cherry bra

13 🍒

Eden Baker artık çevresindeki insalara karşı daha sıcakkanlı davranıyordu. Onu mutlu eden şeyi bulmuştu.

Anais'i.

Anais'i düzenli bir şekilde çizmeye devam ediyordu. Ama sadece akşamları görüşebiliyorlardı. Anais sabahları dışarı çıkmama konusunda ciddiydi.

Ama Eden sabahları Anais'in evinin önüne geliyor, Anais'in odasının camından birbirleriyle selamlaşıyorlardı.

Eden'ın sergisi çok yaklaşmıştı. Anais'le son resmi de tamamladıktan sonra yerde uzandılar ve tavanı incelediler.

Anais "Karanlık yüzünden ölmekten korkuyorum." dediğinde Eden ona döndü.

"Nasıl yani?"

"Mozart gündüzleri gün ışığı görmeden, geceleri dışarı çıkarak yaşamını sürdürüyormuş. Bu yüzden D vitamini eksikliğinden ölmüş. Benim de durumum onunkinden farklı değil."

Eden ne diyeceğini bilmiyordu. Sonuçta Anais'in ailesi tarafından dışarı çıkması yasaklanmıştı ve bu konuda bir şey diyemezdi.

"Babam denecek o adamdan nefret ediyorum." derin bir nefes aldı. "Annemle beraber benim de kaçmam gerekirdi."

Eden kaşlarını çattı. "Kaçmak?"

"Annem Fransa'ya döndü ve orada bir adamla evlendi. Erkek kardeşlerim o adamdan." Eden yerinden doğruldu.

"İstersen seninle beraber kaçabiliriz." Anais de doğruldu ve anlamayarak ona baktı.

"Nasıl yani?"

"Batı taraflarda büyükannemle büyükbabama ait bir ev var. Onlar öldükten beri hiç kullanılmadı. Bir süre için oraya yerleşebiliriz."

"Ya okul?"

"Bir şekilde halledilir." Anais'in babasından kurtulma düşüncesi onu çok sevindirdi. Eden'a sarıldı.

"Teşekkür ederim. Her zaman yanımda olduğun ve bana yardımcı olmaya çalıştığın için."

"Asıl ben teşekkür ederim. Hayat enerjim olduğun için."