα χέρια της
Έκανε μια αστεία υποκλησει πρώτου κλάψει όπως δεν είχε ξανακλαψει πότε της .
Τα πέταλα του ποδηλάτου Πήγεναν Όπως Οι Παλμοι της.
Τα δάκρυα της στέγνωναν από το παρηγοριτικο αεράκι
Πήγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
Στα χείλη του γκρεμού σταμάτησαν τα πόδια της
Δεν σκοπευε να πηδηξει .
Δεν ήθελε κανέναν απολύτως κανέναν πάρα μόνο τον εαυτό της και της σκέψεις της .
Έκατσε σε μια πετρα και περίμενε το αεράκι να την αγκαλιάσει όπως η bethany το σύζυγό της .
Τότε ένα απαλό αερακι χαϊδεύε το απαλό δέρμα της .
Ένα χαμόγελο ένα πραγματικό χαμόγελο σχημάτιστικε στο πρόσωπο της και ευχαριστήσε των θεώ που έφτιαξε το οξυγόνο , τα δέντρα, το νερό. ..

《ΕΊΜΑΙ ΔΥΝΑΤΉ! 》φωνάζει και γελά μόνη της

《ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΚΎΨΩ! 》ξαναφωναζει με όλοι την δύναμη της

《ΑΞΊΖΩ ΚΆΤΙ ΚΑΛΎΤΕΡΟ! 》φώναξε τόσο δυνατά που ξανά άκουσε την φράση της άλλες δύο φορές.
Χαρείς την ήχο το εμπεδώσε ότι δεν θα ξαναπέσει τόσο χαμηλά.

Ναι καλά.....

Το ξέρω είναι μικρό το κεφάλαιο αλλά ελπίζω να σας αρέσε την αφήγηση στον τρίτο πρόσωπο. 😊😊😊😊