SIRLI OKUL

"Kurtarıcı son prenses"

    Merhaba arkadaşlar bu hikaye benim ilk deneyimimdi.İyi okumalar umarim begenirsiniz :) :)
Yarın bayram bu yüzden erken paylaşmaya karar verdim bu arada BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN :)

       ~TAN~

Almira'yı koşarak  koridorda gördüğümde düşüncelerini okumaya çalıştım ama sadece boşlukla karşılaşınca endişelendim çünkü o hala benim sorumluluğum altında. Bende onun peşinden koştum kendi odasına girdiğinde biraz olsun rahatladım. Ama yinede ters giden bir  şey vardı hissedebiliyordum. 

Biraz sonra ağlamaktan şişmiş gözleriyle Almira odasından çıkınca hemen yanına gitcektim ki elinde valizini görünce bir an durdum ne diyeceğimi bilmiyordum ki. Ne yani Almira gidiyor muydu ? Öylece bırakıp gidiyormuydu ? Beni anlamış olacak ki bir adım bana yaklaşmıştı ki bir anda koridorun başına çevirdi kafasını korku dolu gözlerle bakıyordu. Ben bir şey anlamıyordum çünkü ortalıkta korkacak hiç bir şey yoktu.

" bütün öğrencilerimizin dikkatine, öğrenci Almira sabulova bu okuldan çıkmamanız sizin için doğru seçenek olacaktır. Herkes onu yakalasa iyi olur siz etrafında çember oluşturun çocuklar. " konuşan tabiki okul müdürümüzdü. Almira'nın neden korktuğunu şimdi anlıyordum ama onun gücü yoktu ki bu kadar kişiye ne gerek vardı anlamıyordum. Yanımdan ışık hızıyla giden Almira'yı gördüğüm anda yanıldığımı anladım. Hemen onu takip ettim bende en hızlı koşuşumla ama o yinede benden daha hızlıydı.

Sonra bir anda durdum çünkü Almira'nın etrafını öğrenciler sarmıştı bile. O kadar çaresiz bakıyordu ki. Sonra korumalar girdi halkaya ve korumalar girer girmez Almira çemberin içinde yükseldi renkli parlak gözleriyle. Şaşkınlıktan küçük dilimi yutabilirdim çünkü karşımdaki kız savunmasız kız degil gercek bir prensesti bu çok belli oluyordu. İstemsiz olarak bir adım attım.  Almira hemen fark etmiş olacak ki bana çevirdi bakışlarını. Biraz duraksadıktan sonra yavaşça yere indiğini görünce bir adım daha attım gözleride normale dönmek üzereydi ama birinin acı diye bağırdığı duyduğumda korkuyla Almira ya koştum. Onu iki büklüm yerde görünce dayanamayıp tam saldıracakken kendimide onun yanında buldum Almira'nın gözleri yine renk değiştirmiş siyah saçlarına tam zıt bir renk almaya başlamıştı.

-Bırak onu yoksa senin için hiç iyi olmaz.

Dedi sinirle. Ne yani o beni mi kurtarıyordu. Benim onu korumam gerekirken bir anda acı kesildi onu mu dinliyorlar? "Hayır beni dinlemiyorlar Tan. Ben onların beni dinlemesini sağlıyorum. "

-sen beni nasıl ...? 

"İnanmam gerekiyormuş güçlerime sana ve kendime kendiliğinden oldu her şey.

Bizden başka ses yoktu hiç bir yerde. Bizim etrafımızdaki yarım daire büyüdükçe sanki huzur buluyordum çünkü aldığım derslere göre bu bir nevi kalkandı.

-Gitmemelisin prenses. 

Müdürün sesini duyduğum anda zorda olsa ayağa kalktım müdür bir bana bir Almira ya baktı ve konuşmaya devam etti

-Görüyorum ki aranızda ki bağ çoktan oluşmaya başlamış. Almira bu senin ilk kalkan yapışın değil mi ?  Diye sorduğunda Almila başını yarım yamalak salladı.

- öğrenci Jes acı sihrini kullan Almira'nın üstünde. Ve Almira şu kalkanı kaldır.

