Κεφάλαιο 17

74 12 6
                                    

Βλέπω έναν Άλεξ να κατεβαίνει άνετος τα σκαλιά χωρίς μπλούζα. ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΠΑΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΓΥΑΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ 8 PACKK???? Θεέ μου πρώτη φορά βλέπω τοοσο υπέροχο θέαμα. Νοπππ τεκαν δεν μου αρέσει καθόλου. Τεσπα.

"Σου τρέχει ένα σαλακι" λέει η κατσαρίδα του σκότους και πατζαροποιουμαι για ακόμη μία φορά μπροστά στα υπέροχα μάτια του. Εμμμ τα απαίσια μάτια του ήθελα να πω. Ναι αχαμ.

"Στρωσε τον κωλαρακο σου γιατί είναι πολλές οι ερωτήσεις μου" λέω απλά και προσπαθώ να μην κοιτάω τους κοιλιακούς. ΑΠΛΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ, ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΝΩΜΑΛΗ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΝ!

Δεν έπιασε οκ;;; είχα καρφωθεί κυριολεκτικά.

"Ναι οκ, μην με κοιτάς όμως έτσι! Κακία Κατερίνα! Ανησυχώ για την υπέροχη ζωούλα μουυυ" λέει ο βλαμμένος και στρυφογιριζω τα μάτια μου.

"Μην ανησυχείς ηλίθιο πλάσμα του βούρκου δεν είχα σκοπό να σε βιασω κιόλας...Τεσπα! Στο θέμα μας τώρα!" Λέω και βολεύεται στον καναπέ βάζοντας τα χέρια του πίσω από τον αυχένα και τα πόδια του πάνω στο τραπεζάκι. Πράγμα που έκανε τους γαμημενους κοιλιακούς να φαίνονται περισσότερο. Οκκ δεν τον κοιτούσα απλά κοίταξα την κουζίνα που ήταν από πίσω του που είχα βάλει μέσα ποπ κορν επειδή πεινούσα. Καταλάβατε;

"Ακούω" είπα με κλειστά τα μάτια κι εγώ χαμογέλασα σατανικά.

Ήταν η τέλεια ευκαιρία για να πάρω το μαξιλαράκι μου με την χανα Μοντάνα πάνω και να τον πνίξω. Χεχεχ

"Κγγχχχ κγχχ, λοιπόν τι έκανες χθες σπίτι μου; και ποιοι ήταν αυτοί που ήταν μέσα;; Άκουσε με καλά ηλίθιε θέλω ξεκάθαρες απαντήσεις!" Λέω και περιμένω να απαντήσει.

"Μμμ θα τις έχεις μαϊμουδακι" λέει και παίρνει ένα σοβαρό βλέμμα που πρωτη φορά βλέπω να έχει.

"Μαϊμουδακι; πως προέκυψε αυτό τώρα;;;" ρωτάω ενώ στρυφογιριζω τα μάτια μου τόσο πολύ που νόμιζα πως θα δω το μυαλό μου.

"Ας μην πετουσες τα ρούχα και κυρίως τα εσώρουχα σου όπου να'ναι και μετά να αναγκαζομαι εγώ να βάζω πλυντήριο και να βλέπω τα βρακιά πενταχρονου που έχεις" λέει και γελάει σαν τον δρακουμελ όταν έβλεπε τα στρουμφακια και είχε σχέδιο εξολόθρευσης.

"Ιιιιιιιιι ανωμαλεεεεε! Παλιολασποτερατακι του βούρκου! Πονηρή σουπιά , ανατριχιαστικε δολοφονε του σκότους!Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό;;; Μόλις πρόσβαλες το αγαπημένο μου βρακί. Αχχχ καημένο καφέ μαϊμουδακι με τις μπανανιτσες γύρω-γύρω" λέω και μετά από λίγο καταλαβαίνω πως το είπα φωναχτά.
Γαμωτι!

The Bitch I'ts Hurts? Where stories live. Discover now