Cold Comfort

part 52

Ένα ολόκληρο τέταρτο πέρασε και ο colin ακόμα να εμφανιστεί.
Όλοι σχεδόν οι συμμαθητές έχουν μαζεύτη έξω από την πόρτα και περιμένουν. 

Βλέπω από μακριά μια φιγούρα γνώριμη.
Η sam είναι;
Τεντονο το χέρι μου να με δει και μόλις έκανα αίσθηση την παρουσία μου ήρθε τρέχοντας.

《Που εισέ καλέ χάθηκες 》

《Well τώρα εδώ είμαι 》

《Είσαι καλά; 》με ρώτα και  με κοιτά περιέργα

《Ναι γιατί;》λέω ρίχνοντας ένα πειστικό χαμωγελο.

《Φαίνεσαι εξαντλημενη 》λέει και μου δίνει το χέρι της να σηκωθώ.

《Δεν κοιμήθηκα και τέλεια εχθές 》λέω και ανοίγω το στόμα μου χαρμουριωντας.

《Ελπίζω να λείπει ο κύριος Murphy μας έβαλε πολλά για σήμερα και δεν πρόλαβα να τα κάνω όλα. 》λέει με ένα αθώο χαμωγελο.
Αμέσως βλέπω τον επιστάτη να μας ανοίγει την πόρτα κάτι που έκανε την sam να αναστενάξει γεμάτη  απογοήτευση.

《Θα έρθει όπου νάνε》τον ακούω να λέει και μπαίνουμε στην αίθουσα.

Έκατσα στις πίσω θέσεις για να κρυφτώ από το πλήθος.
Άνοιξα το σειμιοματαριο μου και βλέπω την άθλια πρόοδο που έχω κάνει.
Απλά δεν ήταν γραφτό να γίνω αυτό που θέλω και πρέπει να το πάρω απόφαση.
Και αυτή η κοιλιά δεν σταματάει να με πονάει που να πάρει η ευχή!!

《Meredith πρέπει να το δεις αυτό 》με σκουντα η Sam και σηκώνω το κεφάλι μου απότομα βλέποντας ττο ττον colin να  μπαίνει στην τάξη .

Το όμορφο του πρόσωπο καλυμμένο με χτυπήματα .
Το σχίσιμο στο κάτω του χείλος και στο φρύδι του .
Τα ανακατεμένα μαλλιά του και το σοβαρό βλέμμα του που μας περιέγραζωταν με το χέρι του μέσα στο γύψω.
Ήμουν έτοιμη να κλάψω πάλι αλλά συγκρατήθηκα λόγου ότι θα έφερνα όλοι την προσοχή πάνω μου .
Έκατσε όπως πάντα πάνω στην έδρα του αλλά με μεγαλύτερη δυσκολία λόγο του χεριού του .
Φαίνεται πιο εξαντλημένος και απο όλους τους φοιτητές όταν δίνουν εξεταστική μαζί.

《σήμερα θα σας παρακάλεσω να μην μιλάτε καθόλου και να σεβάστητε και όχι να λυπηθητε την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι 》

Λέει και αμέσως τα μουρμουρισματα σταμάτησαν.
Προσπαθώ να ακούσω τα λόγια του ώστε να γράψω της σειμιωσεις μου .
Ένας οξείς πόνος με έκανε να βγάλω ένα επιφώνημα πόνου .
Ο πόνος ήταν τόσο μεγάλος που με κάνει να θέλω να ξεράσω.
Βλέμματα με κοιτούσαν περίεργα το ίδιο και η sam αλλά της έκανα νόημα πως είμαι καλά και συνέχισα να γράφω αγνοώντας το .
Αυτός συνέχισε να μιλά  και εγώ συνέχιζα να πονάω μέχρι θανάτου.