Her aşk sonsuz mudur? Ya da sonlu aşk mıdır?
Her mutluluk biter mi?
Bizim hikayemiz de bu ikilemlerin arasında kalmış bir hikaye. Gözlerine daldığında en büyük huzuru verirdi. Ellerimiz buluştuğunda içimin kıpır kıpır oluşu. Her şeye rağmen değerd...
Sabah yine alarmın sesiyle uyandım. Okula hiç gidesim yoktu. Özelliklede dün olanlardan sonra. Enes bu sefer gerçekten kalbimi çok kırmıştı.
Banyoya gittim ve soğuk bir duş aldım. Sonra saçlarımı kuruttum. Üstümü de giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giydiğim
Aşağı indim. Bu sefer hiç kimse yoktu. Bunlar birer birer azalıyor. Doruk'u aradım.
Ben: Doruk?
Doruk: günaydın uykucu. Sen sormadan ben söyleyim. Bu gün okula tek başına gideceksin. Abimi hastaneden çağırdılar. Ben de işteyim.
Ben: tamam. Ama ben bu gün okula gidemeyeceğim, çok halsizim.
Doruk: tamam o zaman erken gelmeye çalışırım.
Ben: tamam.
Dedim ve telefonu kapattım.
Enes'ten
Salak kafam! Ben kıza ne dedim öyle! Mal Enes!
Ben: malım ben ya malım!
Bir yandan söyleniyor bir yandan kafama vuruyordum. Çantamı aldım ve evden çıktım. Allahım lütfen bu gün Şevval gelsin.
* Okula geldiğimde gözlerim Şevval'i aradı, ama bulamadı. Sınıfına gittim. Oradada yoktu. Kafeteryayı altını üstünü getirdim. Ama nafile. Telefonunu aradım ama oda kapalıydı. En son çare evlerine gitmekti.
* Kapıyı çaldım. Benim bildiğim enerjik, neşe dolu Şevval yerine, soluk yüzlü, kızarmış gözlü, durgun ve uykulu gibi duran Şevval açtı.
Şevval'den
Kapı çalmıştı. Ben de dağılmış olan topuzumla kapıyı açmıştım. Belki Doruk gelmiştir diye. Ama maalesef o değildi. Enes gelmişti. Kapının pervazına yaslandım ve ellerimi göğsüm de birleştirdim. Kafamı da pervaza yasladım.
Ona soluk ve boğuk gözlerle bakmaya başladım. Ama gerçekten de öyleydi. Hasta gibiydim. Özelliklede dünden sonra.
Ben: ne istiyorsun?
Enes: ben, özür dilerim aşkım.
Ben: niçin?
Enes: sana o lafları yakıştırdığım için. B-ben seni o adamla beraber görünce seni kıskandım. Çünkü seni seviyorum. Kıskanınca da sinirlendim.
Araba sesi gelince arabanın olduğu yöne baktım. Meriç abi geliyordu.
Ben: Enes kaç. Kaç Enes.
Enes: neden?
Gözlerimi hâlâ oradan ayırmamıştım. Kafam oraya dönük olarak konuşuyordum.
