bilinmeyen

126 19 4
                                    

~ALMİLA~

Dudaklarımız birleştiğinde korkuyla geri çekildim.

"Ya rüyamda ki gibi olursa" istemsiz olarak düşünçelerim Tan'a ulaşmıştı bile. Beni kendine daha çok çekti anlımdan öpüp fısıldadı.

"Korkma. Ben yanındayım."

Biliyorum onun her zaman yanımda olduğunu, beni her zaman destekleyeceğini kesinlikle biliyorum. Ve onu tam şu anda öpmek istiyorum. Yavaşça dudaklarımı dudaklarına değdirip çektim. Gözlerimi yavaşça açıp ona baktım oda morumsu ışıldayan gözlerle bana bakıyordu. Tekrar aynı şeyi yapacaktım ki geri çekilmeme izin vermeden karşılık vermeye başladı. Bir süre sonra ikimizde nefes nefese kalmıştık. Kendimi onun huzurlu kollarında uykuya bıraktım. Uyumadan önce hatırladığım son şey ise onun güven veren morumsu gözleriydi...

~TAN~

Onun düzenli soluk alıp verişini kiraz dudaklarının hafif kıvrılışı ve adeta yerinden çıkmak için direnen kalbi her şeyi beni büyülemeye yetiyordu.

Prensesi kucağıma alıp eve götürdüm. Götürürken de onun o eşsiz yüzünü izleyebildiğim için kendimi dünyanın en şanslısı olarak görüyordum.

***

~ ALMİLA~

Uyandığımda yanımda Tan'ın olmasını belliyordum ama yoktu aşağıya inerken konuşmaları duymamla hareker edemedim. Okulda bir cinayet mi olmuştu yani? Hem de bizim okulda. şaşkınlıkla öylece kaldım.

- Prenses duydu herşeyi. Size sessiz olun demiştim diye bağıran Scott bile kızdıramıyordu beni.

Ben yanlarına gittiğimde yanıma gelen Yaprak korku ve şaşkınlıkla nemlenen gözleriyle sıkıca sarılmıştı

SIRLI OKULHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin