Your My Worst Distraction

Ang Parusa II

Edmond's POV:

Matapos Kong makatulog Sa rooftop sakto naman na tumawag si Veronica

'Babe!' Tawag nya sakin

'Samahan mo ko Sa locker ko?' Sabi nya

'Sure' sabay akbay Sa kanya

*Sa locker room*

Napansin ko wala nang tao, siguro dahil 5pm na kasi

'Babe?'  I used my husky voice para akitin sya

'Hmm?' Napasandal sya Sa locker nya

Dahil hinarap ko sya at hinalikan Sa leeg at labi

'Edmond baka may makakita satin?' Reklamo nya

'Wala yan'

Hinalikan ko sya Sa labi at hinahalikan din nya ako pabalik

*boogsh*

'What the!' Pagrereklamo ko dahil may nakakita samin

'So-sorry di ko si-sinasadya' sabi nung babae habang nakayuko at tumakbo na paalis

'Damn! Sabi ko sayo baka may makakita e!' Sinarado nya yung locker nya

'Let's go home Edmond' sabi nya

Ellisa's POV:

Yung lalaking nagligtas sakin kanina di ko sya maalis Sa isipan ko,

*FlashBack*

'Oy Ellisa sabi ni Charmie kunin mo daw yung bag nya Sa rooftop cr ng Home Economics Building' sabi sakin ni Devon

'Ha eh may ginagawa pa ako' sagot ko Sa kanya

'Bilisan mo daw!' Sigaw nya sakin

Wala akong nagawa kundi sundin sila, ayoko ng away, pagdating ko Sa rooftop cr

*Pumasok ako Sa loob ng cr*

'Wala naman bag dito eh?' Lalabas na Sana ako ng .......

'Halah ayaw magbukas?!' Pilit Kong tinutulak yung pinto pero ayaw talaga

Wala akong nagawa kundi ang umiyak, dito naman ako magaling eh Sa pag-iyak

Naalala ko tuloy si Kuya Jeremy anak nung katulong namin

*Flashback*

Nasusunog ang bahay namin siguro mga 10 years old palang ako nun at nakulong din ako sa kwarto ko di ako makahinga na dahil Sa kapal ng usok

Biglang bumukas ang pinto

'Ellisa!' Takbo kagad sakin Kuya Jeremy

'Kuyaaaaa!' Tulungan mo ko' sigaw ko

Binuhat nya ako dahil bata pa ako nun at binata na sya kaya nabuhat nya ako

Kaso nung nasa pinto palabas na kami wala na kaming madaan, nagbabagsakan na din ang mga nasusunog na kisame

Nagulat ako nung binalutan ako ni Kuya Jeremy ng basang twalya

'Ellisa pag sinabi ni Kuya na pikit, pumikit ka ha?'

'Bakit Kuya?' Naiiyak Kong tanong

'Basta.. OK 1..2..3 pikit!' Tapos naramdaman Kong hinagis ako ni Kuya , nakaramdam din ako ng matinding init dahil Sa apoy, pero himalang wala akong natamong sunog o Paso, dala na rin siguro ng basang twalya na nakabalot sakin

Pagkagising ko nasa hospital na ako

'Mama, papa?' Nanghihina Kong sabi

'Anak! Thank you Lord di mo pinabayaan ang anak namin' sabi ni Mama

'Mama nasaan po si Kuya Jeremy?' Tanong ko

Di umimik si mama nakita ko nalang ang pagpatak ng luha nya, di ko kinaya hung sunod na sinabi nya

'Anak wala na si Kuya Jeremy mo? Di sya nakalabas' at tuloy tuloy na ang agos ng mga luha ko galing Sa mga Mata ko

'Kasalanan ko to! Kasalanan ko kung bakit namatay si Kuya Jeremy!' Sumisigaw ako pero tanging iyak ko ang naririnig ko

'No, wala kang kasalanan anak' niyakap ako ni mama

Halos di ko kayanin yung epekto sakin nung mga nangyari

Kumuha pa sila Mama at Papa ng Psychologist para maka move on ako Sa mga nangyari

*end of flashback*

Pero Sa nangyayari ngayon..

Walang KUYA JEREMY ang darating sakin dahil wala na sya