The Little straight guy is so cute that I can't help but bent him. [OwnCreation]

အပိုင္း - ၅၁ : ခ်စ္ပါ့မလားစဥ္းစားေနခ်ိန္မွာ ခ်စ္ေနတာေရာမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား? (Z+U)

Zawgyi

ဟန္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ ပူစပ္ပူေလာင္ မုန္႔တီေသာက္ၿပီးေနာက္ ေက်နပ္ကာ ကန္ေဘာင္တစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနေပ၏။ ညေနခင္းမို႔ တံတားျဖဴကန္ေဘာင္ဘက္သည္ အတြဲမ်ား၏ ေပ်ာ္စံရာ။ ေၾသာ္... သူ ဒီေနရာမွာ ဒီလူနဲ႔တစ္ခါနမ္းဖူးေသးတာပဲ။ အမ္း... အဲ့တုန္းကေတာ့ ခဏပဲ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ရိုးဂုဏ္ကို စဥ္းစားေနခဲ့တာမို႔ သူ မသိ။ ဟန္မင္းပိုင္ သတိရကာ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းမွ...

"ဒါနဲ႔ ရိုးဂုဏ္က ဘာျဖစ္သြားၿပီလဲ..."

ရိုးဂုဏ္က လြယ္လြယ္ပဲ အေလွ်ာ့ေပးလုိက္တာလား? ရိုးဂုဏ္က ခင္ဗ်ားကို မဆက္သြယ္ေတာ့ဘူးလား? ဘာျဖစ္သြားၿပီလဲဆုိသည့္ ေမးခြန္းေနာက္မွ ကပ္လာသည့္ မ်က္လံုးေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ အေအးဘူးကို မျပတ္ စုပ္ေနရာမွ ရပ္ကာ ဟန္မင္းပိုင္ကို ျပံဳးျပသည္။ တစ္ေနရာၿငိမ္ၿငိမ္ေလး မထုိင္ေသးဘဲနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးေခါင္းကိုသာ ကိုင္လုိက္ရင္ သူ႔ကို ဟန္မင္းပိုင္သည္ ေရထဲသို႔ ကန္ခ်လိုက္လိမ့္မည္။ ယခုေတာင္ သူတု႔ိႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ေလာက္ ေလွ်ာက္ႏိုင္သည့္ အကြာအေဝးရွိေနတာမဟုတ္လား။

"ရိုးဂုဏ္နဲ႔ မင္းနဲ႔ေက်ာင္းမွာေတြ႔တာပဲမဟုတ္ဘူးလား..."

ဟုတ္သည္ေလ။ တစ္ရက္ေက်ာင္းပ်က္ၿပီးေနာက္ႏွစ္ရက္တက္တုန္းက ဟန္မင္းပိုင္ႏွင့္ရိုးဂုဏ္ေတြ႔မည္ပဲကို။

"ထြန္းထြန္းရွိေနေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေမးလုိ႔မေကာင္းဘူး..."

ဟန္မင္းပိုင္၏ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ ရယ္သည္။ အေအးေသာက္မပ်က္သည့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ဟန္မင္းပိုင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ...

"စပ္ေနေသးလုိ႔လား?"

ငရုတ္သီးအမ်ားႀကီးပယ္ပယ္နယ္နယ္ သူ ထည့္ပစ္လုိက္ခဲ့သည္ကို မသိလုိက္သည့္အလား ရွင္းသန္႔ေမာင္ကို ဟန္မင္းပိုင္ေမး၏။ စိတ္ထဲတြင္ေသြးအန္ေနရေသာ္လည္း ရွင္းသန္႔ေမာင္ မခ်ိျပံဳးျပံဳးကာ...

"ကိုယ္ အစပ္လံုးဝမစားႏိုင္ဘူး..."

မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး မအီမသာျဖစ္ေနသည့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ကို ၾကည့္ၿပီး ဟန္မင္းပိုင္ ေခါင္းညိတ္သည္။ ဒီလူစကားက သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္ႀကိဳမွ ယံုရသည့္အမ်ိဳးမုိ႔ မယံုၾကည္မႈျဖင့္ ရွင္းသန္႔ေမာင္ ပန္းကန္ထဲ သူ ငရုတ္သီးမ်ားထည့္ပစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္ဇြန္းေလာက္ေလး ထည့္လုိက္တာကို ဒီလူအဲ့ေလာက္ႀကီး စပ္သြားလိမ့္မည္ဟု သူ မထင္ခဲ့။