twee jaar geleden

het bowlen

we zijn vroeg bij de bowlingbaan aangekomen. marit was gelukkig niet meer ziek. we waren er om 19:46 dat zei mijn horloge. we hadden om 20:00 afgesproken en marit werd steeds zenuwachtiger, alsof ze morgen jarig was. dat is niet zo, dat duurde nog 10 maanden. marit vuurde een zee van vragen op mijn af. ken ik haar? hoe heet ze? hoe oud is ze? heft ze kinderen? waar woont ze? ik kreeg een glimlach maar meer ook niet. ze stelt haar zo wel voor marit. doe maar rustig. maar ik wil het weten, oh het is vast de moeder van miranda! was het antwoord van marit maar ik kreeg een klein glimlachje maar negeerde marit. om volgens mijn horloge was het 19:58 toen ze aan kwam lopen. marit keek me naar haar en haar blik vervolgde zijn weg naar mij. maar pap dat is.... ja dat weet ik, viel ik haar in de rede, erg? nee hoor! mooizo.

hoi wat ben je mooi op tijd. ja, heb er erg zin in laten we gaan bowlen. we werden naar onze baan gebracht. voer namen in staat er groot op het kleine scherm. wie wil er eerst? vroeg ik. ik wil eerst pap! riep marit enthoussiast. oke. speler 1 marit. wil jij daarna? is goed krijg ik als antwoord. speler 2 lucy en als speler 3 typ ik alex in.

het bowlen was hartstikke leuk. bijna alle kegels vielen om. soms alle tien tegelijk en soms in 2x maar dat maakt allemaal niet uit, we hadden een leuke avond en dat was belangrijk. na twee uur gebowled te hebben sloot de baan automatisch af. we dronken nog wat in het restaurant naast de baan en namen er een lekker gebakje bij. ik had aardbeiengebak, net als marit. daar waren we gek op. lucy had een stuk mokka. we zaten daar nog iets van 3 uur en de tijd vloog voorbij. het was gezellig. ik merkte dat marit alles een beetje vergeten was. wat een mooi gevoel, zou ik ook wel even willen. de rest van de avond met marit thuis ging ook snel voorbij. het was een mooie avond die we niet snel zullen vergeten.