PİÇLERIN SAVAŞI (Bitti)

İntikam

Yujin ve Vylner ordu ve donanmalariyla iskenderiyeye varir. Buradaki kale garnizonu savaşmadan teslim olur.
Her iki komutan da şehre halkin büyük tezahüratlariyla girerler. Sarayin büyük salonunda seferin gidişatı ve zaferden sonraki toprak paylasimi ile ilgili anlasma yaparlar.
Iskenderiye Anlasmasina gore eski Osmali topraklari Vylnera Kizildenizden Atlas okyanusuna kadar ki topraklar Yujine birakilacakti. Iki eski dost anlsamazlik cikmadan anlasmaya varmalari şerefine kadehlerini tokuşturdular. Bu kadehin son kadeh, ve bu anlarinin hayatlarinin son ani olduklarini nerden bilebilirlerdi ki?

Iskenderiye sarayindan en ücra sokaklarına dek yukselen feryatlar doğmak üzere olan bir dönemin doğum sancılarıydı.

Kavalalı
Yujin ve Vylnerin ölüm haberini almasina karsin bir durgunluk icerisindeydi. Sahi niçin sevinemiyordu ki? İki vatan haini hakettigini bulmuşlardı. "Evet" dedi vezirine "onlar isyanciydi ve hakettikleri yer nil timsahlari..."
Veziri dayanamdi " hatirlarsiniz ki siz de tahti bir isyanla elegecirmistiniz." Kavalali bunu beklemiyordu, " alin şunu buradan, ayirin başını o melûn gövdesinden."

Kavalali savaşın bittiğini sanıyordu ama yaniliyordu. Yujinin yerine oğlu 17 yaşındaki Sebujin, Vylnerin yerine ise 18 yaşındaki Weliat geçmişti.
Genç komutanlar oyalanmadan iskenderiyeden kahireye dogru yola çıkmışlardı.

Nisan 1819

"Zafer icin muttefik gerek" dedi weliat. "Kendi işimizi kendimiz halletmeliyiz... yoksa sen kendine ve orduna guvenmiyor musun? Diye karsilik vermisti sebujin."

 Weliat "guvenmeseydim burda olmazdim ama işimizi şansa birakamayiz."

Sebujin "aklında ne var?"

Weliat "intikam!" Dedi "Kavadaliden intikam almak isteyen sadace biz degiliz."

Sebujin "kimmis o baskasi?"

Weliat "tam yirmi yil once kavadali tarafından buyuk bir yenilgi alipmisirdan surulen bir kisi. Napoleon BONAPARTE..."

Napoleon
1815 teki Waterloo savaşını kasanmış ama savaslardan bikan halki ve düşmanlarinin yoğun baskilarina dayanamamis, Marsilya'ya ardindan da 30 bin askeriyle Yujine sığınmıştı.

Sebujin "kendisi fransayi kaybetti ve 30 bin askeriyle babama sığınmıştı. Şuan Bingazide. Ama ona nasil guvenebiliriz ki? Ulkesini, umutlarini, hayallerini velhasil herseyini kaybetmis birinden hersey beklenir."

Weliat "saydiklarinin hepsini kaybettigi dogrudur, lakin herseyini degil. Bilir misin sayin general Intikam hirsi nelere kadirdir?"

Sebujin "bilirim elbet. Bizi buraya getiren asil güç..." dedi ve ekledi "öyle olsun, Bonaparta bize katilmasi icin mektup yazacagim. Muhtemelen o da karsiliginda fransayi tekrar almak icin yardim etme kosuluyla bize katilir."

    

    Nitekim oyle de oldu iki taraf karsilikli mektuplar vasitasiyla anlasti ve napolyon kolordusyla harekete gecti.

O gun iki komutan iskenderiye den yola  koyuldu. Ikisi de sehri son kez gordulerini nerden bilebilirlerdi ki?

      10 nisan

10 nisan gunu napolyon krallar vadisinde ana orduya yetisti. Gercektende iki genc komutan napolyonun savaslarini okuyarak buyumislerdi, ama hayranliklarini siyaseten gizli tutmalari gerekiyordu. Savaş hazirliklari tamamlanir tamamlanmaz yola koyuldular 3 kral. 12 nisan günü baskente piramitler mevkiine varmışlardı. Kusatma savasi beklendiyse de kavalali cesurca davranıp meydana cikmisti piramitler meydanina nihayet 4. Kral da cikmisti