MELEZ KRAL |DÜZENLENİYOR|

☾ ᐯEᗪᗩ ☽

MALİA HALE'DEN

Hope'nin boğazımdaki elini tuttum ve ters çevirerek kırdım boyundan tutarak duvara sabitledim kurt dişleri ile boynumu ısırdı ve beni geriye doğru itti. Arkasına geçtim ve boynunu kırdım. Koşarak onun yanından uzaklaştım arabasına binmek üzere olan bir adamın boynunu kırdım ve bavulumu arkaya atarak New Orleans çıkışına doğru sürmeye başladım.

Aniden arabanın önünde biri durdu... Bu Klaus'tu arabanın kapısana yaklaşarak hızlı hareketlerle kapıyı açarak bana muhteşem bir öpücük bahşetti omuzlarından tutarak onu ittirdim bir raconumuz olsun değil mi?

"En son hatırladığıma göre beni evden kovup benden Nefret ettiğini söylemiştin, hadi Niklaus söyle bana bunları bana söylememiş miydin?"

"Söyledim, Söyledim Evet ama sadece ailemi korumak için, Esther'in oyununa geldim bana bir şans ver Malia , lütfen..."

Büyük bir boşluğun olduğu gözlerinde kayboldum, yine, ne yapmaya çalışıyordu ki bu adam, ondan tam vazgeçtiğim zaman gelip Her şeyin bir oyun olduğunu ve ailemizin tehlikede olduğunu söylüyordu resmen benimle büyük dalga geçiyordu. Derin bir soluk verdim boğazım'da oluşan yumruyu yutmaya çalıştım, ne kadar başardım orası muamma.

Kırık bir kuş gibi hissediyordum kendimi. Kanadım kırık ama uçuyordum. Rüzgar esse yaralı kanatlarım ile uçacaktım. Engeller çıksa önüme uçup koşacaktım. Acılarım kanatlarımı kırsa ben yine uçacaktım. Yaralıyım hiç olmadığım kadar. Yansam da yeniden küllerimden doğacaktım. Gerekirse kendi kanatlarımı yaratıp yine uçacaktım. Ama ne olursa olsun asla yıkılmayacaktım. Gardımı asla düşürmeyecektim çünkü ben haklıydım.

"Ben bıktım artık, senin bu aptal aile meselelerin'den düzelmiyen hayatım'dan, hayatımıza girip herşeyi bok ettiniz benim tek istediğim bir şey var birbirimize anlamlı bir veda edelim çünkü Klaus... Ben herşeyi, herkesi arkamda bırakarak gidiyorum. Birdaha birbirimizin kalbini kırmayalım.  Hayatlarını mahv etmeyelim diye gidiyorum cidden çok kötü ama daha fazla katlanamam yüreğim bunu kaldırmaz... Bu sadece kendim'den utanmama sebep olur. Ve ben ruhumu satmak istemiyorum"

Kulak tırmalayan bu sessizliği ben bozdum "Ben kendi ailem'i istiyorum gerçek bir aile ölümsüz hayatın ceremesini çekmeyen ölümlü bir aile beni seven bir eş, minik çoçuklar, sevimli torunlar, ve ölüm. Ben sevilmek istiyorum kendim'den çok değer verdiğim kızım gibi gördüğüm biri tarafından öldürülmeye kalkışılmak istemiyorum. Sevdiğim adamın aptal bir oyuna dahil olmasını istemiyorum. Seni her zaman seveceğim Klaus. Keskin lavanta kokunu, içinde boğulduğum gözlerini , ve en çok'ta gül kurusu dudaklarını."