Kiss of Eden

14

Zawgyi

ညေနတစ္ခု။

အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးတာႏွင့္ ေျခလွမ္းေတြက ပန္းဥယ်ာဥ္ ဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။

ခ်ယ္ရီလမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလျပည္က ေအးျမခ်ိဳ႐ွလွသည္။

႐ွည္လ်ားေနတဲ့ သူ႔ဆံပင္႐ွည္ေတြက ေလစီးထဲမွာတဖ်တ္ဖ်တ္လႈပ္ခါေနေလရဲ႕။

ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေဝ့ၾကည့္ေတာ့ ခ်ယ္ရီေတြ တစ္ဖြဲဖြဲႏွင့္ လြမ္းေငြ႔ေတြညိဳလို႔။

ေဆာင္ဓားကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ၿပီး ဆက္ေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္။

ထိုင္ေနက် ခ်ယ္ရီပင္အိုနားေရာက္ေတာ့ ပထမေတြ႔လိုက္ရတာက ယက္ေတာင္အျဖဴေလး၊ ဒုတိယေတြ႔လိုက္တာကေတာ့.......

"ဟင္!...."

အထပ္ထပ္အခါခါ ျမင္ေယာင္ေနမိၾက ႐ုပ္လႊာေလးမို႔ သူမမွားဘူးထင္ပါသည္။

သူ႔ေျခလွမ္းေတြ ရပ္တန္႔သြားၿပီး ရင္ထဲမွာပင္ တုန္ခါလိႈက္ေမာလာသည္။

Jeon။

လြမ္းေနခဲ့ရတဲ့ ကေလးေလး။

သူထိုင္ေနက် ခ်ယ္ရီပင္အိုေအာက္မွာ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ထိုင္ေနတယ္။

ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုေျခဆင္း၊ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုေထာင္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အေနာက္ျပန္ေထာက္လ်ွက္ ထိုင္ကာ ဟိုးအေဝးႀကီးကို ေငးေနတယ္။

သူ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ ႐ွဴထုတ္လိုက္မိတယ္။

သူ႔ကိုေက်ာေပးထားတဲ့ေကာင္ေလးကို မယံုရဲပဲ လွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္ေနရသည္မွာ ကံၾကမၼာရဲ႕ လွိမ့္ေနတဲ့ အန္စာတံုးေလးကို မ်က္လံုးအစံုနဲ႔ တဒုန္းဒုန္းႏွင့္ လိုက္ၾကည့္ေနရသလိုပင္။

ကေလးတစ္ေယာက္ထဲလား။

ဒီမွာ ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ။

ဒါသူထိုင္ေနက်ေနရာဆိုတာ ကေလးမသိဘူးလား။

လားေပါင္းမ်ားစြာ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ သူထိုေနရာမွာပင္ ရပ္တန္႔ေနမိသည္။