Almira gülümsedi ama bu masum bir gülümseyiş degildi ve beni şaşırtan o kelimeleri kullandı " eğer onun canını yakarsanız bende sizin canınızı yakarım dediği anda kalkan kalktı ve jes "acı" diye bağırdı. Ama Almira hala gülüyordu. "Güçlerime kavuştum ama ben bu okulda kalmak istemiyorum. Gitmeliyim ben başka birini kurtaramam. Kendimi bile koruyamazken siz bana kurtarıcı olmam gerektiğini mi söylüyorsunuz. Üzgünüm ama yapamam" dedi der demez de eski Almira'ya döndü. Sonra kalabalığın içinde birini aradı gözleri ve gülümsedi sanki gülümseyişiyle veda ediyordu. Onun baktığı yöne baktığımda gözleri yeşil olan yaprağı gördüğümde içim rahatladı. Yaprak'ın bir adım atmasıyla ne yapacağını anlamakta gecikmedim saldıracaktı arkadaşı için oda saldıracaktı korumalara fakat bu hisseden korumalardan biri yaprağı duvara fırlatınca sakin olan Almira ve halkanın dışında duran Scott da birden korumaya saldırdığında ben koşup yaprağa baktım. Müdürde çok kızgın görünüyordu. Almira daha benim bile ne oldugunu anlamadığım bir hızla dövüşmeye başladı . ve etrafta sadece onun şu sözleri yankılanıyordu "ödeyeceksiniz". Tabi ki dövüşü Almita kazanmıştı o kadar hızlı ve güçlüydü ki Scott bile o buz gibi gözlerinin arkasına korkuyu saklamıştı. Almira bir anda durdu ve bana ve yaprağa baktı . gözünde burukluk hüzün ve hayal kırıklığı vardı. Yer de yatan korumalarsa tekrar saldırmaya hazırlanıyordu ama müdürün sesi duyulduğunda tek hareketlilik bize doğru gelen prensesindi.

- Almira ben korumalarım adına özür dilerim ama bu okulda kalmalısın. Yoksa sonun hiç iyi olmaz.

Dedi kısık ama otoriter sesiyle. Ama Almira müdürü dinlemiyor gibiydi. Yaprak'ın yanına yaklaştı. Yaprak doğa sihrine sahipti. Doğayla iyileşebilirdi bence

Almira bana baktı kafasını hafifçe tamam der gibi sallayınca ne yapmak istediğini anlamıştım.

Yaprak'ın etrafında mis gibi çiçekler, yapraklar vardı. Ama sanki işe yaramıyordu. Almita hala pes etmiyor başında bekliyordu. Müdür dahil bütün okul bize bakıyordu. Hafifçe gözlerini aralayan Yaprak'ı gören  Almira heycanla ayağa kalktı. Ve bana dönüp "bir kere yaptım, tekrar yapabilirim. Tan onu ayağa kaldırabilir misin Yaprak'ı."  ben cevap bile vermeden ayağa kaldırdım. Scott ise etraftakileri uzak tutmaya çalışıyordu. "Prenses sana en başından beri güveniyordum, biliyordum başaracağını." dedi hiç bakmadan. Almira gülümsüyordu ve mükemmel görünüyordu. "Biliyorum Scott, teşekkür ederim." dedi benim elimde zorlukla ayakta duran Yaprak'ın gözlerine baktı ve "iyi ol!" dedi emredici bir ses tonuyla. O anda Yaprak'ın gözleri parlak yeşil Almila'nın gözleride turuncu bir renk aldı Yaprak sanki hiç bir sey olmamıs gibi gayet iyiydi ama Almira hiç iyi görünmüyordu. "Gitmeliyim." dedi sessizce. Zar zor ayakta duruyordu. Tam düşecekken Scott bir anda koluna girdi ve onun valizini de alarak kapıya yönelecekken müdürün sert sesini işitince Scott'ta durdu.

- annen gibi olmak istemiyorsan onun gibi ölmek istemiyorsan eğitimini almalısın.

Dedi derdezde kimsenin anlayamadığı ve kimsenin dayanamadığı bir çığlık yükseldi.