The Little straight guy is so cute that I can't help but bent him. [OwnCreation]

အပိုင္း - ၂၇ : တစ္ႏွစ္တာ အထင္လြဲေနမႈ (Z+Uni)

Zawgyi

"မင္း သေဘာမက်ဘူးဆုိရင္ ဘာလို႔ အခုခ်ိန္ထိေနေနေသးလဲ အေၾကာင္းျပၿပီး အိမ္ျပန္လုိက္တာ မဟုတ္ဘူး..."

ရွင္းသန္႔ေမာင္၏ မ်က္ႏွာမေကာင္းမႈကိုၾကည့္ၿပီး အာကာမိုးထက္တစ္ေယာက္ လက္ေဆးေနရင္း ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ ေရရြတ္ေန၏။ ရွင္းသန္႔ေမာင္ကေတာ့ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အျပံဳးတစ္ခုျဖင့္သာ...

"သူက ငါ့ကို တကူးတကလာရွာၿပီး အခုခ်ိန္ထိေတာင္ ေနေပးေနတာ... ဒီကေလးရဲ႕ စိတ္ေကာင္းေလးကို ငါက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျငင္းရက္မွာလဲ..."

"ငါ အျမဲတမ္း မင္းကို မွာတယ္မဟုတ္ဘူးလား..."

အာကာမိုးထက္ဘက္ကို ရွင္းသန္႔ေမာင္မွန္ထဲမွသာ လွမ္းၾကည့္၏။

"ဘယ္သူထိခိုက္ထိခိုက္ မင္း မထိခိုက္ေစနဲ႔လို႔..."

"မင္းသာ မင္းအေဖကို ဒီကိစၥနဲ႔စိတ္နာေနတာမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ ငါ မင္းကိုပဲ ပစ္ေၾကြမိေတာ့မွာပဲ..."

"ဖင္ေဆာင့္ကန္ရင္ မင္းေသဦးမယ္..."

အာကာမိုးထက္၏ ေဒါႀကီးေမာႀကီးေရရြတ္မႈေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ရယ္သည္။ အာကာမိုးထက္ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာသည့္ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္းရင္းသည္ မိခင္ေသဆံုးၿပီးႏွစ္အေတာ္ၾကာခ်ိန္တြင္ ဖခင္က သူ႔ေယာက်ာ္းခ်စ္သူကို အိမ္ေပၚေခၚတင္လာ၍။ ထိုအခ်င္းအရာႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လက္သင့္ခံႏိုင္ျခင္းမရိွသည့္ အာကာမိုးထက္တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ့ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာျမင္တုိင္း သူ႔ဖခင္ ကသိကေအာက္ျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ကာ တစ္ရပ္ကြက္ထဲတြင္ပင္ အေဆာင္ငွားေနခဲ့သည္။ ရွင္းသန္႔ေမာင္ ေတြးရင္းျပံဳး၏။ လူႀကီးဆန္သည္ဟု ထင္ရသည့္ အာကာမိုးထက္တစ္ေယာက္ဟာ တကယ္တမ္းဘယ္ေလာက္မ်ား ကေလးဆန္လုိက္ပါသလဲ။

"သဲေလး ကန္ေတာ့လည္းကုိယ္က ခံရဦးမွာေပါ့..."

"ခ်ီး မင္းကိုခ်စ္ရမွာ နိပ္ေတာ့မနိပ္ဘူး .. ေကြးလည္းေကြးေပးရဦးမယ္... ေအာက္ကလည္း ေနရဦးမယ္..."

"ေၾသာ္... ဒါကေတာ့..."

ရွင္းသန္႔ေမာင္ စိတ္ညစ္ေနသည့္ၾကားမွပင္ ရယ္လိုက္ရေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ အာကာမိုးထက္က သူ႔စိတ္ရႊင္ေအာင္ ေျပာေပးေနသည္ကို သတိထားမိကာ...