tears of pain | u. salonga

twenty - two.

chapter twenty - two:
inuman to awayan

Chelsea's POV

"Hindi ako sasama, para masundo kita doon. We can't go home if we're both drunk." I packed couple of clothes kasi napag-desisyonan namin ni Unique na sa kaniya kami matutulog. "Edi uminom ka lang ng light drink, para medyo lasing ka lang." - "Ayoko."

"Please?"

"And how are we able to go inside the bar if we're only 17 fucking years old?" Namewang ako. "Papapasukin tayo niyan, kaibigan ko yung mga nagbabantay at mga tao doon. And they know me." Lumabas na kami, and we went inside his car. "Please, I don't want to drink." - "For me please?" - "No. Ayoko talaga, mabilis akong malasing. We can't go home if two of us are drunk. Are you even thinking mahal?"

Bigla itong nagpout at lumungkot ang mukha. "Fine. Pero isang bote lang. Okay lang ba? I don't drink a lot kasi." Bigla siyang ngumiti ng bahagya. "Kailan ka nag-start nag inom ba?"

"Uhm.. 16? Kami lang naman ng kuya ko tsaka ang girlfriend niya pero soon enough, wala, nasusuka na ako." Tumango ito. Nagpark na siya sa isang medyo maliit na bahay, na pwedeng isa o dalawang tao. Bumaba na ako. Simple lang ang labas. Binuksan na niya ang bahay. "Welcome to my home sweet home. Linis noh? Minimalistic lang gusto ko masakit sa ulo kung maraming gamit." Hindi naman sa walang gamit, pero kakaunti lang. "Nasaan kwarto mo?" Excited kong tanong. "Doon lang," turo niya sa isang pinto, "Tsaka ako nalang magaayos ng gamit mo ha? Ako nalang!" Dagdag niya, at tumango ako at pumasok sa pintong itinuro niya. Simple lang kwarto niya. May isang kabinet, may mga picture siya ng mga tao, I suppose this is his parents and him. Ang cute niya pala nung bata? Mapicturan nga.

Matapos kong picturan ang mga litrato humiga ako sa kama. Biglang pumasok si Unique ng nakangiti. "Hi." Bati nito at biglang dumagan sa akin. "Ow! Unique naman!" Tumawa ito at hinalikan ako. "Uy!!!" Sigaw ko matapos niya ako ibaon sa unan dahil sa madiin niyang halik. "Tulog ako ha?" Pagpapaalam ko at pumikit. Nakapambahay lang naman ako at iniwan ko rin ang tsinelas ko sa shoe rack niya.

"Mahal, yakapin mo nga ako!" Pagmamaktol nito at napadilat ako sa nakangusong Unique Torralba Salonga, at niyakap ko rin naman ito. "Yan. Let's just stay like this."

****

"Chelsea, mahal! Gising! Gising!" May umaalog sa akin, hindi naman malakas pero may umuuga sa akin, napaupo ako, "Bakit?! Anong meron?!" Bigla kong sigaw. "Ligo ka na punta na tayo sa bar." - "Unique naman!! Sumakit tuloy ulo ko!" I groaned in annoyance. Ayon lang naman pala eh, may pasigaw pang nalalaman. Minasahe ko ang sintido ko. Bigla niya akong niyakap, "Sorry. Kanina pa kasi kita ginigising eh." Nahiga ako uli. "Dali na, gising na please?"

"Oo na, wait lang." Tumayo ako at kumuha ng damit sa cabinet. Kumuha lang ako ng simpleng puting t-shirt, at mom jeans. Dumiretso na ako sa banyo at naligo na.

Pagkaligo ko ay tinawag ko si Unique para magpakuha ng bra at panty. Ang bobo ko kasi hindi ako kumuha ng ganon. "And mahal! Can you please also give me the clothes na nakapatong jan sa kama? Thank you!" - "Dito ka nalang magbihis! Jan ka nalang magbra at panty!"

Hindi ko lang siya pinansin. "Ay hala inabot ng minuto magsuot ng bra." Sigaw ni Unique sa labas ng pinto. Pumunta ako sa pinto at dinungaw ang mukha ko. "Yung damit ko muna." He rolled his eyes and gave me the clothes I chose. "Dali na kasi dito ka nalang sa labas arte arte naman nito. Nakita na nga kita ng naka two piece." Lumabas ako ng naka t-shirt. Sinuot ko ang mom jeans at itinuck in ang t-shirt. "'Wag mo nga akong tignan ng ganyan Nikkoi." I turned back at him. Matutunaw na ako sa mga tingin niya. "Ligo ka na. Teka bakit nakabihis ka na?" Tanong ko, "Kanina pa ako naligo." Sagot niya. Nagsuot na ako ng Converse na itim na low cut. Nagsuot ako ng hikaw na ring, at inayos ang buhok ko. "Ganda naman." Hinalikan ako ni Unique. Kinuha ko na ang cellphone at wallet ko. Sumakay na kami sa kotse niya at nagdrive na sa sinabing bar.