"Wake me up insideeee....wake me up insideeee. Call my name and saaave me frommm the darkkkkk" την άκουσα να τραγουδάει πρωί πρωί και κυριολεκτικά ήμουν έτοιμος να την πετάξω στον κάδο σκουπιδιών και να το αδειάσω μέσα στο φορτηγάκι με τους σκουπιδιαριδες χαμογελώντας σατανικά...μχμμ τέλειο σχέδιο!
"Αλεξξξ;;;" ωχ θεε μου κατάλαβε ότι ξύπνησα.
"Καλημέραααα" φωνάζει μεσ'τα αυτιά μου κι εγώ την κοιτάω με σχεδόν κλειστά μάτια.
"Τι στον διάολο θες πρωί πρωί;" Η φωνή μου ακούστηκε πιο βαριά από ποτέ από τον ύπνο.
"Προσπαθώ να ανοίξω την τηλεόραση για να δω barbie μα δεν κάνει τίποτα και βαριέμαι να κάθομαι μόνη μου οοοολη μέρα" λέει και το βλέμμα της πραγματικά ήταν σαν πενταχρονου κοριτσιού.
Πόσο μου την σπάει αυτό...
"Δεν με νοιάζει! Τώρα φύγε από εδώ και άσε με να κοιμηθώ!" Απαίτησα αν και η συνείδηση μου, μου έλεγε ότι δεν θα ήταν πολύ εύκολο να φύγει απλά.
"Δεν σε νοιάζει;" έκανε μια παύση και χαμήλωσε το βλέμμα της. "Α-αυτο...σ-σημαίνει πως δ-δεν με αγαπάς;" ρώτησε και αν και ορισμένες φορές με έβγαζε έξω από τα ρούχα μου....την λυπήθηκα λιγάκι.
"Απλά θέλω να κοιμηθώ." Λέω και αυτή με κοιτάει στα μάτια.
"Καλά τότε! Αφού το θες εσύ δεν θα σου χαλάσω χατήρι! Θα κοιμηθώ κι εγώ μαζί σου." Λέει και ετοιμάζεται να χωθεί κάτω από το ζεστό πάπλωμα μου.
"Τι;;; ούτε να το σκέφτεσαι!!!" Είπα και τράβηξα το πάπλωμα μου.
Χαμήλωσε το βλέμμα της και η φωνή της ακούστηκε σαν ψίθυρος. "Καλά...Δεν πειράζει θα πάω στο μαρμάρινο δωμάτιο μου" είπε και απομακρύνθηκε.
Οκευυ νταξει το παραδέχομαι.. ήμουν κακος. Πολύ. Αλλά δεν μπορούσα άλλο και φαντάσου...ήταν ακόμη πρωί...
Προσπαθούσα εδώ και μισή ώρα να κοιμηθώ μα η υπερβολική ησυχία που επικρατουσε ηταν σα να μου έλεγε πως κάτι δεν πάει καλά.
Ήταν το πιο περίεργο συναισθημα της ζωής μου. Ένιωθα πως κάτι δεν πάει καλά, μέχρι που ακούστηκε η φωνή της....
"Αλεξ..." γύρισα για να την κοιτάξω και μουγκρισα.
"Μ'αγαπάς;" ρωτάει και νιώθω έναν κόμπο στο στομάχι μου να πιέζει.
Δεν απάντησα απλά συνέχισα να κοιτάω τα μαγευτικά μάτια της.
"Μάλλον όχι εε;" λέει και από τον τόνο της φωνής της καταλαβαίνω πως είναι στεναχωρημένη.
YOU ARE READING
The Bitch I'ts Hurts?
Short StoryΤα μάτια του είχαν πάρει μια περίεργη λάμψη και το μόνο που ήθελα ήταν απλά να με κρατήσει κοντά του... Μα κάτι τον κράταγε πίσω.. "Δεν σε πιστεύω γαμω, κοίτα με στα μάτια και πες μου να φύγω! Πες μου πώς δεν με αγαπάς! Πες το! Θέλω να το ακούσω να...
