Fortune

Extra 2

Incheon ေလဆိပ္တြင္ျဖစ္သည္။

Luhan ၏ ၃လတစ္ႀကိမ္ medical check-up လုပ္ၿပီး ရလဒ္က အဆင္ေျပသျဖင့္ Sehun တို႔ ေပးထားသည့္ ကတိအတိုင္း ဂ်ယ္ဂ်ဴလိုက္ပို႔ရန္အတြက္ ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္...။

Luhan က နဂိုကတည္းက အျမင့္ေၾကာက္တတ္ၿပီး ေလယာဥ္လည္း တခါမွမစီးဖူးသျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားေနေလသည္...
အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ေၾကာက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ
ဒါေပမယ့္လည္း စိတ္ကိုတင္းၿပီး မေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာေပါ့ ...
မဟုတ္ရင္ သူ႔ကိုစိုးရိမ္လို႔ဆိုၿပီး မသြားေတာ့ဘူး လုပ္ေနမွ ဒုကၡ ...
Sehun မရိပ္မိေအာင္သာ ဆုေတာင္းေနရသည္...။

" ေလယာဥ္တက္ေတာ့မွာ Han ရဲ႕ ခါးပတ္ပတ္ထားဦး လက္နည္းနည္းဖယ္ ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္ ...ရၿပီ ... "

Sehun လက္အဖယ္ Luhan လက္ျပန္အခ်၌ စိတ္လႈပ္ရွား၍ ေခၽြးေစးေတြထြက္ကာ ေအးစက္ေနေသာ အထိအေတြ႕ကို Sehun က သတိထားမိသြားၿပီး

" ဟင္ Han လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လို႔ပါလား ... စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလား Han ဟင္ .. ၾကည့္ပါဦး နဖူးမွာလည္း ေခၽြးေတြနဲ႔..."

" ပထမဆံုးဆိုေတာ့ ... နည္းး နည္းး ရင္တုန္ေနတာပါ Hun ရဲ႕ ... စိတ္မပူပါနဲ႔ အ အဆင္ေျပ ပါ တယ္ ..."

" ၾကည့္ဦး ဒါက အဆင္ေျပတဲ့ ႐ုပ္လား ...ျဖဴဖပ္ေနၿပီ ... ကိုယ္ကားနဲ႔သြားဖို႔ပဲ စီစဥ္လိုက္ရမွာကြာ...
Han ပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ .."

ထိုစဥ္ ေလယာဥ္စတက္ေတာ့ စက္သံေတြအနည္းငယ္ဆူသြားသျဖင့္ Luhan လန္႔ၿပီး မ်က္စိစံုမွိတ္လိုက္မိသည္...

ေဘးက ခ်စ္လွစြာေသာ အေဆြခင္ပြန္းႀကီးက ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိလိုက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲဆြဲသိမ္းဖက္ထားေပးလိုက္သည္ ..

" ကိုယ္ဖက္ထားေပးမွာေပါ့ ကေလးရဲ႕ ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ထား ... ကိုယ္ရွိတယ္ ... ကိုယ္ရွိတယ္ေနာ္ .."

လက္တစ္ဖက္က Luhan တစ္ကိုယ္လံုး သိမ္းက်ံဳးဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ေက်ာျပင္ေသးေသးေလးကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနသည္..။
ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ရြတ္လ်က္ ...မေၾကာက္ဖို႔ ေျပာေပးေနေလသည္...။
ရင္ခြင္ထဲက အေကာင္ေပါက္ကေလးကေတာ့ မ်က္စိစံုမွိတ္၍ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္ၾကားမွပင္ ႏႈတ္ခမ္းအစံုက ျပံဳးျဖစ္ေအာင္ ျပံဳးလိုက္ေသးသည္...။