twee jaar geleden

de laatste uren

Kom. Zeg ik, Marit kijkt me aan en ze heeft het door, althans dat denk ik. Haar gezicht staat op onweer. Ze laat nooit haar gevoelens zien maar nu was ze kwetsbaar.  We gaan. We hadden nog een half uur de baan. Ik betaalde en we gingen weg. We raceden snel naar het ziekenhuis, gelukkig was er nu wel een parkeerplek vooraan en we renden door de bezoekers heen naar de IC. lucy stond al te wachten. Kom gauw mee, en ze stelde zich voor aan Marit. Die heel stil was. Het is voor marit niet makkelijk. 3 jaar geleden overleed haar moeder, ze was toen 13. Nu is ze 16 en gaat het met haar oma niet goed.

We komen bij de kamer en de zuster zegt: Misschien is het verstandig om alvast afscheid te nemen. Ze heeft nog een hartaanval gehad en ze is zwak. Mama begon te huilen toen ze ons zag. ik stond nog op de gang en Marit rende de eenpersoonskamer in. Ik keek nog even op de klok voor ik de kamer in liep. 21:26..

Ik moest ook huilen. Zelfs lucy pikte een traan weg. De enige die niet huilde was Marit, ik lette erg op haar. Toen begon mama te praten: mmm mma maaa mariiiit. Hoe is het met de verkering? Oh goed hoor zei ze, zoals ze dat altijd zei. Maar ze werd een beetje rood. Had geen zin om het er nu over te hebben en liet het gaan. Mama begon te lachen.. Dat zal ik nooit meer vergeten. Het leek wel of ze het even vergeten was dat ze op sterfen lag. Prachtig beeld.

Ik liet Marit even alleen, dat wou ze graag. Ik ging wat drinken halen. een kopje koffie voor mij, een glaasje water voor mam en een glas sinas voor marit. Bij het kamertje waar drinken voor ons stond, raakte ik aan de praat met lucy

hoe gaat het alex?

het gaat.. het gaat..

mooie dochter heb je.

dankje, ik begon de lachen, super trots op haar

heb jij kinderen?

nee. ik ben alleen

bewust?

ik had 2 jaar gelede.........

en ze moest weer weg. er brandde een lampje. Ik keek op de klok 22:08.

Ik kwam terug bij marit en mama, bedacht dat het misschien de laatste keer was dat ik ze samen heb gezien. Marit kom eens, riep ik. Heb je afscheid genomen? vroeg ik. Ja zegt ze met tranen in haar ogen. Ik geef haar nog een dikke knuffel. Ik hou van je pap zegt ze, kan ik naar huis? De moeder van miranda haalt je op, zeg ik. Je blijft daar slapen. Goed? Ja zegt ze terwijl ze haar tranen wegveegt. Ze is er over 10 minuten, ga nog maar even naar oma toe.

Nadat Marit opgehaald was om 22:54 was de dag bijna voorbij. Na lang met mama te hebben gesproken had ik afscheid genomen van mama. Toen was het 23:27. Maar oma kreeg steeds meer pijn. Het was 23:31 toen ik de zuster riep. ZUSTER!! lucy was er vrijwel meteen. Wat is er?? ze heeft heel veel pijn. ze schreeuwde het net uit. De dokter werd er bijgehaald en samen besloten ze om haar dosis morfine te verhogen. toen was het 23:36.

Mama vond het goed. 23:40 ze schreeuwde weer erg hard en de zuster was er gelijk. Ze riep de dokter en de dosis werd weer verhoogd. Dusdanig dat het boven een gevaarlijk niveau komt. 23:47 mama pakte mijn hand. Lucy had een klok neergezet omdat ik het vroeg. 23:49 mama zei:"P ppas ggoooeedd o oo op jezelf joongen" en ze viel in slaap. 23:50 Ik riep de zuster weer. De arts en dokter waren er dit keer ook bij. 23:52 ik begon te huilen. Lucy gaf me water en troostte me. 23:59 zei de arts. Het spijt me meneer. Maar uw moeder is overleden. Gecondoleerd. nog geen 2 seconden later sloeg de klok in de hal. BIM... BAM.. BIM.. BAM.. BIM.. BAM.. BIM.. BAM.. BIM. BAM..

BIM....

BAM.......