2 კვირის შემდეგ ელის პოვ უკვე ორი კვირა თავს სუსტად ვგრძნობ სიცხეებიც მაქვს სახეზე ფერიც არ მაქვს ძალა გამოცლილი ვარ,უკვე 4ჯერ დავკარგე გონება დრო იყო ექიმთან წავსულიყავი მამაჩემს ფული გამოვაგზავნიე რომ ექიმთან რეაბილიტაცია გამევლო, ზრრრრრრ(ტელეფონი) -გისმენ მეა რამოხდა? -ელი დღეს სავადმყოფოში წადი უკვე 1კვირა გეხვეწები -დღეს არა -მასე მეუბნები შენ და არასდროს მიდიხარ!! -ეხა არ წავალ ხვალ კი -თუარ წახვალ იუნგის ვეტყვი წაგიყვანოს!!1 საათში არ იქნები სავადმყოფოში და იუნგის ვურეკავ მე გაგაფრთხილე -ვიცმევ და მივდივარ ნუ შემეცი -კაი მიდი
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
სავადმყოფოში მივედი ანალიზები ავიღე და სანამ პასუხებს ველოდებოდი რაიმე ვიყიდე რომ მეჭამა 30წუთის შემდეგ -ქალბატონო ელი თქვენი ანალიზების პასუხები ზადაა გთხოვთ წაიღოთ და მთავარ ექიმს გადასცეთ -მადლობა ექიმი-გამარჯობა ქალბატონო ელი თქვენი ანალიზების პასუხები მაჩვენეთ (ხელში რა ფურცლებიც მქონდა ყველა მივეცი) -ანალიზები ცუდია....ელი არავინ გახლია? -არა მარტო ვარ ალბათ მამაჩემი ფულს გადმოგიგზავნიდათ -კი რათქმაუნდა მაგრამ ჩვენ რაღაც სერიოზულს ვეჭვობთ ანალიზები არ მომწონს მინდა ეხო გადაგიღოთ და სხვა გამოკვლევები -კარგით საბოლოოდ მაბურთავეს ყველგან ყვეაფრის გამოკვლევა ჩავიტარე და ბოლოს და ბოლოს დავამთავრე ეს ყველაფერი. საბოლოო პასუხი ხვალ იქნება... ზრრ(ტელეფონი) -გისმენ ემა -ვიყავი ექიმთან -მერე -რაღაც სერიოზულიაო და პასუხი ხვალ იქნება -ხვალ ისევ უნდა მიხვიდე? -არ ვიცი დამირეკავენ და თუ მისასვლელი ვარ მეტყვიან -კარგი ............................................... მეორე დღე (ტელეფონის ზარი) -გამარჯობათ ქალბატონო ელი დღეს ჩემთან მობრძანდით -რა პასუხებია ექიმო -მოდით და ყველაფერს აგიხსნით.... .......... სავადმყოფოში მისვლისას ექიმმა მითხრა რომ კიბო მქონდა ოპერაციას საჭიროებდა მაგრამ ეს ოპერაციაც საბედისწერო იყო...ნუ მოკლედ ვკდებოდი....ოპერაციას 1თვეში გეგმავდნენ 1 თვეში კი მინდა ბევრს დავემშვიდობო და თავი კარგად დავამახსოვრო ემა-ელი რახდება ნუთუ რაც გავიგე -ხომ სიმართლეა 1 თვეში ან მოვკვდები ან არა ემამ ცრემლები ვერ შეიკავა და ჩამეხუტა მე კიდევ ამ ფაქტს იმდენად შოკირებული ვიყავი ვერც კი აღვიქვამდი....და ჩემი თავი არ მყოფნიდა დასამშვიდებლად ემაც დაემატა ემა დავამშვიდე ვუთხარი რომ ვიბრძოლებდი და უკან არ დავიხევითქო მაგრამ ჩემი სიტყვების მეც არ მჯეროდა ....
