Buddy, birkaç saniye sonra yanıma geldi ve yürümeye başladık. Akşam yürüyüşümüzü yapmış, eve doğru gidiyorduk. İyice yaklaşmıştık ki arka cebimde yer edinmiş telefonum titredi. Sol elimi cebime attım ve telefonumu çıkardım. Mesaj Barlas'tandı.
barlas_eraslan: Hala neden cevap alamıyorum acaba?
barlas_eraslan: Senin kim olduğunu öğrenmeden benden bıkmana izin vermiyorum.
barlas_eraslan: Haberin olsun.
Kaşlarımı çattım. Neye cevap vermemiştim ki?
Gelen bildirimleri ekrandan okumuştum. Eve girince cevap verecektim.
Birkaç dakikanın sonunda Buddy ve ben eve varmıştık. Buddy içeriye doğru koşarken ben de elimi, yüzümü yıkadım ve üzerimi değiştirdim. Yatağıma oturdum, Instagram'a girdim.
barlas_eraslan: N'aber?
barlas_eraslan: Büyümüş de cevap vermezmiş.
barlas_eraslan: Ciddiyim şu an.
barlas_eraslan:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzümdeki kocaman, aptal bir sırıtış belirdi. Şapşal.
Sonraysa kaşlarım çatıldı.
Mesajların atılma saatine baktım. Ben okuldayken atılmıştı. Cevap alamayınca da demin Buddy'yi gezdirirken yazmıştı. İyi de neden bana bildirim düşmemişti?
Birkaç saniye sonra kaşlarımı eski haline döndürdüm. Instagram ara sıra saçmalayabiliyordu.
Ben, Barlas'ın bana okuldayken attığı mesajlara bakarken bir bildirim daha geldi. Bu bizimkilerle olan WhatsApp grubundandı. WhatsApp'e girdim.
Eymen: Ne yapıyorsunuz bacılarım?
Bade: Hayret "çirkin" demedin bana...
Eymen: Oyyy, birileri alınmış mı?
Bade: Hah, hiç de bile.
(yazarınız: ŞU AN DELİ DEHŞET BİR ŞEKİLDE WHATSAPP'TEKİ STICKERLARIMI ATMAK İSTİYORUM AMA ATAMIYORUM BU NASIL BİR IZDIRAP YARABBİM ŞU MESAJLARA CUK OTURUYORLAR-HER MESAJA CUK OTURUYORLAR ASLINDA- AĞLAMAK İSTİYORUM LÜTFEN ATABİLMİŞİM GİBİ GÜLÜN)
