Rica etsem yorum yapar mısınız? Yorumlarınız benim için değerli🖤
-
-
Eskiye dalıyor gözüm,dalmasında ne yapsın?
Bugün günlerden o gün,sanki döndün hayattasın.
Bak güneş batıyor işte bir gün daha yakınız.
Bu yağmur sensin işte,ordasın gökyüzünde.
Aklıma düşüyor yüzün.
Gülümser gibi ayrılışın.
Artık sayılı zaman değil.
Müebbet yalnızlığım.
Kulaklarıma dolan kısık sesli şarkıyı işittiğimde ensemde keskin bir acı hissettim aynı zamanda.Omzumdan sırtıma doğru akan ter damlalarını hissedebiliyordum.Aynı zamanda kirpiklerimde terden birbirine yapışmıştı.
Gözlerime nüfuz eden soluk ışık sayesinde göz kapaklarımı yavaşça aralayabilmiştim.Sanki günlerdir su içmemiş gibi bir kuruluk vardı boğazımda.Aynı zaman da acıkmıştım,midem garip sesler çıkarıyordu çünkü.
O an zihnime bazı sahneler düştü.Ebru Hanım ile terapiyi bitirdiğimizde bir çığlık sesi duymamız,yardımcısını yerde kanlar içinde yatarken görmemiz.Ve..Almina.
Yattığım yatakta hızla doğrulup etrafıma bakındığımda tahtalarla dolu bir odanın içerisinde olduğumu gördüm.Hemen köşede bir şömine yanıyordu.Yattığım yatak,yatağın hemen yanındaki tahta masa ve ilerideki ahşap sandalyeden başka bir şey yoktu oda da.
Burası bir kulübeydi.Kime ait olduğunu bilmediğim bir kulübe.
O an ahşap kapı gıcırdadı ve ince bir beden içeri girdi.Yukarıdan aşağıya incelemeye başladım.
Siyah,uzun botlar,siyah bir pantalon,mavi bir kazak,omuzlara kadar gelen kumral saçlar ve iri yeşil gözler.
Bu..O kızdı.Bayılmadan önce ağzından kanlar akarak bana bakan kız.
Boğazımdan kopan derin çığlığa engel olamadığımda kız elindeki odunları kenara fırlattı ve hızla kulübenin kapısını kapattı.
"Kes sesini lanet olasıca! Kulaklarımı kanatıyorsun."
Kız yanıma doğru yaklaşmaya başladığında korkuyla kendimi geriye çektim.Bu sırada sırtım yanağın kenarındaki masaya çarpmıştı.Canım yanmıştı fakat bunu umursayacak durumda değildim.
"Se-sende kimsin? Uzak dur benden."
Kız korktuğumu anlamış olacak ki daha fazla yaklaşmadı ve kendini biraz olsun geri çekti.
"Sana zarar vermeyeceğim.Benden korkmana gerek yok."
"Ne?"dedim hiddetle."Bunu arkadaşımı öldüren ve beni kaçıran biri mi söylüyor? Kim olduğunu bilmiyorum fakat sana söyleyebileceğim tek bir şey var.Beni hemen bırak yoksa seni doğduğuna pişman ederim."
"Ov,sert kız.Çok korktum tatlım."
Daha sonra rahat bir tavırla ilerleyerek tekli koltuğa oturdu.
