Θεϊκή Μάχη: Περσεφόνη

|5|

Και κάπως έτσι είχα βρεθεί σε γάμο, για δεύτερη φορά, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Δεν ήξερα πως έπρεπε να νιώσω γι'αυτό, όμως στη σκέψη ότι με αυτήν την ένωση θα ήμουν αναγκασμένη να μείνω εδώ για πάντα, δεν ήταν κάτι που ήμουν σίγουρη αν ήθελα.

Δεν είχα καταλάβει πως θα λειτουργούσε το θέμα του γάμου προκειμένου να σωθώ εγώ. Το μόνο που είχα καταλάβει ήταν ότι το αίμα του σε συνδυασμό με το δικό μου, μαζί με τη βοήθεια μίας τελετουργίας, θα απέτρεπε το θάνατο μου. Άλλωστε ήταν ένας από τους πιο δυνατούς θεούς, οπότε ήταν λογικό το αίμα του να έχει μαγικές ιδιότητες. Όμως αυτό δεν σήμαινε πως ήταν ανάγκη να τον παντρευτώ.

Ξεφύσιξα, παρατηρώντας απεγνωσμένη τη μορφή μου στον καθρέφτη. Είχα μείνει μόνη μου στο δωμάτιο, περιμένοντας κάποιον να με συνοδεύσει στο χώρο της τελετής. Δεν είχα αλλάξει ρούχα. Τα συγκεκριμένα που φορούσα πριν απαχθώ ήταν υπεραρκετά.

Η πόρτα του δωματίου άνοιξε και μέσα στον χώρο εισήλθε η Μίνθη, με ένα διστακτικό χαμόγελο στο πρόσωπο της. Πρέπει να θεωρείτο μία από τις ωραιότερες νύμφες. Η αύρα που κυριαρχούσε γύρω της, την έκανε τόσο προσιτή στους άλλους. Όλες οι νύμφες είχαν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όμως σε αυτήν υπήρχε κάτι διαφορετικό. Γι'αυτό θα βρισκόταν άλλωστε και εδώ.

«Είμαι βέβαιη πως έχεις πολλές απορίες», άρχισε να λέει, πλησιάζοντας κοντά μου, «ωστόσο δεν μπορώ να στις λύσω τώρα. Και δεν νομίζω πως εγώ είμαι η κατάλληλη για να το κάνω», ολοκλήρωσε, χαμογελώντας μου. «Το μόνο που χρειάζεται να ξέρεις είναι ότι βρίσκομαι εδώ με την θέληση μου».

Απλώς έμεινα να την παρατηρώ. Φαίνεται πως τα λόγια της ήταν αληθινά, όμως πως μπορούσε να νιώθει κατά αυτόν τον τρόπο; Δεν νομίζω πως θα τα κατάφερνα ποτέ αν ήμουν στη θέση της.

«Πώς μπορείς;» αναρωτήθηκα, εκφράζοντας τις σκέψεις μου. «Πώς μπορείς να ζεις εδώ;»

Έσφιξε το χέρι μου συμπονετικά. «Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζεις», απάντησε απλά. «Ας τα αφήσουμε όμως αυτά τώρα. Πρέπει να σε ετοιμάσουμε για την τελετή».

«Νομίζω πως είμαι ήδη έτοιμη», αποκρίθηκα εγώ, παρατηρώντας τον εαυτό μου.

Γέλασε. «Κάθε άλλο».

***

«Μάγεψε τους», ψιθύρισε στο αυτί μου, λίγο πριν ανοίξει την πόρτα.

Όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω μου. Πρώτη φορά έβλεπα τόσο κόσμο μαζεμένο σε ένα χώρο, κάτι που με έκανε να αναρωτηθώ από πού είχαν έρθει όλοι αυτοί. Όσο προχωρούσα, τόσο οι ματιές τους γίνονταν πιο έντονες πάνω μου. Έδειχναν εντυπωσιασμένοι. Λάθος. Μαγεμένοι.