tears of pain | u. salonga

fifty - nine.

chapter fifty - nine:
tired

Chelsea's POV

I am watching the band practicing on the stage. Of course, kasama ko yung mga babae. "Chelsea I'm so excited na makita ka ulit na nakaswim suit." Sabi ni Glyndel. "Ang rami mong alam Glyndel. Tumigil ka nga!" Tawa ko at umiling. I took a short video and posted it on my IG story. "Tara gala tayo dito!" Sabi ko at pumayag sila. "Do you guys have any idea kung ano yung surprise sa akin ni Koi?"

"Wala, hindi nga namin alam na magbibirthday ka na pala." Sabi ni Stephanie. "Baka naman bibigyan ka niya ng necklace or bibigyan ka niya ng damit, o baka naman bibigyan ka niya ng special mention sa concert tapos kakantahan ka." Baka nga. Nakakaexcite naman 'yon! "Basta, ewan namin doon. Bahala na siya."

Nang makaikot kami sa loob ng resort, pumunta naman kami sa villa nila.

Unique's POV

Tapos na kami magpractice at mag sound check. "Nakita mo ba kung saan nagpunta si Chelsea?" Tanong namin ni Ter kay Gelo. "Ewan, basta nakita ko lang sila kanina naglalakad lakad eh. Tignan niyo sa villa baka nandoon." Tumango kami ni Blaster at naglakad papunta ng villa nila. "Thank you Gelo!" Sabi ko bago kami umalis.

"Uy, Koi, chicks oh." Nguso ni Blaster sa mga babae. Siniko ko siya at umiling. "Gago ka. Kapag tayo nahuli ng mga jowa natin ikaw sisisihin ko." Tumawa siya. "Pumatol ka parin."

"Siyempre hindi tayo papatol diyan. Mas maganda mga asawa natin diyan." Inakbayan niya ako at pumasok kami sa villa. "Hi! San sila Jao?" Tanong ni Glyndel.

"Andoon pa sila, hindi ko alam ano ginagawa." Umupo kami sa kama. Ilang minuto dumating din sila Jao at nagkayayaan kaming kumain ng noodles.

Chelsea's POV

Pagkatapos namin kumain ay bumalik kami ni Unique sa villa namin. "Wanna watch a performance tomorrow, or just stay in here?"

"I don't know. Ikaw ba? Pwede bang magstay dito? Diba third day pa performance niyo?" Tumango siya. "Ang start naman ng gig is 5PM hanggang midnight baka. Maraming banda at singers kakanta eh."

"Sige, nood tayo bukas. Mamaya ba ano gagawin natin?"

"Wala naman. Kakain sa labas." I really wanna know what's the surprise. Kahit clue lang. Sobra. Kahit clue naman 'yon, masusurprise rin naman ako eh. "Uy, lalim ng iniisip mo ah." Tumabi siya sa akin sa kama. "Can you give me one clue about your surprise?"

"Edi hindi na surprise 'yon."

"Promise surprise parin sakin 'yon."

"Basta. I won't give any clue para exciting talaga." Nakakainis. Kahit isang kurot ng clue okay lang naman eh.

Wala naman kaming ibang ginawa kundi magasaran at magharutan. Biglang nagring ang phone niya at sinagot namin ito. "Tara, kakain daw sa labas." Nagayos kami ni Koi at pumunta na sa labas. Pumunta kami sa van na inarkila at siyempre, magkatabi ni Koi. Pero ang nakakainis siya ang nasa bintana. Epal, ako nga doon eh.

Medyo malayo nga lang ang sinasabi nilang kakainan namin. "Gutom na ba kayo?" Tanong ni Tito Allan. "Hindi naman po, okay lang po Tito." Sagot namin.

I felt Unique put his hands on mine, and squeezed them gently. "I love you so much." He kissed my forehead and side hugged me. I wish I could be with him until death, OO PARA PANGMALAKASAN NA.

"I love you more." Hinigpitan niya ang yakap niya, and I leaned my head on his shoulder.

Nagising ako sa kalabit ni Unique. "Tara na nandito na tayo." Bumaba na kami at pumasok kami sa parang "Mang Inasal" na style ng kainan. "Zild, pwede mo ba kami picturan dito?" Meron kasing parang stand ng manok sa tabi ng kainan, alam mo yung stand gaya kay Jollibee? Ganorn!

"Sige."

Zild took us 3 shots and isang pic na yakap nanaman ako ni Koi. Umupo na kami sa lamesa na tinuro sa amin ni Tito Allan. Kinalabit ako ni Unique, tapos tinuro niya cellphone niya. Selfie daw.

"Parang ewan naman mahal eh." Nagmakeface kasi ako. Mukhang ewan, hindi parang. "Bakit ba sabi mo wacky eh!" Tawa ko at sinara niya na ang phone niya. His arms wrapped around my waist. Nagtawanan muna kami bago dumating ang pagkain.

Nang makarating na ay nagdasal na kami at kumain. DABEST NA MEMORY KASAMA SILA, ang masasabi ko.

Akalain mo, hindi ko naubos ang kanin pero yung manok oo?? OMG diet na ako?? HAHAHAHAHAHA

"Hindi mo na kakainin 'to mahal?" I nodded at kinuha niya yung kalahating kanin na hindi ko naubos. Si Unique, pangalawa at kalahati na 'yang nakakain niyang kanin! Jusko nakakasuka.

Nang matapos na kami kumain ay nagpahinga muna at napagpasiyahan na bumalik na ng resort. I just feel tired. Gusto kong matulog isang buong araw. Pero for some reason, gusto ko na suotin yung two piece ko at lumangoy.

THIS CHAPTER IS SUCH A SHIT OMG HINDI KO ALAM NA MAGIGING GANITO KAPANGIT UPDATES KO