YOU ARE MY LIFE (slow update)

CHAPTER 10

"DIBA ANG SABI KO UMALIS KANA" nagulat ako sa biglang pagsulpot ni jake sa likuran ko, kaninang sinabi nitong umalis ako ay hindi ko ginawa, hinintay ko sya dito sa ibaba para sana maka usap ito nang maayos, pero dahil mukhang wala pa itong balak lumabas nang kwarto nito ay naisipan kong iligpit ang mga kalat sa sala at ipag luto na din ito nang hapunan, since kanina pang after lunch nung dumating ako dito sa bahay nya tiyak kong gutom na ito dahil puro alak lang naman ang laman ng tyan nito,

mabuti na lang at hindi busy si yaya maring nangtawagan ko at paki usapan na dalhan ako nang ilang sangkap mula sa bahay at pinahatid dito dahil pag bukas ko ng ref nito sa kusina ay puro beer at ilang bottltd water lang ang vnakita ko meron namang mga frozen foods pero karamihan ay mukhang expired na kaya itinapon ko na lahat,

"ehh,   hinihintay kasi kita,  i -- i want to talk to you sabi kasi ni kuya hindi ka nadaw pumapasok sa opisina,   nag aalala na nga sina tita janine sayo" paliwanag ko habang inilalapag sa lamesa ang kasasandok lang na ulam, i maid him chiken adobo kasi un lang ang madaling lutuin, besides hindi naman ako ganun kagaling magluto.

tahimik lang itong tinitignan ako habang patuloy lang ako sa pagaayos ng hapag kainan nang matapos kong maayos ang lahat ay inaya ko na itong kumain,  " kain kana muna jake siguradong gutom kana eh"  aya ko dito

tinignan lang nya ako at lumapit sa may ref at kumuha ng beer  at nilagpasan ako ni hindi man lang sinulyapan uli ang pagkaing inihain ko sa lamesa, nagkanda paso paso pa nga ang mga kamay ko kanina dahil sa kakamadali pero mukhang balewala lang lahat sa kanya

napabuntong hininga na lang ako at lumabas na ng kusina matapos kong takpan ang mga pagkain sa lamesa, nadatnan ko naman itong nakaupo sa sala habang nanonood ng soccer at tinutungga ang beer na hawak nito

"jake can we talk" mahinahon kong tanong sa kanya, ni hindi man lang ako nito tinapunan nang tingin na akala mo ay hangin lang ako sa harapan nito

"jake i said can we talk!" medyo inis kong sabi dito

this time mukhang nakuha kona ang atensyon nito dahil lumingon ito sa akin yun nga lang blangko parin ang expreassion nito,  " jake ano bang ginagawa mo sa sarili mo, nakita mo naba ang sarili mo sa salamin, you look so messed up, pati sina tito andrew nag aalala na sayo"  sabi ko dito na pilit pinakakalma ang sarili ko dahil hindi ko padin maiwasang kabahan lalo pa ngayon na nakikita kong matiim itong nakatitig sa akin

"its been five months mula "  natigilan ako at napalunok nang madiin dahil parang hindi ko kayang sabihin ang mga susunod na salita, huminga muna ako nang malalim bago ko itinuloy ang sasabihhin ko sana kanina

"its been five months na mula nang,  nang mawala si aileen, you have to let her go and move on"

nagulat na lang ako nang bigla nitong sipain ang lamesa sa harap nito dahilan para mayumba ito at mabasag ang salamin nito na lumikha ng ingay

galit itong tumingin sa akin, " yes its been five months!  FIVE FUCKING MONTHS, na wala sya sa tabi ko"  nanggigigil na sabi nito na puno nang diin , ni hindi ako naka kibo sa sinabi nya

"five fuckin' months andy na wala sya at hinding hindi na sya babalik dahil sayo!"   sigaw nito sa akin

"hindi ko ginustong mawala si aileen jake, hindi ko ginusto na maiwan ka nya dito, pero jake buhay kapa, andyan sina tita janine at tito andrew, si kuya, sina mama at papa, jake madami ng nagmamahal sayo, wag mong ikulong ang sarili mo sa ala-ala ni aileen dahil alam kong hindi nya gusto at maging ako na makita kang ganyan!" sigaw ko sa kanya habang tumutulo ang mga luha sa mga mata ko

"huh--    talaga andy hindi mo ginusto na magkaganito ako ngayon huh'  kasalanan mo ang lahat nang ito, kung hindi dahil sayo hindi kayo maaaksidente at hindi mawawala sa akin si aileen!"

"my life is worthless dahil wala na sya, alam mo ba kung gano ako nasasaktan ngayon ha, kung gano ko nais na mayakap sya ulit at mahagkan, alam moba kung gano kasakit sa akin yun andy na kahit kailan ay hindi kona magagawa sa kanya dahil wala na sya"  nakita kong tumutulo ang luha nito sa mga mata at para akong uti unting pinapatay dahil nakikita ko kung gaano kalaki ang paghihirap nito sa pagkawala ni aileen

"jake, move on, sa tingin mo ba matutuwa si aileen kapag nakita ka nyang nagkakaganyan ka"

tinignan nya lang ako sa mata na puno nang galit "sa tingin mo ba kaya kong gawin yun anndy!    galit na turan nito bago ibinato ang bote nang alak sa sahig

"i'll help you jake, tutulungan kitang kalimutan si aileen"   halos bulong kong sabi

tinawanan nya lang ako  at tinignan nang matiim habang nakakuyom ang kanyang kamay,   "you can never replace aileen in my life,  sa ikaw na lang ang nawala at hindi sya!"   bulyaw nito sa akin na ikiapitlag ko

"dahil sayo nawala ang mahal ko"

"kahit na nasasaktan ako sa mga sinasabi nito ay pinilit kong maging matatag at pantayan ang tapang nito nito hindi ko kailangang magpakita ng anumang kahinaan dahil alam kong kailangan ako ni jake ngayon, masyado lang itong nasaktan sa mga nangyari kaya kailangan ko syang tulungang maghilom ang sugat sa kanyang puso

"i'll do anything jake, patawarin mo lang ako"  sa pagitan ng hikbing sabi ko

tinitigan nya ako sa mga mata, ang mata nyang puno nang galit at hinanakit bago parang bulang napalitan nang walang emosyon 

"Then do kung kaya mo, gawin mo lahat ng ginagawa ni aileen sa akin," nakita kong pinasadahan nya ako ng tingin mula ulo hanggang paa bago muling nag salita    "and that include warming my bed."

napamaang ako sa sinabi nito na para bang ibang tao ang kausap nito at hindi si andy na itinuring nitong kapatid

"BE MY  WHORE ANDY, BAKA SAKALING MAPATAWAD KITA"

parang bombang sumabog sa pandinig ko ang huling sinabi nito bago ako nito iniwan at umakyat nang kwarto nito

kaya ko bang isakripisyo ang lahat maging ang sarili ko para lang mapatawad ako nito,

oo mahal ko si jake pero kaya ko bang harapin ang galit at pagkamuhi nito sa akin, dahil sa isang aksidenteng hindi ko naman ginusto,