SIRLI OKUL

sanırım sana aşık oluyorum koruyucu

~TAN~

O bir ruhla konuşuyor. Almila gerçektende özel bir kız. Konsantrasyonumu korumak için ne kadar uğraşırsam uğraşayım annesi ve onun konuştukları benim bile canımı yakıyor.

#güzel kızım beni kimin öldürdüğünü bulabilirsin belki ama bu ancak sendeki kin ve nefreti artıracak. Bu yüzden araştırma.
+Ama anne. Her kimse onu bulcam ve onun cezasını kendi elimle vereceğim. Ancak o zaman içimdeki huzursuzluk acı bir nebze azalacak.
#hayır prenses. Sen intikam alınca her şey düzelir mi sanıyorsun? Düzelmez aksine daha da kötüleşir. Küçük kızım yumuşacık sıcak kalbine dikkat et intikam hırsıyla taşlaşmasına izin verme.
+ Tamm anne izin vermeyeceğim ama seni çok özledim gittiğinden beri o kadar çok özledimki seni. En azından rüyalarıma gelemez misin?
#Gelmeye çalışcam kızım. Unutma kin tutma asla sen iyi bir kurtarıcısın ama insan duygularınada sahipsin bu yüzden kin , nefret seni bulabilir işte o anda aşka sığın seni koruyacak olan duyguya sığın. Ve asla Tan'ın dediklerinden çıkma birlikte hareket edin. Şimdi gitmeliyim.

Konuşma biter bitmez yere yığılıp kalan prensesin yanına gitmek için hamle yapsamda gidemedim çünkü hala etrafında koruyucu kalkan vardı. Onu nasıl uyandıracağımı bile bilmezken onun ne düşündüğünü merak ediyordum kalkandan dolayı okumam pek mümkünmüş gibi görünmese de onun yanından ayrılamazdım. Yaprak arkadaşı için o kadar çok endişelenmişti ki ağlamasını bir türlü susturamıyorduk. Bu yüzden Scott ve Yaprak ı eve gönderdim. Bende Almila nın düşüncelerine ulaşmaya çalışıyorum.

***

Gözlerimi açtığımda ne olduğunu anlamadan tekrar kırpıştırdım. Her yer o kadar çok karanlıktı ki eyrafa bakındım ama yinede hiç bir şey göremiyordum. Gözlerim karanlığa biraz olsun alışınca aklıma kalkan ve prenses geldi. Uyuya kalmıştım. Hızla kalkanı aradı gözlerim ama yoktu prensesi aradım sonra ama oda yoktu. Düşüncelerini okumaya çalıştığımdaysa olduğum yerde kaldım. Uyandığımda bir ağaca yaslanmış olduğumu fark etmiştim ağacın arkasına baktığımda ise mışıl mışıl uyuyan prensesi görmem bir oldu. Onu öylece görünce gözlerimi ondan bir saniye olsun ayırmadan gülümsemesine neden olan rüyasını görmeye çalıştım. Şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım nerdeyse. Bende onun yanına uzandım ve elini tuttup belkide onun hayalini bende görebilirim.

# Almila 'nın rüyası

Almila koşarak koruyucuya sarıldı. Ve fısıltıdan farksız sesiyle konuşmaya başladı.

- biz ayrılmak zorunda değilmişiz Tan. Seni sevdiğimi tüm dünyaya haykırabilirim artık.

Koruyucuda sımsıkı sarıldı prensese

- sana karşı duygularım seni ilk gördüğüm günden beri var. Seni öyle çok seviyorum ki sen ağladığında dayanamayacak kadar çok seviyorum. Ben seni gerçekten çok seviyorum Almila. Serkandan uzak durup beni seçtiğin için teşekkür ederim. Dedi yumuşacık sesiyle koruyucu ardındanda kızın kiraz dudaklarına yaklaştı. Kız heycanla gözlerini sıkıca kapattı ve yumuşak bir buse kondurdu delikanlı.

Almila öpücüğün etkisinden kurtulduktan sonra yavaşça gözlerini açtı. Ama karşında Tan değil Serkan vardı. Korkuyla ve telaşla genç insanı kendinden uzaklaştırmaya çalıştı ama gücü yetmiyordu bir prensesin gücü basit bir insana yetmiyordu bu nasıl olabilir ki? Serkan boğuk bir sesle konuştu:

- artık insan değilim prenses senin koruyucunu oraya fırlatabilecek kadar güçlü ve senin bile fark edemeyeceğin kadar hızlıyım. Nasıl öpücüğümü begendin mi? Gerçi öpücüğümden sonra güldüğüne göre beğenmiş olmalısın. Ne dersin tekrar öpeyim mi?

Birden gözlerimi açtım. Masal kadar güzel olan rüya bir kabusa dönüşmüştü adeta. Tekrar gözlerimi kapayıp onun elini daha da sıktım o ise bana sıkıca sarıldı hatta çok fazla sıkı

"Ben artık bir canavarım prenses sende benim avımsın." serkanın son cümlesiyle çığlık atarak açtı gözlerini Almila. Benim gözlerimle karşılaşınca içime yine aynı huzur doldu. Hissettiğim duyguyu onunda hissetmesini o kadar çok isterdim ki.

~ALMİLA~

Ona sıkıca sarılmıştım o rüyadan sonra bile onun kahve gözleri benim içime huzur dolması için yeterliydi. Onun varlığı bile beni güvende hissettiriyordu. Annemle konuştuktan sonra bayıldığım için kalkanı kaldırmamıştım ama o yinede benim yanımda kalmış ve yorgunluktan uyuyakalmıştı. Bende onu buraya taşımış onu izlerken uyumak üzere olduğum için ağacın arkasına yatmıştım uzun süredir sadece birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Bakışlarımızdaki yoğunluktan dolayı birbilirimize yavaşça yaklaştığımızın farkında bile değildik.
"Sanırım sana aşık oluyorum koruyucu"

Bunu ben mi demiştim. Evet fısıltıdan farksız değildi sesim ama onun duyduğundan emindim. Zaten bu mesafeden kalp atışlarımı bile duyabilirdi. Kahve gözlerini gözlerimden çektiğimde içime dolan korku ve soğuklukla titrememe engel olamadım ama onun baktığı yeri fark etmemle yine içime sıcaklığın dolmadı bir oldu. Dudaklarıma bakıyordu... :)