YOU ARE MY LIFE (slow update)

CHAPTER 15

Exactly before 7 ng gabi ay nakapag ready na'ko, i wear the long dress na binili ko kanina sa botique na favorite namin nila allison, it was a simple yet elegant silver with a touch of gold long dress na mababa ang v neck nito while at the back was also a backless style na hanggang ibabaw ng balakang ko ang tabas showing my bare back, i didn't bother to wear a bra hindi naman na kasi kailangan sisirain lang kasi nito ang dating ng damit,

medyo daring nga nang konti, kahit naman ayaw kong maglabas ng too much flesh ay sinubukan ko, for a change sabi nga nila since madami na talagang nagbago sa akin,

I wanted to be beautiful sa mga mata ni jake, i want him to see na im not the same andy before that im more a grown up woman now,

I put on my make ups and ready to go na ako im just waiting for jake to come and pick me so i go down para dun kona ito hintayin.

i looked at my the watch na nakasabit sa wall and it's almost 9 p.m na, mukhang nakalimutan yata ni jake na susunduin ako nito, napabuntong hininga ako at kahit na nalulungkot ako dahil mukhang hindi nito naalala na im waiting for him ay wala naman na akong magagawa,

i was already making my way papunta sa kwarto ko sa itaas nang biglang mag ring ang celphone ko sa pouch kaya naman i answer it agad when i saw that its my brother who's calling.

"Kuya, napatawag ka?" bungad ko sa kanya

"princess i'm outside, come on pinasusundo ka ni jake hindi kana daw nya nadaanan dahil may kasama sya"

nangunot ang noo ko sa narinig, kaya pala hindi ako nito naalala dahil mukhang may date ito, well hindi naman nakapagtataka kung may date ito, that only means na his moving on at hindi ko naiwasang malungkot knowing na bumabalik na sa dati si jake at darating ang araw na he doesnt need me anymore in his life,

"Princess, are you still there?" tanong ni kuya na nakapag pabalik sakin mula sa malalim na pag iisip

"Yes kuya i'll go out na wait for me in a secs" pilit kong pinasaya ang boses ko para hindi mahalata ni kuya na affected ako sa nalaman ko.

"Okay ingat sa paglalakad may pagka lampa ka pa naman" biro nito sa akin na ikinatawa ko bago nito pinatay ang tawag, si kuya talaga kahit kailan, totoo naman eh madalas na mapatid ako lalo na kung naka hill ako naa out of balance kasi ako ewan koba kung bakit ayaw sa akin ng hills kung hindi lang talaga kailangan i wont even dare to wear those stupid shoes.

"wow! my princess looks like a dashing queen tonight" malawak na ngiting bati at papuri ni kuya andrei' paglabas ko nang gate, he never fails to make mr smile dahil sa sweetness nito, and im so blessed na ito ang naging kapatid ko for sure maswerte lalo ang magiging asawa nito dahil kay mama at sa akin palang ramdam na namin kung paano kami nito protektahan, alagaan at i pamper. maybe more pa kapag sa asawa na nito, what a lucky girl if she would get to be the wife of ATTY. Andrei Loui Carbonel,

"but of course kuya your little princess is now a grown up" malugod kong ganti dito "and you are my ever loving and sweet knight in shining armani, " pambobola ko dito na ikinalapad lang nang ngiti nito pero biglang napalitan nang ngisi ang mga ito nang mapagmasdan ang suot ko, " why may mali ba sa suot ko kuya?" tanong ko dito

naiiling ito nang sumagot sa akin "wala lang panigurado madaming maglalaway sayo sa party and for sure mukhang mapapa away kami ni dude mamaya dahil sayo" sabi pa nito habang pinagbubuksan ako nito nang pintuan ng BMW topdown nito, i just ignore him and he drive me to the party

The party was nice, i get to see some of our family friends na imbitado din, i saw tito andrew coming to my direction with his wife tita janine, " Hija mabuti at nakarating ka, akala ko you forgot about our anniversary, nako if hindi ka dumating talagang mababatukan ko ang anak kong si jake" masayang bati nito sa akin.

i faked my smile dahil sa totoo lang mukhang kinalimutan na ako ni jake dahil busy ito sa date nitong mukhang mascot sa kapal nang make-up at parang tuko sa sobrang kapit ng lingkis nito kay jake

"ofcourse not tita, you and tito jake are like my second parents kaya hindin talaga ako pwedeng mawala dito, happy anniversary po sa inyo" i put on my sweetest smile for them and gave them my warming embracefor them not to notice that right now i want to wring their son's neck!

"Oh, sweety napaka lambing mo talagang bata ka." tita janine said, sana man lang mapansin nang hinayupak nilang anak kung anong meron ako, but then our situation struck me, oo nga pala hindi talaga mapapansn ni jake kung anuman ang meron at kaya kong gawin for him coz' his to busy to punished me for his lost, ipinilig ko ang ulo ko para maialis sa isipan ko ang lahat kahit pansamantala lang

"Hon, i think we should thank andy, for taking good care of jake, his finally recovered, his back to his old jake and thats good hindi ba andy?" malambing nitong sabi sa asawa bago umaling sa akin. i can see kung paano nagliwanag ang mga mata ni tita janine, happiness ang over whelming is visible in her face

"thank you hija, dahil kahit pareho kayong nawalan at nasaktan ng anak ko you still manage to stay strong for the both of you, " masuyong sabi ni tita bago ako muling niyakap nito na ginantihan ko din, i saw my parents were coming with a big smile on their face, sinalubong ko sila at niyakap nang mahigpit, ahh i miss them so much.

"mukhang madaming nagbago sa princesss ko ah" si mama habang pinagmamasdan ako mula ulo hanggang paa, bago ako muling niyakap ng mahigpit, "i miss you so much princess, kailan kaba uuwi?" tanong pa nito na ikina tahimik ko, kailan nga pala ako dapat tumugil sa pagbabayad sa galit ni jake sa akin? ni hindi ko alam kasi wala naman sa usapan kung kailan kami titigil, napabuntong hininga ako at pinilit ibalik ang saya sa mukha ko,

"mama, hindi ko pa po naiisip kung kailan ako uuwi sa bahay," mahinang sabi ko. ayokong marinig ni papa busy kasi itong kausap si tito andrew, dahil tiyak magtataka ito at pag ganun ay tiyak na susunod sunurin nito ang tanong hanggang sa mapaamin ako na ayaw kong mangyari dahil tiyak na masisira ang samahan ng pamilya ni jake at ng sa akin,

"Oh hija, i think jake is fine now, think you can concentrate to your own life now, hindi kapa ba naka pagpaalam kay jake?" tita janine ask na hindi ko magawang sagutin,

"Oo nga naman anak, isa pa you have to finished your studies nahuli kana sa kaibigan mo allison is now working, you have to focus now with yourself," si mama. "nahihiya ka bang magsabi kay jake? if you want i'll help you,"

"ma k-kasi po" ni hindi ko natapos ang sasabihin ko sana nang biglang nagsalita si jake na nasa likuran kona pala, "hi mom, ninang" bati nito sa parents namin at humalik sa mga ito bago ako nilapitan at hinalikan sa pisngi na ikinapula ng mukha ko lalo na nang batiin ako nito

"hello sweetheart, you look beautiful in your dress but i think you showed too much skin," may halong diin ang mga huling sinabi nito, bago pako maka sagot sa sinabi nito ay tinanong nito si mama

" sinong nahihiya sa akin ninang?"

"well i was aking my andy kung kailan sya babalik sa bahay hijo, dont think na ayoko na nasa iyo sya but you see she has to continue her studies at isa pa baka kung anuna ang isipin ng ibang tao once na nalaman nilang your living in the same roof, you know what i mean hijo don't you" diretsong sabi ni mama na parang balewala lang ang lahat, not knowing kung ano talaga ang nangyayari sa amin ni jake sa bahay nito

saglit na natahimik ito, i didn't saw kung anu ang raksyon nito sa sinabi ni mama pero forsure baka nga masaya pa ito dahil mawawala nako sa buhay nya, nung una kasi kahit anung taboy nito sa akin ay hindi ako umaalis pero mukhang mangyayari na iyon ngayon

"well okay lang naman sa akin ninang, she can go back na pero is it alright kung nextweek na lang sya umuwi," hindi nako nagtaka kung bakit ganun ang sagot nito malamang yun talaga ang gusto nito.

" for sure mamimiss ko si sweetheart pag wala na sya sa bahay" habang mataman itong nakatingin sa akin,

god parang alam ko na kung ano ang ma mimiss nito, hindi ako kung hindi ang mga ginagawa namin ang mamimiss nito.