My babies father is a Billionaire

Chapter 1

Sandra's Pov

Nagising ako ng may maramdaman akong maliliit na palad na humahaplos sa mukha ko. Dahan dahan kong Minulat ang mata ko. Napangiti ako ng makita ang anghel kong anak. 

Did I wake you up mama? Tanong ng anak kong babae. Her name is Veronica Andrea Smith. 

No baby, Come here let me hug you. Lumapit naman ito saakin at niyakap ako niyakap ko rin ito ng mahigpit. 

Mama? Can I hug you too? Malambing na sabi ng anak kong lalaki. His name is Ivan andrei Smith. They are twins. 

Tumango ako sakanya. Lumapit ito saakin at niyakap rin ako. Niyakap ko sila ng sobrang higpit. Tuwing nakikita ko sila naalala ko ang ama nila Dahil halos kamukha nila ang ama nila. Iilan lang ang namana nila saakin. Si Veronica namana niya saakin ang brown na buhok. Kay Ivan naman ay ang mga labi ko. 

Biglang bumukas ang pinto. " Aww ang sweet naman nila. Sali rin ako!"ani nito at akmang yayakap saamin ng kumalas ang dalawang anak ko at sinabing. 

Tss tita your not allowed to hug us. Right kuya,? Sabi ni Veronica. 

Yeah sis. Pagsang-ayon ni Ivan sa kapatid nito. 

Ano bayan!? Hoy Sandra hindi mo ba tinuruan yang mga anak mo?! Napaka suplada at suplado! Mana sa ama nila. Napangiti ako sa unang sinabi niya ngunit napawi rin ang bangitin niya ang salitang ama. 

Napatingin saakin ang dalawa kong anak at nakangiti silang dalawa ng malawak. 

Really?! Mama is that true? Suplado rin si papa katulad ni kuya?! Exited na sabi ni Veronica napatingin naman ako Kay Ivan nakangiti rin ito ng malawak at naghihintay ng sagot ko. Para naman akong tinutusok ang paulit-ulit nasasaktan ako Dahil sa pangungulila ng mga anak ko. 

Yes baby. Sagot ko Dahil ayoko ng magsinungaling sa mga anak ko. Nasasaktan ako Tuwing pinagusapan nila ang ama nila nararamdaman ko ang pangungulila at lungkot sakanila. 

Veronica do you hear mama said?! Masayang tanong ni Ivan kaya lalo akong nasaktan. 

Yes kuya! Mama can you tell us more about him?!. Hindi ako makapagsalita Dahil hindi ko na kaya pang magsalita Dahil puro kasinungalingan lang ang masasabi ko sa mga anak ko. Napikit ako ng mariin. Pinipigilan kong lumabas ang luha ko. Naramdaman kong napatingin saakin si Bianca at mukha nakuha niya ako. 

Ahh mga baby pwedeng laro muna kayo sa baba okay? May pag-uusapan lang kami ng mommy niyo. Sabi nito. 

Okay tita! But pagkatapos niyo mag-usap mag-kwento kayo saakin ni mommy. Sabi ni Veronica bago umalis kasama ang kambal niya. 

Ang kaninang luhang pinipigilan kong lumabas ay lumabas na. Lumapit saakin si Bianca at niyakap ako. Niyakap ko rin ito ng mahigpit. Nagpapasalamat ako Kay Bianca Dahil kahit buntis ako noon hindi niya ako pinabayaan tinuring niya akong kapatid. Kahit itinakwil ako ng magulang ko pati narin ang demonyong ama ng kambal kong anak na si Vincent Andrew Smith. Hindi niya ako kinamuhian Dahil nabuntis ako hindi ako nag-iingat. Ang laki ng pasasalamat ko sakanya. 

"Shhhh"tahan na" Pagpapatahan niya sakin. Kaya imbis na tumahan ako naghagugol nalang ako. Napakabait niya. 

"Shhh" tahan na baka dumating yung mga anak mo" at pagtawanan ka ang lakilaki mo na naiyak ka pa". 

Napatawa nalang ako. I'm lucky to have her. 

*FASTFORWARD*

Wow mama look at the buildings there!. Namamanghang sabi ni veronica. Nasa Philippines kami ngayon. Kung nagtataka kayo sa Korea ko pinangank sila Ivan at Veronica. Pumunta kaming Korea para makalimutan ko ang mga masasakit na ala-ala ko dito sa Philippines.